Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η ευρωπαϊκή πλευρά πιστεύει ότι αυτή είναι μια προσέγγιση που ωφελεί όλους. «Θα χαρούν να διαψευστούν αν ο πρόεδρος των ΗΠΑ καταφέρει να διαπραγματευτεί το τέλος του πολέμου στην Ουκρανία με ουσιαστικές εγγυήσεις ασφάλειας, αλλά ο πρωταρχικός στόχος είναι να αποκαλύψουν το μπλόφα του Ρώσου ηγέτη και να ασκήσουν πιέσεις για πιο σκληρές κυρώσεις» προσθέτει το Politico.

Την πιο «καθαρή» γραμμή στο πλαίσιο αυτό φαίνεται να έχει ο πρόεδρος της Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος δηλώνει – μετά και τη συνάντηση στον Λευκό Οίκο – ότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν «δεν είναι σοβαρός για την ειρήνη και εξακολουθεί να είναι προσηλωμένος στον στόχο του να καταστρέψει μια ανεξάρτητη, δημοκρατική Ουκρανία».

«Πράγματι» συμφωνεί με τον Μακρό το Politico, σημειώνοντας για τον Ρώσο πρόεδρο ότι «αντί να προσφέρει οποιεσδήποτε παραχωρήσεις για μια ειρηνευτική συμφωνία, απλώς απαιτεί περισσότερα εδάφη από το Κίεβο, συμπεριλαμβανομένων βασικών ουκρανικών αμυντικών γραμμών που θα του επέτρεπαν να εισχωρήσει βαθύτερα στη χώρα. Επίσης, απορρίπτει κατηγορηματικά την παρουσία δυνάμεων του ΝΑΤΟ για τη διασφάλιση της ασφάλειας της χώρας μετά τον πόλεμο — μια κρίσιμη προϋπόθεση για το Κίεβο».

Σύμφωνα με πέντε διπλωμάτες που επικαλείται το Politico, στις συνομιλίες στον Λευκό Οίκο οι ευρωπαίοι ηγέτες που βρέθηκαν εκεί «συμφώνησαν σε μεγάλο βαθμό με τον Μακρόν, Εξέφρασαν βαθύ σκεπτικισμό ως προς το ενδεχόμενο το Κρεμλίνο να διαπραγματευτεί με καλή πίστη, αλλά ήταν αισιόδοξοι ότι η Ουάσιγκτον θα τιμωρούσε τη Ρωσία αν ο Πούτιν αποδειχθεί το μεγαλύτερο εμπόδιο για την ειρήνη».

«Είναι σαφές ότι αν καταλήξουμε σε μια κατάσταση όπου ο Πούτιν αποδείξει ότι δεν θέλει να τερματίσει τον πόλεμο, αυτό θα αναγκάσει τον Τραμπ να δράσει και θα ενισχύσει τα επιχειρήματα υπέρ των κυρώσεων», δήλωσε διπλωμάτης από χώρα που εκπροσωπήθηκε σε εικονική σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου την Τρίτη.

«Οι Ευρωπαίοι θεωρούν ότι η πίεση των αμερικανικών κυρώσεων είναι ζωτικής σημασίας για τη διπλωματική διαδικασία και πολλοί υποστηρίζουν ότι ο Πούτιν αναγκάστηκε να συνεργαστεί με τον Τραμπ στην Αλάσκα μόνο μετά την επιβολή υψηλών δασμών από την Ουάσιγκτον στην Ινδία για την αγορά του οικονομικού αερίου της Ρωσίας: το πετρέλαιο. Το δραματικό επόμενο βήμα θα ήταν η κλιμάκωση παρόμοιων κυρώσεων για να στραγγαλιστεί το σημαντικό εμπόριο της Ρωσίας με την Κίνα» συνεχίζει το δημοσίευμα.

Δεύτερος διπλωμάτης επιβεβαίωσε στο Politico ότι οι σύμμαχοι ήταν πρόθυμοι να υποστηρίξουν την αμερικανική πρωτοβουλία για την επίτευξη εκεχειρίας, όχι επειδή πίστευαν απαραίτητα ότι θα πετύχει, αλλά «επειδή θα αποτελέσει σαφή δοκιμασία των προθέσεων της Ρωσίας». Ένας τρίτος δήλωσε ότι οι εγγυήσεις ασφάλειας που καταρτίζονται θα βοηθήσουν την Ουκρανία «να διαπραγματευτεί από θέση ισχύος», ενώ οι κυρώσεις θα εξασφαλίσουν «ότι έχουμε επιρροή στον Πούτιν».

Πίσω από κλειστές πόρτες οι Ευρωπαίοι εμφανίζονται να επικεντρώνονται περισσότερο στην προώθηση νέων, σκληρών οικονομικών περιορισμών, εάν και όταν η Μόσχα αρνηθεί να τερματίσει την εισβολή της. «Όλοι κάνουν τα τυπικά», είπε ένας τέταρτος διπλωμάτης της ΕΕ. «Αλλά δεν ξέρουμε ποιο είναι το τελικό σχέδιο του Πούτιν. Τι θα παρακινήσει τον Πούτιν να κάνει παραχωρήσεις; Δεν ξέρω».

Παρότι οι δυτικές χώρες δείχνουν ολοένα και πιο βέβαιες ότι μπορούν να συνεργαστούν με τον Τραμπ διατηρώντας κοινή γραμμή, έχουν επίσης αναγκαστεί να επανακαθορίσουν τα όριά τους προκειμένου να τον ικανοποιήσουν. Μετά τις επαφές στην Ουάσινγκτον, η ΕΕ εμφανίστηκε πιο διαλλακτική ως προς τη θέση ότι η Ρωσία πρέπει να συμφωνήσει σε κατάπαυση του πυρός πριν ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις.

«Υπήρχε κάποια ελπίδα ότι ο Τραμπ θα μπορούσε να αλλάξει γνώμη σχετικά με το ζήτημα της κατάπαυσης του πυρός. Αυτό δεν συνέβη», δήλωσε ένας πέμπτος διπλωμάτης, εκφράζοντας την ανησυχία του για τη διαφορά των θέσεων. «Ωστόσο, συνολικά ήταν ένα καλό βήμα προς την ειρήνη».

Το πιο κρίσιμο, ωστόσο, είναι ότι ακόμη και ο ίδιος ο Τραμπ αναγνωρίζει πλέον δημοσίως ότι ο Πούτιν ενδέχεται να μην διαπραγματεύεται με καλή πίστη. «Θα μάθουμε για τον πρόεδρο Πούτιν τις επόμενες δύο εβδομάδες… Είναι πιθανό να μην θέλει να κάνει συμφωνία», δήλωσε ο πρόεδρος των ΗΠΑ στο Fox News. «Ελπίζω ότι ο πρόεδρος Πούτιν θα είναι καλός, και αν δεν είναι, θα είναι μια δύσκολη κατάσταση» κατέληξε ο Αμερικανός πρόεδρος.

Γιατί ο Πούτιν αποφεύγει τον Ζελένσκι – Ανάλυση του CNN για το διπλωματικό αδιέξοδο

Η αισιοδοξία για διμερή συνάντηση Πούτιν – Ζελένσκι κατέρρευσε, μετά την αρνητική αντίδραση της Μόσχας, παρά τις συνομιλίες Τραμπ με αξιωματούχους της ΕΕ, σύμφωνα με ανάλυση του CNN.

Ο σύμβουλος του Κρεμλίνου Γιούρι Ουσακόφ, αναφερόμενος στην τηλεφωνική επικοινωνία Τραμπ – Πούτιν μετά τις κρίσιμες συναντήσεις, μίλησε απλώς για «εξέταση της δυνατότητας αναβάθμισης του επιπέδου των εκπροσώπων» των δύο πλευρών, χωρίς αναφορά σε ηγέτες. Σε αντίστοιχο πνεύμα, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ δήλωσε σε χθεσινή συνέντευξή του ότι η Μόσχα δεν απορρίπτει καμία μορφή συνομιλιών, είτε αυτές είναι διμερείς ή τριμερείς, τονίζοντας πάντως πως «επαφές ανώτατου επιπέδου απαιτούν ιδιαίτερη προετοιμασία».

Όπως επισημαίνει το αμερικανικό δίκτυο, αυτό στη γλώσσα του Κρεμλίνου σημαίνει ότι η ρωσική πλευρά απέχει πολύ από το να συμφωνήσει σε μια τέτοια προοπτική, κάτι που δεν προκαλεί έκπληξη.

Ο Πούτιν ξεκίνησε αυτόν τον πόλεμο αναγνωρίζοντας μονομερώς ένα κομμάτι ουκρανικής γης (τις αποκαλούμενες «Λαϊκές Δημοκρατίες» Ντονέτσκ και Λουχάνσκ) ως ανεξάρτητο. Έχει υποστηρίξει πολλές φορές στο παρελθόν ότι η Ουκρανία αποτελεί «αναπόσπαστο μέρος της (ρωσικής) ιστορίας, κουλτούρας και πνευματικού χώρου», και ότι ο διαχωρισμός της από τη Ρωσία ήταν ιστορικό λάθος.

Παρά την αρχική αισιοδοξία για μια συνάντηση Πούτιν – Ζελένσκι, όπως φάνηκε από τις επαφές του Τραμπ με Ευρωπαίους αξιωματούχους, η προοπτική κατέρρευσε μετά την αντίδραση της Μόσχας, σύμφωνα με ανάλυση του CNN.

Η Ορύσια Λούτσεβιτς από το Chatham House σημείωσε πως ο Πούτιν θα έπρεπε να αποδεχτεί μια «αποτυχία» αν καθόταν στο ίδιο τραπέζι με έναν πρόεδρο που θεωρεί «γελοίο» από μια χώρα «που δεν υπάρχει». Μια τέτοια συνάντηση θα ανέτρεπε το αφήγημα του Κρεμλίνου προς τον ρωσικό λαό, καθώς η ρωσική προπαγάνδα έχει παρουσιάσει τον Ζελένσκι ως «ναζί» και «μαριονέτα της Δύσης».

Το Κρεμλίνο αμφισβητεί συστηματικά τη νομιμότητα του Ζελένσκι λόγω της αναβολής εκλογών στην Ουκρανία και απαιτεί τη διεξαγωγή τους πριν από οποιαδήποτε ειρηνευτική συμφωνία. Χαρακτηριστικό είναι πως τον αποκαλούν «καθεστώς του Κιέβου» και όχι με το όνομά του.

Η Τατιάνα Στανόβαγια από το Carnegie Russia Eurasia Center σημείωσε πως ο Πούτιν δεν θεωρεί κρίσιμη μια τέτοια συνάντηση, αφού για εκείνον ο πόλεμος αφορά κυρίως τη Δύση. Θα το σκεφτόταν μόνο αν «πίστευε ότι θα είχε επιτυχία». Όμως, τα βασικά αιτήματα της Ρωσίας – όπως η παραχώρηση εδαφών – απορρίπτονται από το Κίεβο, και ο Πούτιν βλέπει τον Τραμπ ως «κλειδί» για να αλλάξει αυτή η στάση.

Η Ρωσία ίσως προτείνει νέες συνομιλίες στην Κωνσταντινούπολη, με υψηλόβαθμη αντιπροσωπεία. Ωστόσο, ο Πούτιν δεν θα ρισκάρει μια προσωπική συνάντηση αν δεν δει προοπτική επιτυχίας.

Ο Τραμπ δήλωσε ότι «ξεκίνησε τις διευθετήσεις για μια συνάντηση… μεταξύ του Προέδρου Πούτιν και του Προέδρου Ζελένσκι», αλλά την επόμενη μέρα φάνηκε πιο επιφυλακτικός: «Κάπως το κανόνισα… αλλά ξέρετε, αυτοί είναι που λαμβάνουν τις αποφάσεις. Εμείς είμαστε 7.000 μίλια μακριά».

Ο Πούτιν, χωρίς παραχωρήσεις, έχει ήδη κερδίσει πολλά: σύνοδο στην Αλάσκα, την άρση της απαίτησης για κατάπαυση πυρός και αναστολή των κυρώσεων. Παρά τις πιέσεις του Τραμπ στον Ζελένσκι, η στρατιωτική ισχύς παραμένει η εναλλακτική της Μόσχας, με τις επιθέσεις να εντείνονται ξανά. Το μόνο απρόβλεπτο για τη Ρωσία είναι «ποιον θα κατηγορήσει ο Τραμπ όταν ναυαγήσει και αυτή η τελευταία προσπάθεια ειρήνευσης».