Οι έρωτες της ζωής της, η εγκατάλειψη του γιου της και η απόπειρα αυτοκτονίας

Η θρυλική «Μπεμπέ» της Γαλλίας παντρεύτηκε τον Βαντίμ σε ηλικία 18 ετών το 1952 και έμειναν μαζί μέχρι και το 1957. Η Μπριζίτ Μπαρντό, που ασχολήθηκε τόσο με το τραγούδι όσο και με το μόντελινγκ αποτέλεσε το αντικείμενο μελέτης και του φιλοσόφου Simone de Beauvoir, ο οποίος το 1959 εξέδωσε την μελέτη του για το «σύνδρομο της Λολίτας» στο οποίο την περιέγραφε ως μια «ατμομηχανή της γυναικείας ιστορίας», ανακηρύσσοντάς την ως την πρώτη πιο απελευθερωμένη γυναίκα της μεταπολεμικής Γαλλίας.

Εκείνη την περίοδο, ο Κερκ Ντάγκλας προσπάθησε να την πάρει μαζί του στο Χόλιγουντ, χωρίς όμως επιτυχία, δεδομένου ότι ήταν πολύ ερωτευμένη με τον Βαντίμ. Αργότερα η ίδια η Μπριζίτ Μπαρντό δήλωσε ότι απεχθάνεται κάθε τι αμερικανικό- και συνέχισε να γυρίζει ταινίες.

Μετά τον χωρισμό της από τον Βαντίμ, θα συνάψει σχέση με τον Τρεντινιάν, έναν από τους πιο θυελλώδεις έρωτές της. Όπως είχε πει η ίδια, «ο Ζαν Λουί με ήθελε ατόφια, γυμνή, φυσική, απλή, πρωτόγονη. Μου μάθαινε την κλασική μουσική, η οποία είχε αντικαταστήσει στο πικάπ του καμαρινιού μου το τσα-τσα! Μου μάθαινε τον έρωτα τον έντονο, τον ολοκληρωτικό! Την εξάρτηση μιας γυναίκας από τον άντρα που αγαπάει…»

Την περίοδο που ήταν σε σχέση με τον Ζακ Σαριέρ, η Μπριζίτ έμεινε έγκυος, και παρόλο που εκείνη δήλωνε πως δεν ήθελε το παιδί, οι γονείς του συντρόφου της, επέμεναν να το κρατήσει και την έπεισαν.

Το 1960 η γέννηση του γιου της, Νικολά, θα γίνει παγκόσμιο γεγονός.

Γέννησε με μεγάλη δυσκολία στο σπίτι και ποτέ δεν δέθηκε με τον γιο της, Νικολά, που γεννήθηκε τον Ιανουάριο του 1960. Με τη δικαιολογία πως δεν είναι έτοιμη να γίνει ακόμα μητέρα, απαρνήθηκε το ένα και μοναδικό παιδί της, την κηδεμονία του οποίου ανέλαβε ο πατέρας του.

Την ίδια περίοδο, δέχτηκε σοβαρό πλήγμα από την προδοσία του γραμματέα της, ο οποίος θα αποκαλύψει διάφορα μυστικά της στον Τύπο, που θα την πολιορκήσει ασφυκτικά, όπως και οι εξαγριωμένοι θαυμαστές της, σπρώχνοντας την Μπαρντό στα όριά της.

Έκανε απόπειρα αυτοκτονίας την ημέρα των γενεθλίων της, πέφτοντας σε κώμα και επιζώντας από θαύμα. Αργότερα αποκάλυψε ότι είχε προσπαθήσει και άλλες φορές να βάλει τέλος στη ζωή της.

Η Μπαρντό στα 26α γενέθλιά της προσπάθησε να βάλει τέλος στη ζωή της καταπίνοντας ένα μπουκάλι υπνωτικά χάπια και κόβοντας τις φλέβες της στη βίλα της στη Νίκαια. Ήταν η περίοδος όπου οι προτάσεις έπεφταν βροχή από το Χόλιγουντ, αλλά εκείνη έκανε συνεχώς ξέφρενα πάρτι με εκλεκτούς καλεσμένους.

Στα 28 της χρόνια ξεκίνησε να ασχολείται παθιασμένα με τα δικαιώματα των ζώων και έγινε χορτοφάγος.

Το 1966 ο Γερμανός πολυεκατομμυριούχος Γκούντερ Ζαχς της στέλνει μια πραγματική βροχή από ροδοπέταλα για να της εξομολογηθεί τον έρωτά του και να τη ζητήσει σε γάμο, ο οποίος θα γίνει στις 14 Ιουλίου στο Λας Βέγκας. Δύο χρόνια αργότερα θα χωρίσουν.

Το ειδύλλιο με τον Σερζ Γκενσμπούρ – όντας ακόμα παντρεμένη – θα την κάνει μούσα του και θα της γράψει δεκάδες τραγούδια, όπως και πολλοί άλλοι συνθέτες. Το 1968 ο Σαρλ Ντε Γκωλ δηλώνει πως η Μπριζίτ Μπαρντό φέρνει στη χώρα τόσο συνάλλαγμα, όσο και η αυτοκινητοβιομηχανία Renault. Μια καριέρα στην μουσική έχει ήδη ξεκινήσει…

Το τέλος της καριέρας της και ο τέταρτος γάμος

Και ενώ κυκλοφορούν άλμπουμ της και πρωταγωνιστεί σε ταινίες, η Μριτζίτ Μπαρντό πήρε την μεγάλη απόφαση να αποσυρθεί.

Το 1973, έπειτα από 21 χρόνια καριέρας, σε ηλικία μόλις 39 χρόνων, αφού ολοκλήρωσε τα γυρίσματα της τελευταίας της ταινίας, «L’Histoire très bonne et très joyeuse de Colinot trousse-chemise», και έχοντας στο ενεργητικό της 50 ταινίες και 80 τραγούδια αποσύρθηκε από τον καλλιτεχνικό χώρο και τα φώτα της δημοσιότητας και αφιερώθηκε στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων των ζώων.

Η αφοσίωση στα ζώα και η δράση

Το 1977 ξεκίνησε την πρώτη μεγάλη καμπάνια για τα ζώα, ταξιδεύοντας στον Καναδά για να καταδικάσει τη θανάτωση μωρών φώκιας. Η εκστρατεία της οδήγησε στην απαγόρευση του εμπορίου δέρματος φώκιας νεότερης των τεσσάρων εβδομάδων. Το 1978 εξέφωσε το παιδικό βιβλίο Noonoah, η μικρή λευκή φώκια, αφιερωμένο στα ζώα. Το 1982 επιστρέφει για να ηχογραφήσει το τραγούδι Toutes les bêtes sont à aimer, ενώ το 1985 αρνήθηκε τον τίτλο του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής που της προτάθηκε.

Το 1986 ίδρυσε το Ίδρυμα Μπριζίτ Μπαρντό, με κύριο στόχο την προστασία των ζώων και την ευαισθητοποίηση του κοινού για την κακοποίηση τους. Και παρουσίασε τις εκπομπές SOS Animaux (1989-1992), που γνώρισαν μεγάλη επιτυχία. Το 1992 παντρεύεται τον Μπερνάρ ντ’ Ορμάλ και συνεχίζει να ζει στον Σαιν-Τροπέ.

Στις 16 Αυγούστου 1992, η Μπαρντό παντρεύτηκε για τέταρτη φορά, στη Νορβηγία, τον Μπερνάρ ντ’ Ορμάλ, ένα βιομήχανο, με τον οποίο ζει πλέον απομονωμένη στον Σαιν-Τροπέ, αν και ορισμένες δηλώσεις της, όπως η στήριξη στο κόμμα της Λεπέν, θα προκαλέσουν αίσθηση.

Το 1993 θεσπίστηκε το Διεθνές Βραβείο Μπριζίτ Μπαρντό, προς τιμήν της συμβολής της στην προστασία των ζώων, ενώ το 1996 και 1999 εκδίδονται τα απομνημονεύματά της (Initiales BB και Le Carré de Pluton), καλύπτοντας τη ζωή της πριν και μετά την απόσυρσή της από τον κινηματογράφο.

Συνέχισε  ακτιβισμό της για τα ζώα, με σημαντικές ενέργειες όπως η προώθηση της προστασίας της φώκιας (2006), η αντίθεση στην κατανάλωση κρέατος σκυλιών και γατιών στη Νότια Κορέα (2002) και η έκδοση του βιβλίου Pourquoi? για τα 20 χρόνια λειτουργίας του Ιδρύματός της (2006).

Η Μπριζίτ Μπαρντό άφησε ανεξίτηλο αποτύπωμα στον αγώνα για τα δικαιώματα των ζώων.

Έζησε μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, στο εξοχικό της στο Σεν Τροπέ, παρέα με τους τετράποδους φίλους της και είχε καταφέρει να έχει επικοινωνία με τον γιο της Νικολά και με τα εγγόνια της.

Η Μπριτζίτ Μπαρντό, η «Μπεμπέ» που έφυγε από τη ζωή στα 91 της χρόνια και έζησε μια ζωή που ισούται με δέκα ζωές και σε μία από τις τελευταίες συνεντεύξεις της είχε πει: «Έχω υπάρξει πολύ ευτυχισμένη, πολύ πλούσια, πολύ όμορφη, πολύ παινεμένη, πολύ διάσημη και πολύ δυστυχισμένη. Τα ζώα δεν με έχουν προδώσει ποτέ. Είναι εύκολα θηράματα, όπως ήμουν εγώ σε όλη τη διάρκεια της καριέρας μου. Έτσι, νιώθουμε τα ίδια πράγματα. Τα αγαπώ».