Μιλήσαμε με την Δρ. Θεοδώρας Παπαδοπούλου-Χαμουζά σχετικά με το περιστατικό στο Κορωπί, όπου ένας 22χρονος κατέληξε στο νοσοκομείο έπειτα από την κατανάλωση ενός burger. Η ειδικός μας βοήθησε να κατανοήσουμε τις ψυχολογικές διαστάσεις που μπορεί να κρύβονται πίσω από τέτοια γεγονότα. «Στην συγκεκριμένη περίπτωση μιλάμε για μία συναισθηματική ανωριμότητα, δηλαδή μια ανωριμότητα και κοινωνική. Ουσιαστικά στα παιδιά δεν τους δίνεται η δυνατότητα να ωριμάσουν και να έχουν μία σωστή κρίση και αντίληψη για τα πράγματα.

Το ότι είναι 22 χρονών αυτό δείχνει ότι ίσως έχει μία κενή ζωή. Ουσιαστικά χτίζουν την εικόνα τους μέσα από την ζωή των άλλων. Οπότε εάν προβώ σε μία τέτοια πράξη θα φανώ στους άλλους θαρραλέος, ατρόμητος και θα με αποδεχτούν. Οπότε γύρω από αυτό επικρατεί μία τεράστια συναισθηματική μοναξιά και ανάγκη για αποδοχή και ευθραυστότητά στην εικόνα, αυτά θεωρώ ότι είναι το τρίπτυχο της καταστροφής», δηλώνει η Δρ. Θεοδώρας Παπαδοπούλου-Χαμουζά στο Eleftherostypos.gr.

«Υπάρχει τεράστια μοναξιά, δεν υπάρχει ενσυναίσθηση. Όσο περνάει ο καιρός, υπάρχει μία κοινωνική τύφλωση. Για να καταφέρεις να αιχμαλωτίσεις το βλέμμα του άλλου, δηλαδή να κερδίσεις τον θαυμασμό του και την προσοχή του, θα προσπαθήσεις οποιαδήποτε ακρότητα — και θα το κάνεις μόνο και μόνο γιατί αυτό δείχνει μία συναισθηματική ανάγκη να κερδίσεις αυτό το πράγμα» συμπλήρωσε.

«Αυτό που είναι χρήσιμο και πρέπει να ακουστεί είναι τι κρύβεται πίσω από αυτή την ανάγκη, και όχι η πράξη. Είτε, είναι 22, είτε 30, είτε 40 ετών — το κενό δεν αλλάζει όσο μεγαλώνουμε.» κατέληξε.

«Μόνο από ένα θαύμα θα σωθεί ο 22χρονος που κατάπιε ένα μπέργκερ αμάσητο» λέει ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ

«Με ένα θαύμα θα σωθεί είναι σε πολύ κρίσιμη κατάσταση», είπε στον ΣΚΑΙ για τον 22χρονο που κατάπιε το μπέργκερ ολόκληρο, ο Πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ, Μιχάλης Γιαννάκος. «Πώς είναι δυνατόν νέο άτομο να υποβάλλει τον εαυτό του να δεχτεί ένα μπέργκερ αμάσητο;», διερωτήθηκε ο Πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ, Μιχάλης Γιαννάκος. Μάλιστα συμπλήρωσε ότι: «Και πρώτες βοήθειες να ήξεραν οι ανθρωποι χρειάζεται παρέμβαση γιατρού γιατί ο εγκέφαλος όταν μένει χωρίς οξυγόνο προκαλούνται ανεπανόρθωτες βλάβες. Η τραχεία φράζει και δεν μπορεί αυτό το πράγμα να απορροφηθεί από τον οργανισμό. Ο εγκέφαλος έπαθε υποξία». Από την οικογένεια του 22χρονου διαψεύδεται ότι πήρε μέρος σε challenge. Πάντως σύμφωνα με μαρτυρίες, ο νεαρός είχε πάει μαζί με την παρέα του να φάνε έξω και φέρεται να προσπάθησε να φάει το μπέργκερ ολόκληρο όσο πιο γρήγορα γίνεται.

Τα επικίνδυνα challenges

Οι επικίνδυνες προκλήσεις, τα λεγόμενα challenges ξεκίνησαν αρχικά ως αθώα παιχνίδια για λίγη διασκέδαση. Σήμερα, αποτελούν μηχανές αυτοκαταστροφής. Μερικά θλιβερά παραδείγματα προκλήσεων αποτελούν το:

Blackout Challenge: οι συμμετέχοντες κρατούν την αναπνοή τους μέχρι λιποθυμίας. Έχουν αναφερθεί δεκάδες θάνατοι διεθνώς.
Cinnamon Challenge: η προσπάθεια να καταπιεί κανείς μια ολόκληρη κουταλιά κανέλας προκαλεί εγκαύματα στον λαιμό και αναπνευστικά προβλήματα.
Skull Breaker Challenge: δύο άτομα σπρώχνουν τα πόδια ενός τρίτου ενώ πηδάει, με σοβαρούς τραυματισμούς ή μόνιμες αναπηρίες.
Hot Water Challenge: νεαροί περιχύνουν τον εαυτό τους με καυτό νερό, προκαλώντας εγκαύματα δεύτερου βαθμού.
Benadryl Challenge: λήψη υπερβολικής δόσης αντιισταμινικών για οράματα, με θανατηφόρα αποτελέσματα.

Το κοινό σημείο αυτών των προκλήσεων είναι η αναζήτηση κοινωνικής αποδοχής και η ανταμοιβή από τον ψηφιακό κόσμο. Όσο πιο επικίνδυνο είναι το challenge, τόσο μεγαλύτερη είναι η επιβράβευση και τόσο πιο έντονη η πίεση στους νέους να συμμετάσχουν. Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες, 7 στους 10 εφήβους δηλώνουν ότι έχουν συμμετάσχει τουλάχιστον μία φορά σε κάποιο challenge. Το 30% από αυτούς αναγνωρίζει ότι «ένιωσε φόβο ή πόνο», αλλά συνέχισε για να μη χαρακτηριστεί «δειλός».

Όσο πιο ακραίο το βίντεο, τόσο πιο ψηλά ανεβαίνει στα trends. Ο μηχανισμός λειτουργίας των social media βασίζεται σε αλγορίθμους που προωθούν περιεχόμενο με έντονες θετικές ή αρνητικές αντιδράσεις. Οι πλατφόρμες μετατρέπονται σε «εργοστάσια κινδύνου», όπου το ανθρώπινο σώμα είναι απλώς εργαλείο παραγωγής περιεχομένου. Παρά τις δεσμεύσεις εταιρειών όπως το TikTok και το Instagram ότι «φιλτράρουν» τα επικίνδυνα challenges, τα βίντεο εξακολουθούν να διαδίδονται με αστραπιαία ταχύτητα, συχνά μέσα από ιδιωτικά group και hashtags με συνθηματικά και κρυφές κοινότητες.