Το 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου τίμησε 37 ηθοποιούς που σημάδεψαν εκείνη την περίοδο, με παρόντες μεταξύ άλλων τους Βασίλη Καΐλα, Δημήτρη Καλλιβωκά, Γιώργο Κωνσταντίνου, Χλόη Λιάσκου, Μπέτυ Λιβανού, Σωτήρη Τζεβελέκο, Αιμιλία Υψηλάντη και Άννα Φόνσου.
Όπως είπε ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης, η ιδέα «γεννήθηκε στο σπίτι του Σπύρου Παπαδόπουλου, που γνωρίζει απ’ έξω κι ανακατωτά όλες τις ελληνικές ταινίες, οι οποίες υπήρξαν ανέκαθεν για εμάς ένα μάθημα υποκριτικής και στις οποίες επιστρέφουμε διαρκώς, ξαναβλέποντας αριστουργηματικές σκηνές. Ήταν λοιπόν μια ευχή, αφού δεν είχαμε την τύχη να παίξουμε μαζί με αυτούς τους ηθοποιούς, να τους φέρουμε σήμερα εδώ, σε αυτήν την οικογενειακή και συγκινητική βραδιά».
Η εκδήλωση στόχευε, όπως τόνισε ο πρόεδρος του Δ.Σ. και συμπαρουσιαστής Άκης Σακελλαρίου, «να παντρέψει τρεις γενιές ηθοποιών», με νεότερους να απευθύνουν την τιμή στους παλαιότερους.
Ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος απηύθυνε λόγια ευγνωμοσύνης προς τον Σωτήρη Τζεβελέκο: «Είστε η αιτία που πολλοί από εμάς θελήσαμε να γίνουμε ηθοποιοί. Είστε μια οικογένεια για μας, σας θαυμάζαμε περιμένοντας την στιγμή που θα δούμε τις ταινίες σας».
Ο κ. Τζεβελέκος ανταπέδωσε με συναίσθημα: «Έχω δάκρυα χαράς, και έτσι πρέπει να τα χαρείτε και εσείς. Είναι μεγάλη τιμή για μένα. Οι σπουδαίοι πάντα προχωρούν και είναι εκείνοι που αντέχουν στον χρόνο».
Ο Βασίλης Καΐλας σημείωσε επίσης: «Είναι μεγάλη τιμή να είμαι σήμερα ανάμεσα σε ανθρώπους που πρόσφεραν τόσα πολλά στον ελληνικό κινηματογράφο. Εύχομαι στις επόμενες βραβεύσεις να υπάρχουν άνθρωποι που τίμησαν και τιμούν τον ελληνικό κινηματογράφο και όχι κατασκευάσματα της τεχνητής νοημοσύνης».
Η βραδιά ήταν γεμάτη προσωπικές αφηγήσεις και αναδρομές: η Χλόη Λιάσκου θυμήθηκε την πρώτη της πορεία και την ανακάλυψη από τον Νίκο Κούνδουρο, ενώ η Χριστίνα Χειλά-Φαμέλη της είπε «Μπορεί να μεγαλώσαμε, αλλά μέσα μας μένουμε πάντα παιδιά».
Η Κάτια Γκουλιώνη απένειμε το βραβείο στην Άννα Φόνσου, χαρακτηρίζοντάς την «Ένας άνθρωπος που αφιέρωσε τη ζωή του στην τέχνη και δεν περιορίστηκε απλώς στην εικόνα. Η φωνή και το βλέμμα σας μιλούσαν κατευθείαν στην ψυχή. Ήταν η καρδιά σε κάθε ρόλο».
Η Αιμιλία Υψηλάντη υπενθύμισε την πληγή που άφησε η άνοδος της τηλεόρασης: «Πιστεύω ότι είναι καίριας σημασίας αυτή η βραδιά. Όχι για τις βραβεύσεις, αλλά γιατί έρχεται να επουλώσει αυτή την πληγή που βιώσαμε στα τέλη της δεκαετίας του 1970. Είναι πολύ σημαντικό ότι 50 χρόνια μετά έρχεστε να επουλώσετε αυτή την πληγή».
Η Μπέτυ Λιβανού, που γιορτάζει 55 χρόνια στο σινεμά, είπε: «Φέτος κλείνω 55 χρόνια στο σινεμά, αλλά νιώθω πως όλα έγιναν χθες. Νιώθω τιμή, όμως θα ήθελα να αφιερώσω αυτό το βραβείο στον Γιώργο Πανουσόπουλο».

