ΣΗΜΕΡΑ, η Ελλάδα είναι σε σημαντικά καλύτερη θέση σε σχέση με το παρελθόν: Εχει σταθερότητα, βελτιωμένο επενδυτικό περιβάλλον και ξεκάθαρα εκπέμπει μια αισιόδοξη εικόνα προς το εξωτερικό. Παράλληλα, αξιοποιεί καλύτερα τις διεθνείς ευκαιρίες. Οι τελευταίες γεωπολιτικές εξελίξεις έχουν αναβαθμίσει τη χώρα και της προσφέρουν τη δυνατότητα να λειτουργήσει ως διεθνής ενεργειακός κόμβος για την Ευρώπη. Η γεωγραφική θέση της χώρας, οι επενδύσεις σε υποδομές και η ανάπτυξη του LNG μπορούν να κάνουν αυτό το ενδεχόμενο πραγματικότητα, ανάγοντας τη χώρα σε παράγοντα υψηλής γεωπολιτικής αξίας, που θα συμβάλει έμπρακτα στην ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης. Είναι σημαντικό για εμάς να είμαστε μέρος αυτής της προσπάθειας μέσω της θυγατρικής μας, ATLANTIC SEE LNG TRADE, στην οποία ο Ομιλος AKTOR συμμετέχει κατά 60% και η ΔΕΠΑ Εμπορίας κατά 40%.
ΟΜΩΣ, η ελληνική οικονομία δεν κινείται μόνο στα όρια της εσωτερικής αγοράς της, αλλά, αντίθετα, επηρεάζεται, άμεσα και έμμεσα, από τις επιδόσεις της Ε.Ε. Αν η Ευρώπη δεν αλλάξει ρυθμούς, πιθανότατα αυτό θα έχει, αργά ή γρήγορα, επίπτωση και στη χώρα μας.
ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ χρόνια, έχουν χυθεί τόνοι μελανιού για τα άλματα που πρέπει να κάνει η Ευρώπη. Η σύγκριση με τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι αποκαλυπτική. Οταν οι ΗΠΑ διαπίστωσαν ότι απειλείται η βιομηχανική βάση τους, αντέδρασαν άμεσα και έλαβαν αποφασιστικά μέτρα, προσφέροντας ισχυρά κίνητρα για επενδύσεις σε ενέργεια, τεχνολογία και παραγωγή. Το πανίσχυρο δημοκρατικό κεκτημένο τους δεν στάθηκε εμπόδιο στην ταχύτητα της λήψης των αποφάσεων. Αντιθέτως, στην Ευρώπη, παρόμοιες συζητήσεις μπορεί να διαρκέσουν ολόκληρα χρόνια. Στο πέρασμα του χρόνου, όμως, το χάσμα της με τις ΗΠΑ διευρύνεται επικίνδυνα. Και αυτό είναι κάτι που δεν έχει καν ιδεολογική βάση – είναι απλώς ζήτημα λειτουργίας των συστημάτων και των διαδικασιών της Ε.Ε.
ΤΟ ΠΙΟ ΑΠΤΟ παράδειγμα της ευρωπαϊκής υστέρησης είναι η ενέργεια, για την οποία η Ευρώπη καταβάλλει πολλαπλάσιο κόστος που υπονομεύει την ανταγωνιστικότητά της, με δυσάρεστες επιπτώσεις για τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις. Ετσι, η υποχώρηση της ευρωπαϊκής οικονομίας σε σχέση με τους μεγάλους διεθνείς ανταγωνιστές της μόνο δυσεξήγητη δεν είναι.
ΤΗΝ ΩΡΑ που η Κίνα επενδύει συστηματικά σε υποδομές, ενέργεια και βιομηχανία και συνεχίζει να χτίζει αλυσίδες αξίας και να αξιοποιεί τη μεγάλη κλίμακά της, η Ευρώπη εγκλωβίζεται στο ίδιο της το κανονιστικό πλαίσιο και διαιωνίζει την εξάρτησή της από κινεζικές εισαγωγές σε στρατηγικούς τομείς, χάνοντας θεμελιώδεις παράγοντες στρατηγικής αυτονομίας.
ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ, επιτέλους, μια Ευρώπη πιο γρήγορη και πιο αποφασιστική, με λιγότερη γραφειοκρατία, μεγαλύτερη αγορά και μια ξεκάθαρη στρατηγική για το αύριο που θα της επιτρέψει να δει ξανά στα μάτια τις ΗΠΑ και την Κίνα. Η πολυτέλεια της αναμονής δεν υπάρχει πια και πλέον κάθε χαμένη μέρα θα συνεπάγεται απώλειες για τις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Και αν θέλουμε η Ελλάδα να συνεχίσει την καλή πορεία της, έχουμε κάθε λόγο να πιέζουμε για μια αφυπνισμένη και αποτελεσματική Ευρώπη. Διότι το τίμημα της αδράνειας θα είναι βαρύ και δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να κληροδοτήσουμε τις επιπτώσεις του στις επόμενες γενιές.

