Η παραδοσιακή εικόνα του ελληνικού περιπτέρου φαίνεται να ανήκει πλέον στο παρελθόν. Σε λιγότερο από 15 χρόνια, πάνω από 6.300 περίπτερα έχουν κατεβάσει ρολά σε όλη τη χώρα, οδηγώντας τον κλάδο σε σταδιακό μαρασμό.
Η καθοδική πορεία ξεκίνησε μετά το 2012, όταν αλλάχθηκε το καθεστώς αδειοδότησης με πρωτοβουλία της τρόικας, επιβάλλοντας αυστηρότερους όρους λειτουργίας.
Ο Θεόδωρος Μάλλιος, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Μισθωτών Περιπτέρων μιλώντας στο Action24 εξήγησε τους λόγους που υπάρχει αυτή η τάση τα τελευταία χρόνια, να κλείνουν όλο και περισσότερα περίπτερα.
«Οι απανωτές κρίσεις, πρώτη ήταν η οικονομική, μετά η πανδημία, μετά η ενεργειακή κρίση», είπε ο πρόεδρος των περιπτερούχων, αποτέλεσαν τους καταλυτικούς παράγοντες για το τεράστιο κύμα «λουκέτων».
Όπως διευκρίνισε, στα περίπτερα δεν συμπεριλαμβάνονται οι αλυσίδες των μικρών καταστημάτων και ειδών ψιλικών και Τύπου που έχουν κατακλύσει τις γειτονιές. «Έχουμε μεγαλύτερο ανταγωνισμό με τις αλυσίδες των mini markets, στις οποίες συμμετέχουν και τα σούπερ μάρκετ», είπε.
«Παντού έχουν κλείσει περίπτερα, όμως ο Πειραιάς και η Θεσσαλονίκη είναι προεξάρχουσες. Έχουν χάσει το 70% των περιπτέρων που υπήρχαν πριν», σημείωσε ο κ. Μάλλιος.
Όσον αφορά το ύψος των ενοικίων, επισήμανε: «Δεν υπάρχει ενιαίο ενοίκιο. Εξαρτάται από το ποιος είναι ο περιπτεράς, αυτός που εκμεταλλεύεται το περίπτερο. Από τι σχέση έχει με τον εργαζόμενο που δουλεύει σε αυτό. Ή από το αν το χτύπησε σε πλειστηριασμό τα τελευταία χρόνια, μέχρι πού έφτασε σε κόστος για να το χτυπήσει».
«Ένα ενοίκιο μπορεί να ξεκινά από 300 ευρώ και να φτάνει μέχρι 3.000 ευρώ. Εξαρτάται από την πιάτσα, το σημείο και πόσο καλός επαγγελματίας είναι ο περιπτεράς», ανέφερε.
Δραματική μείωση και αριθμοί-σοκ
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, το 55% των περιπτέρων έχει εξαφανιστεί. Στην Αθήνα, από τα 1.200 περίπτερα που υπήρχαν, λειτουργούν πλέον μόλις 450. Παρόμοια εικόνα παρατηρείται και στη Θεσσαλονίκη και τον Πειραιά.
Ένα από τα πιο σκληρά μεροκάματα
Παρά την κοινή εντύπωση, το επάγγελμα του περιπτερούχου θεωρείται από τα πιο δύσκολα. Μεγάλα λειτουργικά κόστη, υπέρογκη φορολογία, ενεργειακή ακρίβεια και περιορισμένη κρατική στήριξη έχουν φέρει τους επαγγελματίες στα όριά τους.
Παράγοντες κατάρρευσης
Η πορεία του κλάδου επιδεινώθηκε μετά το 2010. Η φορολόγηση των τσιγάρων μείωσε σημαντικά τα κέρδη, ενώ η πανδημία και η ενεργειακή κρίση έπληξαν περαιτέρω τα περιθώρια των περιπτέρων. Ως ενεργοβόρες επιχειρήσεις, τα περίπτερα επιβαρύνονται δυσανάλογα από το αυξανόμενο κόστος ηλεκτρικού ρεύματος. Επιπλέον, η επιστροφή του τεκμαρτού φορολογικού καθεστώτος χωρίς ενημέρωση επιβάρυνε επιπλέον τους επαγγελματίες με αδικαιολόγητες χρεώσεις.
Χωρίς διαδοχή – επάγγελμα χωρίς μέλλον
Το επάγγελμα δεν προσελκύει πλέον νέους ανθρώπους. Οι περιπτερούχοι που συνεχίζουν τη δραστηριότητα είναι συνήθως μέλη οικογενειών με μακρά παράδοση στο χώρο, ενισχύοντας την προοπτική εξαφάνισης του κλάδου στο εγγύς μέλλον.
Ανασφάλεια και καθημερινοί κίνδυνοι
Οι επαγγελματίες του κλάδου αντιμετωπίζουν καθημερινά κινδύνους από εγκληματικότητα και αντίξοες καιρικές συνθήκες, γεγονός που καθιστά ακόμη πιο δύσκολη τη διατήρηση της δραστηριότητας.

