Στις επιπτώσεις που θα έχει το Δημογραφικό σε παγκόσμια κλίμακα αναφέρθηκε ο γενικός γραμματέας του ΟΟΣΑ, Ματίας Κόρμαν (Mathias Cormann), μιλώντας στο 2ο Ετήσιο Συνέδριο του Κέντρου Κρήτης του ΟΟΣΑ για τη Δυναμική των Πληθυσμών. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ΟΟΣΑ, η μείωση της συμμετοχής στην απασχόληση λόγω της γήρανσης θα περιορίσει την αύξηση του κατά κεφαλήν ΑΕΠ από 1% ετησίως την περίοδο 2006-2019 σε 0,6% μεταξύ 2024 και 2060. Αυτό σημαίνει ότι, εξαιτίας της γήρανσης, το επίπεδο του κατά κεφαλήν ΑΕΠ το 2060 θα είναι κατά 14% χαμηλότερο, ενώ την ίδια στιγμή, τα φορολογικά έσοδα αναμένεται να μειωθούν, ενώ οι δημόσιες δαπάνες για συντάξεις, υγεία και φροντίδα θα αυξηθούν.

«Τα συνταξιοδοτικά συστήματα δέχονται αυξανόμενη πίεση, καθώς ο λόγος των ηλικιωμένων προς τον ενεργό πληθυσμό συνεχίζει να αυξάνεται», τόνισε ο αξιωματούχος του ΟΟΣΑ και πρόσθεσε χαρακτηριστικά ότι «το 2000 υπήρχαν 22 άτομα άνω των 65 ετών για κάθε 100 ανθρώπους σε ηλικία εργασίας. Σήμερα είναι 33 και έως το 2050 θα φθάσουν τους 52».

Οι προβλέψεις για την Ελλάδα όσον αφορά την εξάρτηση των ηλικιωμένων είναι δυσοίωνες και το πιστοποιούν οι τελευταίες μελέτες από Eurostat, Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ΟΟΣΑ που δείχνουν ότι σε κάθε 100 εργαζόμενους θα αναλογούν 60 ηλικιωμένοι άνω των 65 ετών, ως το 2040 και 75 ηλικιωμένοι ως το 2050 από 39 που είναι τώρα.

Λόγω της υπογεννητικότητας, δε, θα επιδεινωθεί περαιτέρω η αναλογία ασφαλισμένων- συνταξιούχων από 1 συνταξιούχο προς 1,66 εργαζόμενους που είναι τώρα στο 1 προς 1,46 ως το 2030 και στο 1 προς 1,23 ως το 2050.

Ο γ. γραμματέας του ΟΟΣΑ παρουσίασε τρεις βασικές κατευθύνσεις πολιτικής για την ανάσχεση των δυσμενών επιπτώσεων που είναι:

*Η αύξηση της πραγματικής ηλικίας συνταξιοδότησης και η κατάργηση των αντικινήτρων για συνέχιση της εργασίας και μετά τη συνταξιοδότηση. «Καθώς ζούμε περισσότερο και πιο υγιεινά, μπορούμε να εργαζόμαστε περισσότερο», σημείωσε, επισημαίνοντας ότι μόλις το 56% των ανθρώπων ηλικίας 60-64 ετών εργάζεται στις χώρες του ΟΟΣΑ.

*Να στηρίξουν οικονομικά οι κυβερνήσεις την υγεία και την εκπαίδευση των μεγαλύτερων εργαζομένων με έμφαση σε επενδύσεις στην πρόληψη και στην επανειδίκευση, ώστε οι εργαζόμενοι να παραμένουν υγιείς και παραγωγικοί σε όλη τη διάρκεια του εργασιακού τους βίου.

*Να αυξηθεί η συμμετοχή των γυναικών, των νέων, αλλά και των μεταναστών στην απασχόληση, τρεις «ανεκμετάλλευτες δεξαμενές ταλέντου» όπως τις αποκάλεσε ο κ. Κόρμαν. «Η αύξηση της συμμετοχής των γυναικών στο επίπεδο των ανδρών θα μπορούσε να περιορίσει κατά το ήμισυ την επιβράδυνση της ανάπτυξης λόγω της γήρανσης», εξήγησε, προσθέτοντας ότι αυτό θα ισοδυναμούσε με αύξηση του κατά κεφαλήν ΑΕΠ κατά 0,2 ποσοστιαίες μονάδες ετησίως έως το 2060.

Ιδιαίτερη έμφαση έδωσε στον ρόλο της τεχνολογίας: «Η Τεχνητή Νοημοσύνη μπορεί να καταστήσει την εργασία λιγότερο επίπονη και πιο αποδοτική, αλλά απαιτείται σωστή εκπαίδευση για να αξιοποιηθεί αποτελεσματικά».