Και, βέβαια, έχουμε μια σοβαρή δικαιολογία: Για μια ακόμη χρονιά, τόσο στα δελτία ειδήσεων όσο και το διαδίκτυο, μας πολιόρκησαν με ειδήσεις για τις τραγικές στιγμές που βίωσε η ανθρωπότητα, αλλά και τις δύσκολες καταστάσεις που βίωσε η πατρίδα μας. Μοιάζει πράγματι ηρωικό να διατηρήσει κανείς την ελπίδα και την αισιοδοξία του και να αντισταθεί σε ένα πνεύμα γενικευμένης κατήφειας και καταστροφολογίας.
Κι όμως!
Το νέο έτος που σε λίγες ώρες θα μας ανοίξει την πόρτα του, αυτό ακριβώς ζητά από εμάς: να μην επιτρέψουμε στην ψυχή μας να διαποτιστεί από το σκοτάδι, να μην επιτρέψουμε στην καρδιά μας να χάσει την ελπίδα της και, κυρίως, να μη στερήσουμε από τα παιδιά μας την προοπτική ενός καλύτερου, ενός φωτεινότερου μέλλοντος, που τόσο αναζητά η γεμάτη όνειρα και αισιοδοξία ψυχή τους.
Οι καταιγιστικές ειδήσεις και οι δύσκολες συνθήκες απειλούν να εγκαταστήσουν στην ψυχή μας έναν ύπουλο εχθρό: την αίσθηση της ασημαντότητας. Πράγματι, υποκύπτουμε συχνά στον πειρασμό να αποδεχθούμε την αδυναμία μας να επηρεάσουμε τις καταστάσεις και τείνουμε να συμφιλιωθούμε με μια μοίρα, με ένα πεπρωμένο, που άλλοι ετοιμάζουν για μας, χωρίς να έχουμε τη δύναμη να το επηρεάσουμε, αλλά και τη δυνατότητα να το αποφύγουμε.
Ακριβώς εκείνη τη στιγμή, επιβάλλεται να ορθώσουμε το ανάστημά μας, να προστατέψουμε τον εαυτό μας από την αδράνεια και την παραίτηση και να ανακαλύψουμε τις δυνάμεις και την αξία του προσώπου μας. Ενας αγώνας, κατά το μέτρο των δυνάμεών μας, μας καλεί σε έμπρακτη άρνηση υποταγής σε δυνάμεις αποσύνθεσης, σε αντίσταση εναντίον του συμβιβασμού με τη μετριότητα, τον ατομισμό και την αδίστακτη ιδιοτέλεια. Πρόκειται για αγώνα ζωτικής σημασίας, για αγώνα νοήματος ζωής.
Πίστη στο μεγαλείο του ανθρώπου
Η νέα χρονιά πρέπει να μας βρει με όσο το δυνατόν περισσότερη πίστη στο μεγαλείο του ανθρώπου, στη δυνατότητά του να πετάξει πάνω από το τέλμα της ανάγκης για απλή επιβίωση και στην πίστη του στην προοπτική μιας ζωής που ξεπερνάει την αποσύνθεση και τον καθημερινό θάνατο.
Οσο επιτακτική είναι η ανάγκη πίστης στον Θεό της ζωής και της αλήθειας, που μόλις πριν από λίγες μέρες υποδεχτήκαμε στο σπήλαιο της Βηθλεέμ, τόσο επιτακτική είναι και η ανάγκη πίστης στην αξία και τη μοναδικότητα του ανθρώπινου προσώπου. Από τα βάθη της καρδιάς μου εύχομαι το 2026 να αποτελέσει ορόσημο υπέρβασης της παραίτησης και της απάθειας, αλλά και προσωπικής συμβολής στην υπέρβαση της απογοήτευσης και του φόβου ολόκληρης της κοινωνίας μας. Η ενεργή συμμετοχή και η συνεργασία είναι ο δρόμος της αποκατάστασης της ενότητας και της κοινωνικής συνοχής που τόσο έχουμε ανάγκη.
Καλή και ευλογημένη χρονιά!

