Στο Μέγαρο Μαξίμου, κάνοντας τον απολογισμό του πολυήμερου και πολυδιάστατου σε επίπεδο επαφών ταξιδιού του πρωθυπουργού, το οποίο έκλεισε με την ομιλία του στον ΟΗΕ, εμφανίζονται ικανοποιημένοι και σε κάθε περίπτωση αποσυνδέουν τη ματαιωθείσα συνάντηση με τον Ταγίπ Ερντογάν από τη συνολική παρουσία της χώρας μας στις ΗΠΑ.

Οπως τονίζουν συνεργάτες του Κυριάκου Μητσοτάκη, τα δεδομένα αναφορικά με τις σχέσεις μας με την Τουρκία αλλά και τη θέση της Ελλάδας στην περιοχή μας είναι τα εξής: «Θα συνεχίσουμε να επιδιώκουμε τον διάλογο, ο οποίος δεν είναι σε καμία περίπτωση αυτοσκοπός, αλλά επιδίωξη». Θυμίζουν επίσης ότι μέσα από τους διαύλους επικοινωνίας που έχουν ανοίξει τα τελευταία χρόνια και τον διάλογο έχουμε αποτελέσματα στο Μεταναστευτικό, με τις ροές από τη γειτονική χώρα να έχουν μειωθεί, έως και εκμηδενιστεί οι παραβιάσεις και παραβάσεις στο Αιγαίο, έχουμε αύξηση των τουριστικών ροών από τα τουρκικά παράλια.

Παράλληλα, όπως σημειώνουν, το ότι συζητάμε δεν σημαίνει ότι δεν θα συνεχίσουμε να παράγουμε αποτελέσματα μέσα από την πολιτική μας στο πεδίο όσο και αν ενοχλεί.

Απαντώντας σε όσους ασκούν κριτική για την κριτική, υποστηρίζοντας ότι η Τουρκία είναι παντοδύναμη και αναφερόμενοι στη συνάντηση του Ταγίπ Ερντογάν με τον Ντόναλντ Τραμπ βιάζονται να συμπεράνουν ότι πήρε όσα ήθελε και εμείς γυρίσαμε άπρακτοι, θυμίζουν ότι αυτά τα οποία επιδιώκει η Αγκυρα (F-16 και F-35) για την Ελλάδα πλέον δεν αποτελούν ζητούμενο αλλά πραγματικότητα.

Και διερωτώνται: «Από πότε η Αθήνα ετεροκαθορίζει την εξοπλιστική της πολιτική, άμυνά της, την εξωτερική της πολιτική, με βάση το τι συμβαίνει σε άλλες χώρες; Και γιατί αυτή η σπουδή στο εσωτερικό της χώρας, χωρίς να υπάρχουν δεδομένα, να βγαίνει το συμπέρασμα ότι η Τουρκία πήρε τα πάντα από τις ΗΠΑ;».

Και επιμένουν να θυμίζουν ότι η Ελλάδα μέσα σε 6 χρόνια έχει καθορίσει ΑΟΖ με την Ιταλία, ΑΟΖ με την Αίγυπτο, έχει επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια στο Ιόνιο, κολοσσοί όπως η Chevron και η ExxonMobil θα κάνουν έρευνες νότια της Κρήτης, ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός προχωρά και αν δεν είναι αυτά άσκηση κυριαρχίας, τι είναι;

Και προσθέτουν μάλιστα ότι εκείνοι που πριν από περίπου έναν χρόνο κατηγορούσαν την κυβέρνηση ότι έχει συνάψει μυστική συμφωνία με την Τουρκία και ξεπουλάει τη χώρα, τώρα ρίχνουν ευθύνες στον Κυριάκο Μητσοτάκη γιατί δεν συναντήθηκε με τον Ταγίπ Ερντογάν.

«Η φωνή της Ελλάδας ακούγεται δυνατά σε πείσμα όσων τη θέλουν να ετεροπροσδιορίζεται, να τη μικραίνουν», έγραψε προς επίρρωσιν των παραπάνω ο πρωθυπουργός στην καθιερωμένη κυριακάτικη ανάρτησή του.

Και δεν χαρίστηκε στις «εγχώριες φωνές της μεμψιμοιρίας, του «όχι σε όλα» και του «ναι στο τίποτα» που δεν βλέπουν ούτε θέλουν μια ισχυρή Ελλάδα. Δεν αναγνωρίζουν ότι χάρη στη δυναμική ανάπτυξη της οικονομίας μας, που συνδυάζεται με σημαντική αποκλιμάκωση του χρέους μας, είμαστε πλέον ελεύθεροι και εφαρμόζουμε το μεγαλύτερο εξοπλιστικό πρόγραμμα στην ιστορία μας επενδύοντας στη στρατηγική και αμυντική μας αυτονομία. Ή ότι προχωράμε στην αξιοποίηση του υποθαλάσσιου πλούτου μας με στρατηγικού χαρακτήρα συνεργασίες με διεθνείς εταιρείες κολοσσούς».

«Αυτό είναι», σύμφωνα με συνεργάτες του πρωθυπουργού, «ένα μικρό δείγμα των όσων θα ακουστούν έως τις 15 Οκτωβρίου στη Βουλή στην προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση την οποία είχε ζητήσει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Νίκος Ανδρουλάκης, για τη Γάζα, αλλά ο Κυριάκος Μητσοτάκης ζήτησε από τον πρόεδρο της Βουλής να συζητηθούν όλα τα εθνικά θέματα».

Γιατί τέθηκε η άρση του casus belli

Η απόφαση του πρωθυπουργού να ζητήσει από την Τουρκία την άρση του casus belli δεν έγινε τυχαία ενώπιον της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. Ηταν η πρώτη φορά που ακουγόταν σε παγκόσμιο ακροατήριο, αλλά πλέον για την κυβέρνηση η κίνηση αυτή βάζει τις ελληνοτουρκικές σχέσεις σε μια νέα βάση.

«Παρελθόν η παθητική στάση»

Οπως εξηγούσε έμπειρος διπλωμάτης στον «Ε.Τ.», «η Ελλάδα με τις κινήσεις που έχει κάνει σε εξοπλιστικό αλλά και διπλωματικό επίπεδο αισθάνεται ισχυρή και με αυτοπεποίθηση διεκδικεί αλλά και απαιτεί. Η παθητική στάση που ακολουθούσαμε σε παλαιότερα χρόνια απέναντι στον γείτονά μας ανήκει στο παρελθόν».