Το πιο… διαδεδομένο αναφέρει ότι η Νέα Δημοκρατία δεν θα καταφέρει να διαχειριστεί τις απώλειες στα γκάλοπ και δεν θα καταφέρει να επιστρέψει στα ποσοστά του 2023. Είναι το μόνο σενάριο που μπορεί να διατηρήσει κάποια συνοχή και να μην οδηγήσει σε φυγόκεντρες δυνάμεις ή και διάλυση πριν απ’ τις επόμενες εκλογές.

Το 2025 φεύγει, με την ίδρυση κόμματος από τον Αλέξη Τσίπρα και τη Μαρία Καρυστιανού να είναι στα σκαριά, μη ορατή την επόμενη ημέρα για τον ΣΥΡΙΖΑ και τη Νέα Αριστερά και τον προβληματισμό στο ΠΑΣΟΚ να φτάνει… ταβάνι, καθώς η κολλημένη βελόνα, αλλά και οι απειλές από Τσίπρα και Καρυστιανού, δεν αφήνουν περιθώρια αισιοδοξίας.

Ωστόσο, τίποτε δεν έχει ουσιαστικά αλλάξει στο πολιτικό σκηνικό από τις ευρωεκλογές του Ιουνίου του 2024. Η Ν.Δ. υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη καταγράφει φθορά αλλά δεν απειλείται στις δημοσκοπήσεις από το δεύτερο ΠΑΣΟΚ που δεν δείχνει ότι μπορεί να καταφέρει να κάνει το δημοσκοπικό άλμα για να γίνει απειλητικό. Ελληνική Λύση και Πλεύση Ελευθερίας κινούνται σε διψήφιο ποσοστό αλλά δεν δείχνουν ότι μπορούν να παίξουν σημαντικότερο ρόλο από εκείνον του ρυθμιστή. ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά κινούνται σε σταθερά φθίνουσα πορεία, ενώ Τσίπρας και Καρυστιανού φιλοδοξούν να γίνουν -ο καθένας για τον εαυτό του- το πρόσωπο που θα αλλάξει τους πολιτικούς συσχετισμούς.

Ο Ανδρουλάκης

Πρόσφατα, ο Νίκος Ανδρουλάκης εκτίμησε ότι οι απώλειες για το ΠΑΣΟΚ από ένα κόμμα Τσίπρα και Καρυστιανού δεν θα ξεπεράσει το 0,7%, αλλά στη Χαριλάου Τρικούπη δεν συμφωνούν όλοι με τις εκτιμήσεις του. Τα περισσότερα στελέχη στο ΠΑΣΟΚ θεωρούν ότι έρχεται σκληρό μπρα ντε φερ με Τσίπρα και Καρυστιανού για τη δεύτερη θέση στις δημοσκοπήσεις όσο και αν η Χαριλάου Τρικούπη επιμένει ότι πολιτική αλλαγή μπορεί να προέλθει μόνο με το ΠΑΣΟΚ στην πρώτη θέση.

«Δεν ενδιαφέρει καθόλου την κοινωνία ποιος θα είναι δεύτερος. Θεωρώ αδιανόητο να δώσουμε τρίτη τετραετία στην ίδια κυβέρνηση και να βλέπουμε τους ίδιους ανθρώπους να κυβερνούν μέχρι το 2031», είπε ωστόσο πρόσφατα ο Χάρης Δούκας, όχι επειδή πιστεύει ότι το ΠΑΣΟΚ μπορεί να νικήσει τη Νέα Δημοκρατία, αλλά επειδή θέλει να ψηλώσει τον πήχη στον Ανδρουλάκη για να τον ξεφορτωθεί ευκολότερα.

Τα δύσκολα πάντως για το ΠΑΣΟΚ είναι μπροστά, καθώς το συνέδριο τον Μάρτιο αναμένεται συγκρουσιακό ανάμεσα σε όσους θέλουν συνεργασία του λεγόμενου προοδευτικού χώρου και όσους επιμένουν στην αυτόνομη πορεία προς τις κάλπες. Ο διακηρυγμένος στόχος για «νίκη με μία ψήφο» δείχνει ανέφικτος και αδύναμος να ενώσει. Οι δημοσκοπικές επιδόσεις του κόμματος στα αστικά κέντρα δεν δικαιολογούν προσδοκίες για άλμα και οι κινήσεις διεύρυνσης περιορίζονται στην προσέλκυση προσώπων όπως ο Ευάγγελος Αποστολάκης και η Νίνα Κασσιμάτη. 

Τέμπη

Οι ίδιες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ένα πιθανό κόμμα Καρυστιανού μπορεί δυνητικά να ψηφιστεί από περισσότερους ψηφοφόρους από ό,τι ένα πιθανό κόμμα Τσίπρα. Η σελίδα στο Facebook με τίτλο «Ζητώ από τη Μαρία Καρυστιανού να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας» αριθμεί 19.000 μέλη και οι συνεργάτες της κάνουν δηλώσεις στα ΜΜΕ που διαβεβαιώνουν ότι η κ. Καρυστιανού δεν πρόκειται καν να συζητήσει με όποιον αποτελεί κομμάτι του πολιτικού παρόντος ή παρελθόντος. Η ίδια διαβεβαιώνει σε κάθε ευκαιρία ότι είναι έτοιμη να κάνει το επόμενο βήμα, ενώ πληροφορίες θέλουν την ίδια και τους συνεργάτες της να ρίχνουν γέφυρες συνεννόησης με τα μέλη του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων Τεμπών.

Οι σύμβουλοι και συνεργάτες της θεωρούν απαραίτητη προϋπόθεση για να πάει καλά το κόμμα να γεφυρωθεί το χάσμα με τα μέλη του συλλόγου που δεν είδαν με καλό μάτι την πρόθεσή της να μετατρέψει τη φήμη και την αποδοχή που απέκτησε ως επικεφαλής τους σε στήριξη της προσπάθειάς της να διαδραματίσει ενεργό ρόλο στην πολιτική σκηνή.

Επίσης, στην -πολύ συχνή πλέον- παρουσία της στα ΜΜΕ και στα κοινωνικά δίκτυα προσπαθεί να ξεφύγει από την κριτική για μονοθεματική παρουσία και στρέφεται ευθέως σε βάρος κυβερνητικών επιλογών και υπέρ κάθε φωνής κατά της κυβέρνησης, τελευταία υπέρ των αγροτών.

Δεν πείθουν

Σε κάθε περίπτωση, φαίνεται από τα ποιοτικά στοιχεία όλων των μετρήσεων πως το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ, η Πλεύση Ελευθερίας, ο Τσίπρας, η Καρυστιανού, ο Κασσελάκης, ακόμα και ο Βαρουφάκης απευθύνονται σε ένα ετερόκλητο κοινό που εκτείνεται από τα αριστερά της Νέας Δημοκρατίας και πέρα και δεν καταφέρνουν να διευρύνουν την επιρροή τους.

Εν κατακλείδι, μέχρι στιγμής ουδείς καταφέρνει να πάρει κεφάλι στις δημοσκοπήσεις στα μείζονα ζητήματα της μάχης της καθημερινότητας, της μάχης κατά της ακρίβειας, της υλοποίησης των μεταρρυθμίσεων. Ακόμα και με όχημα την υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ, που παραμένει «αγκάθι» για την κυβέρνηση και το Μέγαρο Μαξίμου, κανένα νυν ή υπό ίδρυση κόμμα της αντιπολίτευσης δεν έχει καταφέρει να πείσει ότι θα τα έκανε καλύτερα ή διαφορετικά.

ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ 

Οι δύο προϋποθέσεις για να ξεχαστεί η περίοδος 2015-2019

Από την πλευρά του, ο Τσίπρας προσπαθεί να υπερβεί τη στασιμότητα που καταγράφει στις δημοσκοπήσεις μετά την κεντρική παρουσίαση της «Ιθάκης» στο Παλλάς, ακολουθώντας τον σχεδιασμό των Γάλλων συμβούλων του. Οι πληροφορίες για τον χρόνο ίδρυσης του κόμματός του ποικίλλουν. Αλλοι λένε με την έναρξη της νέας χρονιά, άλλοι προς το φθινόπωρο του 2026. Σε κάθε περίπτωση, δύο είναι οι προϋποθέσεις για να καταφέρει να κάνει την παρουσία του αισθητή.

Πρώτον, να πετάξει από πάνω του την περίοδο 2015-2019, που δεν είναι κάτι εύκολο. Για αυτό προχθές, μιλώντας σε -αυστηρά επιλεγμένους, για την αποφυγή κάθε απροόπτου- φοιτητές, εμφανίστηκε έτοιμος να αναλάβει την ευθύνη που δήθεν του καταλογίζουν: «Αυτή την ευθύνη που πολλοί μου καταλογίζουν, αισθάνομαι την ανάγκη σε ένα μέρος της να την επωμιστώ εκ νέου, ώστε να συμβάλω να διαμορφωθούν οι όροι μιας ουσιαστικής αναδιάταξης του πολιτικού σκηνικού και της δυνατότητας να υπάρχει ισχυρή έκφραση της δημοκρατικής παράταξης ως εναλλακτική στη σημερινή εξουσία», είπε σχετικά.

Δεύτερον, να χάσουν οι πολίτες κάθε ενδιαφέρον για τα κόμματα εντός της Κεντροαριστεράς, συμπεριλαμβανομένου του ΠΑΣΟΚ, που είναι ανταγωνιστές του. «Δυστυχώς, σήμερα βρισκόμαστε στο σημείο όπου η μόνη υπαρκτή αντίθεση στη σημερινή εξουσία είναι η κοινωνική αντίθεση. Δεν υπάρχει εναλλακτική πρόταση η οποία με αξιώσεις να τοποθετείται στη Βουλή και στον δημόσιο λόγο. Και αυτό είναι ένα σοβαρότατο έλλειμμα διότι καμία δημοκρατία δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς ουσιαστική και ισχυρή αντιπολίτευση. Και είναι ένα από τα ζητούμενα των ημερών, κατά την άποψή μου, να διαμορφωθεί και να υπάρξει. Διότι άλλος ο ρόλος της κοινωνικής αντίθεσης των κοινωνικών κινημάτων και άλλος ο ρόλος της αντιπολίτευσης», είπε, μηδενίζοντας και απαξιώνοντας τους πρώην συντρόφους του.