Σύμφωνα με τον Δήμα, ο Σφακιανάκης ήταν που του έδωσε την ευκαιρία να εμφανιστεί σε μεγάλες πίστες και να παρουσιάσει τη φωνή και το ρεπερτόριό του ενώπιον εκτεταμένου κοινού, προσφέροντας το πρώτο σημαντικό βήμα στην επαγγελματική του διαδρομή. Στην κάμερα της εκπομπής «Καλημέρα είπαμε;», την Κυριακή 14 Δεκεμβρίου, ο καλλιτέχνης είπε: «Ο Νότης Σφακιανάκης είναι καλλιτεχνικός μου πατέρας, εφαλτήριο. Με έβγαλε σε μεγάλες πίστες και μου έδωσε το βήμα να τραγουδήσω σε πάρα πολύ κόσμο μπροστά. Λείπουν η αισθητική του και η ικανότητα που είχε αυτός ο άνθρωπος να επικοινωνεί με τον κόσμο. Λείπουν τα τεράστια τραγούδια του». Η δήλωση συνδέει την προσωπική αναγνώριση με την ιστορία των μεγάλων σκηνών και την επιρροή που ασκεί μια μορφή με μακρά παρουσία.

Σχετικά με την απουσία του Σφακιανάκη από τη μουσική δραστηριότητα, ο Δήμας σχολίασε ότι στην παρούσα φάση οι αλλαγές στην αγορά και στην αισθητική έχουν μεταβάλει τις συνθήκες για τέτοιου είδους ερμηνευτές. Είπε συγκεκριμένα: «Αν πάρουμε όμως και την άλλη πλευρά, σε αυτή τη βιομηχανία που βλέπουμε τα τελευταία χρόνια κάποιος μπορεί να πει ‘τι θέση έχει σε μια εποχή που τα τραγούδια δεν έχουν, κατά τη δική μου ταπεινή άποψη, την αισθητική που είχαν τότε’. Πιστεύω ότι έχει απογοητευτεί από την κατάσταση της κοινωνίας γιατί πάντα ο Νότης με την κοινωνίας ήταν ευαισθητοποιημένος. Για αυτό και πολλά κοινωνικά τραγούδια, όχι μόνο δικά μου, αλλά και άλλων δημιουργών τα έχει ερμηνεύσει». Ο σχολιασμός θέτει εστίαση στην αλληλεπίδραση μεταξύ δημιουργού και κοινού και στην επίδραση που έχουν οι αλλαγές στην παραγωγή και στην κατανάλωση μουσικής.

Για τις δημόσιες αντιδράσεις και την κοινωνική εικόνα του Σφακιανάκη, ο Δήμας απέδωσε τη βασική αιτία στην παρρησία και στην αμεσότητα με την οποία ο τραγουδιστής διατύπωνε απόψεις, παρά στο περιεχόμενο αυτών καθαυτό. «Νομίζω ότι ενδόμυχα έχει ενοχλήσει όχι τόσο με τις απόψεις του, αλλά με την παρρησία του, δηλαδή το θάρρος της γνώμης του, το θάρρος να απαντάει σε ό,τι τον ρωτάνε με ειλικρίνεια και αυθεντικότητα», είπε χαρακτηριστικά. Η θέση του Δήμα διατυπώνει ότι η ανοιχτή και αδιάβλητη εκφορά λόγου μπορεί να προκαλέσει αντιδράσεις σε τμήματα του κοινού και των μέσων, ανεξάρτητα από τη θεματολογία των δηλώσεων. Παράλληλα, επανέλαβε τον ρόλο του Σφακιανάκη ως καταλύτη για νεότερες φωνές, επισημαίνοντας ότι η πρόσβαση σε μεγάλες σκηνές ήταν κρίσιμη για την ανάδειξη νέων ερμηνευτών και ότι αυτή η πρόσβαση αποτέλεσε συστατικό στοιχείο της δημόσιας μουσικής ζωής.

Ο Δήμας υπενθύμισε τη συνεισφορά του Σφακιανάκη στο ρεπερτόριο που περιλαμβάνει κοινωνικά τραγούδια και κομμάτια με ευρεία απήχηση, καθώς και την ικανότητά του να γεφυρώνει διαφορετικά ακροατήρια. Υπογράμμισε επίσης ότι η αισθητική και η επικοινωνιακή του δεινότητα σφράγισαν επιτυχίες που διατηρούνται στο ρεπερτόριο άλλων δημιουργών και στην παγκόσμια συλλογική μνήμη της ελληνικής μουσικής.