Όλα ξεκίνησαν το καλοκαίρι του 2005, όταν γύρω από την περιοχή της Ακρόπολης, ένας άνδρας, γνωστός με τα αρχικά Α.Ε., αρχικά προσέγγιζε τουρίστες – κατά βάση αλλοδαπές – και τις προσέφερε στη συνέχεια μία δωρεάν ξενάγηση στην Αθήνα. Μετέπειτα, αφότου κέρδιζε την εμπιστοσύνη τους, τους προσέφερε τυρόπιτα που περιείχε το υπνωτικό χάπι Stilnox. Τότε, όταν τα θύματα έχαναν τις αισθήσεις, τα μετέφερε σε ξενοδοχεία και τα βίαζε.  Όλα αυτά αποκαλύφθηκαν, μετά από μία καταγγελία που έκανε στις 6 Μαρτίου του 2005 η 29χρονη τότε Αυστραλή τουρίστρια, Νάταλι Κάρνιφ, η οποία περιέγραψε τη διαδικασία της προσέγγισης και της επίθεσης. Ο «βιαστής με την τυρόπιτα», πατέρας δύο παιδιών, παραδέχτηκε την πράξη του, επικαλούμενος ψυχολογικά και συζυγικά προβλήματα. Αν και αρχικά αποδέχτηκε τις κατηγορίες, αργότερα ισχυρίστηκε ότι τα θύματα είχαν συναινέσει.

Φλωρίδης για Κωνσταντοπούλου: Ανέλαβε την υπεράσπιση βιαστή 4 γυναικών – Πέντε μήνες μετά δεν ξέχασε τον καλό της πελάτη-βιαστή, ο οποίος ήταν μέσα σε αυτούς που αποφυλακίστηκαν με τον νόμο Παρασκευόπουλου pic.twitter.com/u3zzOZnitx

— ΕΛΛΑΔΑ 24 (@ellada24) June 18, 2025

Το χρονικό της υπόθεσης του «βιαστή με τυρόπιτα»

Η πρώτη καταγγελία έγινε στις 6 Μαρτίου 2005 από την 29χρονη Αυστραλή τουρίστρια Νάταλι Κάρνιφ, η οποία περιέγραψε τη διαδικασία της προσέγγισης και της επίθεσης, με τον «βιαστή της τυρόπιτας» να προσεγγίζει το καλοκαίρι τουρίστριες από την περιοχή γύρω από την Ακρόπολη και να τις προσφέρει δωρεάν ξενάγηση στην Αθήνα. Στη συνέχεια, κέρδιζε την εμπιστοσύνη τους και πρόσφερε στα θύματά του τυρόπιτα, η οποία περιείχε το υπνωτικό χάπι Stilnox. Έτσι, τα θύματα έχαναν τις αισθήσεις του και τα μετέφερε σε ξενοδοχεία και τα βίαζε.

Ο δράστης ήταν πατέρας δύο παιδιών και στην αρχή παραδέχθηκε τις κατηγορίες, επικαλούμενος ψυχολογικά και συζυγικά προβλήματα, αλλά αργότερα υποστήριξε ότι τα θύματα είχαν συναινέσει. Η υπεράσπισή του ανατέθηκε στη Ζωή Κωνσταντοπούλου, τότε βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ. Η δίκη ήταν εξαιρετικά χρονοβόρα, με συνεχείς αναβολές και ενστάσεις από την πλευρά της υπεράσπισης. Από το 2006 έως το 2013, οι δίκες αναβλήθηκαν για διάφορους λόγους, όπως αποχές δικηγόρων, απεργίες, απουσία θυμάτων και μαρτύρων, καθώς και αιτήματα εξαίρεσης δικαστών.

Ένα από τα θύματα, μία τουρίστρια από τον Καναδά είχε δηλώσει σε συνέντευξή της στον Σταύρο Θεοδωράκη: «Η συνήγορος του κατηγορούμενου ισχυρίστηκε ότι είναι απασχολημένη με κάποια άλλη υπόθεση στην επαρχία. Μια υπόθεση που ανέλαβε μόλις την προηγούμενη εβδομάδα. Τους είπα ότι είχα έρθει από τον Καναδά. Το ήξεραν άλλωστε. Τους παρακάλεσα να διακόψουν εν ανάγκη και να γίνει η δίκη την επόμενη εβδομάδα. Τίποτα».

Η τελική ποινή που επιβλήθηκε στον δράστη ήταν 12 χρόνια φυλάκισης. Ωστόσο, το 2015, με τον νόμο Παρασκευόπουλου, αποφυλακίστηκαν πολλοί κρατούμενοι, συμπεριλαμβανομένων εγκληματιών όπως ο δράστης της υπόθεσης.  Η Ζωή Κωνσταντοπούλου, ως πρόεδρος της Βουλής, είχε δηλώσει «ανακουφισμένη» για την ψήφιση του νομοσχεδίου, γεγονός που προκάλεσε αντιδράσεις από πολιτικούς αντιπάλους, οι οποίοι την κατηγόρησαν για υπεράσπιση εγκληματιών.

Πού έβρισκε τις ανυποψίαστες τουρίστριες

Ο «βιαστής με την τυρόπιτα» ήταν ναυτιλιακός υπάλληλος στο επάγγελμα και έστησε καρτέρι στα πλακόστρωτα σοκάκια της Πλάκας και των γύρω μονοπατιών από την Ακρόπολη, προκείμενου να εντοπίσει τουρίστριες, οι οποίες ήταν μόνες τους. Αρχικά, τις μιλούσε τα ελληνικά, ώστε να βεβαιωθεί ότι δεν ήταν Ελληνίδες και μετέπειτα με σπαστά αγγλικά ρωτούσε να του πουν, πληροφορίες για να πάει σε κάποιο μαγαζί. Κάποιες του μιλούσαν και κάποιες όχι, με αποτέλεσμα εκείνες που ήταν πιο ανοιχτές σε μία συζήτηση να τους λέει ότι είναι Ελληνογάλλος πιλότος της Air France και ονομάζεται Αλέξανδρος, ο οποίος λατρεύει την αρχαία Ελλάδα, προκείμενου να κερδίσει την εμπιστοσύνη τους και ζητώντας τους στη συνέχεια να τις ξεναγήσει στα αρχαία.

Τότε, μετά τη βόλτα που έκαναν, ο δράστης προσέφερε τη μισή τυρόπιτα, από την οποία ο ίδιος έτρωγε στις τουρίστριες, με την πρόφαση να δοκιμάσουν τις ελληνικές γεύσεις. Καμία δεν μπορούσε να φανταστεί ότι μέσα στο κομμάτι που έδινε έκρυβε ένα δισκίο από το βαρύ υπνωτικό χάπι Stilnox. Εν συνεχεία, ο ίδιος τις κερνούσε κι ένα ποτό για να έρθουν, όπως ο δράστης τόνιζε στο «πνεύμα των Θεών», το οποίο επιδρούσε στην απώλεια της συνείδησής τους.

Τι είχε αποκαλύψει η Καναδή τουρίστρια που έπεσε θύμα του

Το αρχικό νήμα στο κουβάρι της υπόθεσης ξεκινά το πρωινό της 5ης Μαρτίου του 2005, όταν η Καναδή Ντάνα Μαρί Σέιντ έφτανε στην Αθήνα από την Αγγλία όπου θα έμενε λίγες ημέρες και μετά θα πέταγε για Αίγυπτο. Όταν αποφάσισε να πάει στην Ακρόπολη, στην περιοχή της Πλάκας την πλησίασε ένας άνδρας που τη ρώτησε αθώα αν ήταν μόνη της στην Ελλάδα.

«Όταν του απάντησα θετικά με ρώτησε αν ήθελα να με ξεναγήσει στην Ακρόπολη. Ηξερε πολύ καλή Ιστορία. Τον πίστεψα και πήγα μαζί του βόλτα. Περίπου στις 14.30 με ρώτησε αν έχω φάει ποτέ ελληνικό φαγητό. Οταν απάντησα “όχι”, μου είπε ότι θα πάει να μου φέρει μια σπανακόπιτα. Πράγματι, μετά από λίγο επέστρεψε και μου είπε να φάω γρήγορα τη μια γωνία για να μη μου πέσει κάτω. Η πρώτη μπουκιά που έφαγα είχε μια περίεργη γεύση. Όμως η υπόλοιπη ήταν πολύ ωραία. Λίγο αργότερα, περίπου στις 14.50, πήγαμε σε ένα μπαρ όπου ήπιαμε ένα ποτό. Από εκείνη την ώρα και μετά δεν θυμάμαι πλέον τίποτα», τονίζει στην κατάθεσή της στους αστυνομικούς το πρώτο θύμα βιασμού.

Μετά από το ποτό, ο «βιαστής της τυρόπιτας» έσυρε την ζαλισμένη τουρίστρια σε παρακείμενο ξενοδοχείο, η οποία ήταν υπό την επήρεια της νάρκωσης και στη συνέχεια τη βίασε. Στη ρεσεψιόν δεν παρέδιδε ποτέ την ταυτότητά του προφασιζόμενος ότι την είχε ξεχάσει, ενώ επέβαλλε στο άβουλο πλέον θύμα του να παραδώσει το δικό του διαβατήριο. Μετά την ολοκλήρωση της αρρωστημένης σεξουαλικά πράξης του, είτε οδηγούσε το υπό παραισθήσεις θύμα του στο μετρό και το παράταγε, είτε το εγκατέλειπε στο ξενοδοχείο.

Σύμφωνα με την κατάθεση της Ντάνα Μαρί Σέιντ, «στις 11 το βράδυ ξύπνησα σε ένα ξενοδοχείο στην περιοχή της Πλάκας. Βρισκόμουν στο κρεβάτι και φορούσα μόνο την μπλούζα και το σουτιέν μου. Από τη μέση και κάτω ήμουν γυμνή. Πιστεύω ότι η σπανακόπιτα είχε κάτι μέσα. Είχε ρίξει κάτι μέσα για να με ζαλίσει».

Ο ζωντανός εφιάλτης της συνεχίστηκε και την επόμενη μέρα σωρεύοντας μέσα της ανάμεικτη οργή και αγανάκτηση. «Πήγα στην Αστυνομία και μου είπαν ουσιαστικά ότι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα. Επέμεινα. Πήγα και σε δεύτερο αστυνομικό τμήμα. Τελικά μου είπαν να πάω στο νοσοκομείο. Επισκέφθηκα τρία νοσοκομεία για να βεβαιωθεί ο βιασμός και να διαπιστωθεί ποια ναρκωτική ουσία μού είχε δώσει. Αισθάνθηκα πολύ άβολα γυρνώντας από γιατρό σε γιατρό και λέγοντας τα ίδια και τα ίδια», έλεγε το 2015.

Ο βιαστής της διπλανής πόρτας

Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού του 2005 ήδη τρεις ακόμα επώνυμες καταγγελίες για βιασμό είχαν υποβληθεί στο Αστυνομικό Τμήμα της Ακρόπολης. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, δηλαδή ένας περίεργος μεσήλικας τις τάισε τυρόπιτα και τις κέρασε ποτό και μετά, όταν ήταν μισολιπόθυμες, τις βίασε. Η Ασφάλεια έδειξε στα θύματα φωτογραφίες υπόπτων, όμως κανένα δεν αναγνώρισε τον βιαστή του. Άλλωστε ο δράστης είχε λευκό ποινικό μητρώο και διέθετε το προφίλ ενός συνηθισμένου οικογενειάρχη της διπλανής πόρτας, που ουδέποτε είχε δώσει δικαιώματα υποψιών για διαστροφική δραστηριότητα.

Για τους αστυνομικούς τα τυχαία περιστατικά είχαν συναρμολογηθεί σκιαγραφώντας το πρόσωπο ενός μεσήλικα που προέκυπτε από τις περιγραφές των τεσσάρων θυμάτων. Παράλληλα η Αστυνομία έψαχνε εξονυχιστικά στα μέρη που της είχαν υποδείξει τα θύματα. Εν τω μεταξύ είχε προηγηθεί η ανεύρεση σε δωμάτιο ξενοδοχείο μιας 19χρονης αλλοδαπής σε ιδιαίτερα βεβαρημένη κατάσταση και με εμφανή σημάδια κακοποίησης. Οι μυστικοί αστυνομικοί που όργωναν την περιοχή κατάφεραν να τον εντοπίσουν τον Σεπτέμβριο του 2005 μετά την τέταρτη καταγγελία για βιασμό εις βάρος του και να του περάσουν χειροπέδες.

Αποκαλύφτηκε ότι επρόκειτο για έναν 46χρονο ημεδαπό, ο ο οποίος ομολόγησε τα αδικήματά του, παραδεχόμενος ότι έλιωνε τα υπνωτικά χαπάκια δήθεν για να χαλαρώσει τα θύματά του. Πριν από την προφυλάκισή του αναγνωρίστηκε από την τελευταία παθούσα. Από τα υπόλοιπα τρία θύματα που βρίσκονταν στις μακρινές τους χώρες δεν ζητήθηκε αναγνώριση από τις ανακριτικές αρχές, ίσως επειδή ο δράστης είχε ομολογήσει και γι’ αυτές τις εγκληματικές πράξεις του και επιδείξει μεταμέλεια.

Στη συνέχεια, όμως, άρχισε να υποδύεται το θύμα επικαλούμενος σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα που προέρχονταν από τα παιδικά του χρόνια, επαναλαμβάνοντας ότι την κατάσταση τη χειροτέρεψαν κάποια θέματα που είχε με τη σύζυγό του, λέγοντας ότι «ήμουν θολωμένος, δεν καταλάβαινα τι έκανα. Ενεργούσα υπό το καθεστώς ψυχοπάθειας και ψυχικής ανισορροπίας». Στη δε ανακρίτρια άλλαξε πάλι στάση και υποστήριξε ότι ναι μεν πότιζε τα θύματά του με χάπια, αλλά δεν τις βίαζε αφού είχε τη συγκατάθεσή τους για την ερωτική πράξη.

Από αναβολή… σε αναβολή

Τα προβλήματα για τη συγκεκριμένη υπόθεση ξεκίνησαν αφότου η υπόθεση πήρε τη δικαστική οδό. Αναβολές, ελλείψεις στην ανακριτική διαδικασία, αιτήσεις αναιρέσεων, απεργίες δικηγόρων, αποχές, απουσίες μαρτύρων έκαναν την υπόθεση να σέρνεται στις δικαστικές αίθουσες για σχεδόν δέκα χρόνια. Ο βιαστής προφυλακίστηκε για 18 μήνες. Στη συνέχεια αφέθηκε ελεύθερος αφού δεν έχει γίνει η δίκη και πέντε χρόνια αργότερα ξαναμπήκε στη φυλακή για μόλις έξι μήνες αφού καταδικάστηκε σε πέντε χρόνια μόνο για την περίπτωση της κοπέλας από τη Δανία που ήταν το τρίτο θύμα του. Η υπόθεσή της εκδικάστηκε χωριστά μετά το ενδιαφέρον και την προσπάθεια που έκανε η πρεσβεία της χώρας από όπου προέρχεται το θύμα.

Ωστόσο η εκδίκαση της έφεσης για τον βιασμό της Δανέζας τουρίστριας διήρκεσε δέκα μήνες και διεκόπη πάνω από έξι φορές, επειδή η κ. Κωνσταντοπούλου έπρεπε να παρουσιαστεί σε άλλες δίκες («Πυρήνες της Φωτιάς», υπόθεση Μαντούβαλου, Γρηγορόπουλου), τέσσερις φορές λόγω αιτήσεων εξαίρεσης και μία επειδή ασθένησε. Στο ίδιο χρονικό διάστημα, από τη συνήγορο υποβλήθηκαν ακόμα ενστάσεις πλαστότητας πρακτικών, μη νόμιμης σύνθεσης του δικαστηρίου, προσφυγές ακυρότητας διαδικασίας επειδή δεν της δόθηκε ή της αφαιρέθηκε ο λόγος, καθώς και αιτήματα φωνοληψίας για τα πρακτικά.

Συνολικά πραγματοποιήθηκαν 30 ακροάσεις από τις οποίες στις 28 το θέμα συζήτησης ήταν οι αναβολές και διαδικαστικά ζητήματα. Επιπλέον η δίκη για τις υπόλοιπες τρεις περιπτώσεις βιασμού που ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 2006 ολοκληρώθηκε με την έκδοση ποινής τον Ιούνιο του 2013. Πέραν των συνήθων αναβολών-αποχών δικηγόρων και δικαστών, ή ακόμα και λόγω εκλογών, η καθυστέρηση αυτών των επτάμισι ετών οφείλεται ως επί το πλείστον στα αλλεπάλληλα δικονομικά εμπόδια που όρθωσε η συνήγορος υπεράσπισης στο ακροατήριο. Η αλήθεια είναι ότι εκμεταλλευόμενη κάθε παραθυράκι που της παρείχε ο νόμος κατάφερε χαμηλή ποινή «βάσης» για τον κάθε βιασμό του καταδικαστέου πελάτη της.

Η επιστολή θύματος στη Ζωή Κωνσταντοπούλου

Η Νάταλι Κάρνιφ απευθύνθηκε επί προσωπικού στη Ζωή Κωνσταντοπούλου, η οποία δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Τα Νέα».

«Το μόνο πράγμα που θα ήθελα να πω στη βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Ζωή Κωνσταντοπούλου είναι αυτό: Φανταστείτε να βρίσκεστε σε μια χώρα όπου δεν γνωρίζετε κανέναν και δεν μιλάτε τη γλώσσα. Φανταστείτε να ξυπνάτε σε ένα σκοτεινό δωμάτιο από την πρώτη μέρα που επισκεφτήκατε την ξένη αυτή χώρα, καθώς συνειδητοποιείται πως είστε αναίσθητη γιατί ένας άγνωστος σας νάρκωσε με υπνωτικά και δια της βίας διείσδυσε μέσα σας. Φανταστείτε πόσο τρομοκρατημένη και πόσο μόνη θα αισθανόσασταν και πόσο πολύ θα προσευχόσασταν να εμφανιστεί κάποιος να σας βοηθήσει. Κυρία Κωνσταντοπούλου, είστε μια γυναίκα με δύναμη και μια σημαντική πολιτική φωνή στη χώρα σας.Θα μπορούσατε να έχετε κάνει για να μας βοηθήσετε, όλες τις γυναίκες που πέσαμε θύματα βιασμού. Αντ’ αυτού, κάνατε το αντίθετο. Ποτέ δεν θα το καταλάβω αυτό! Σας προκαλώ να υπερασπιστείτε δημοσίως τις ενέργειές σας. Έχετε το θάρρος;».

Το 2015 η Νάταλι Κάρνιφ παραχώρησε συνέντευξη στο «Πρώτο Θέμα», με την οποία ζήτησε από τη Ζωή Κωνσταντοπούλου να βοηθά τις γυναίκες. «Θα τη ρωτούσα αυτό που τη ρώτησα και στην επιστολή μου (σ.σ. 10 χρόνια πριν): πώς είναι να υπερασπίζεσαι κάποιον ο οποίος γνωρίζει ότι έχει βιάσει γυναίκες. Ελπίζω κάποια στιγμή στο μέλλον να κάνει κάτι για τις γυναίκες και όχι να προστατεύει ανθρώπους σαν αυτόν. Θα της έλεγα να φανταστεί τον εαυτό της, την αδελφή της, την κόρη ή τη μητέρα της στην κατάσταση που βρέθηκα εγώ και να προσπαθήσει από τη θέση που βρίσκεται να αλλάξει την κατάσταση στην Ελλάδα σε ό,τι αφορά τα δικαιώματα των γυναικών. Θα της έλεγα: Κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου, είστε γυναίκα, σκεφτείτε τον εαυτό σας σε αυτή τη θέση και βοηθήστε τις γυναίκες. Κάντε τον κόσμο να ευαισθητοποιηθεί και βοηθήστε όσον αφορά στα δικαιώματα των γυναικών. Επίσης, αυτό που ήθελα να κάνω σε περίπτωση που αυτός βγει έξω είναι να μοιράσω τις φωτογραφίες του σε ΜΜΕ και μέσα κοινωνικής δικτύωσης έτσι ώστε να μπορέσω να προστατέψω άλλες γυναίκες που ταξιδεύουν στην Ελλάδα από αυτόν. Να προσπαθήσω να αποτρέψω να ξανασυμβεί κάτι τέτοιο.

«Βέλη» και από τον ΣΥΡΙΖΑ

Η Φεμινιστική Πρωτοβουλία Γυναικών για την Εξάλειψη της Βίας, στην οποία μετείχαν μέλη του Δικτύου Γυναικών και της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, αντέδρασε τότε δυναμικά στην τακτική κωλυσιεργίας της υπεράσπισης πραγματοποιώντας διαμαρτυρία με πανό έξω από τον Άρειο Πάγο τον Φεβρουάριο του 2013 που ζητούσαν την τιμωρία του βιαστή. Τότε το κόμμα της κυρίας Κωνσταντοπούλου έκανε λόγο ότι κάποιοι τη χτυπούν γιατί η ίδια μάχεται να αποκαλυφθεί η αλήθεια για την υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ. Δύο μήνες αργότερα, τον Απρίλιο της ίδιας χρονιάς, με άρθρα στην εφημερίδα «Αυγή» γυναίκες μέλη του ΣΥΡΙΖΑ επιτέθηκαν στην τακτική της κυρίας Κωνσταντοπούλου να αναβάλει συνεχώς την υπόθεση.

«Εξοργιζόμασταν όταν ζήταγε η συγκεκριμένη δικηγόρος του βιαστή τη μία αναβολή μετά την άλλη και τα χρόνια περνούσαν. Αυτό το θεωρούσαμε αδικία απέναντι στα θύματα του βιασμού όταν έρχονταν από τις μακρινές χώρες τους με μεγάλο κόστος. Μάλιστα, είχαμε στείλει ως Δίκτυο Γυναικών ΣΥΡΙΖΑ προσωπική επιστολή προς τη συγκεκριμένη δικηγόρο, το 2010, όπου της αναφέραμε την αντίρρησή μας για τη συνηγορία προς τον βιαστή και για την αρνησιδικία. Μας απάντησε με επιστολή της ότι δεν ξέρει ποιο είναι το Δίκτυο Γυναικών ΣΥΡΙΖΑ και παράλληλα έλεγε διάφορα ψέματα και δικαιολογίες για τις ενέργειές της. Αυτό, όμως, δεν της έφτασε, κι έτσι την επιστολή μας αυτή, παρότι ήταν προσωπική, την ανέφερε στο δικαστήριο ως πίεση εναντίον του πελάτη της και μας κατήγγειλε βάζοντάς τη στα αναγνωστέα έγγραφα. Αυτό είναι το ήθος της Ζωής Κωνσταντοπούλου απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ και στο Δίκτυο Γυναικών ΣΥΡΙΖΑ», ανέφερε η κυρία Σίσσυ Βωβού στην «Αυγή» εκπροσωπώντας το Δίκτυο, ζητώντας μάλιστα τότε από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να μην είναι υποψήφια η κυρία Κωνσταντοπούλου στις εκλογές, κάτι που όμως δεν έγινε δεκτό.

Αντίστοιχες ήταν και οι διαμαρτυρίες του Ελληνικού Παρατηρητηρίου των Συμφωνιών του Ελσίνκι που ζητούσε δίκαιη και σύντομη δίκη, ενώ συμπαραστάθηκε στα θύματα του βιασμού παρέχοντάς τους δωρεάν νομική αρωγή.

Τι είπε ο Φλωρίδης στη Βουλή

Για τη συγκεκριμένη υπόθεση, μίλησε στη Βουλή ο υπουργός Δικαιοσύνης, Γιώργος Φλωρίδης, αναδεικνύοντας το γεγονός πως, «όταν πήγε να ξεκινήσει η δίκη, δεν υπήρξε μεθόδευση που δεν εξαντλήθηκε, για να πετυχαίνει συνεχώς αναβολές (σ.σ. η κυρία Κωνσταντοπούλου)». Η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας φώναζε «ψέματα» από τα έδρανα, όσο μιλούσε ο υπουργός Δικαιοσύνης, εκείνος συνέχισε: «Υπάρχουν οι καταγγελίες της περιόδου εκείνης από τις γυναικείες οργανώσεις. Για τα βασανιστήρια που κάνατε σε εκείνες τις γυναίκες. Βασανιστήρια κανονικά. Μπρος πίσω».

Και συνέχισε: «Η ποινή που επιβλήθηκε τελικά ήταν 12 χρόνια. Όμως, η κυρία Κωνσταντοπούλου δεν ξέχασε τον καλό της βιαστή πελάτη. Όταν ήρθε ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015, τρεις μήνες μετά ήρθε ο νόμος Παρασκευόπουλου για την αποφυλάκιση όλων των μεγάλων εγκληματιών. Αποφυλάκισε όλο το βαρύ έγκλημα. Δολοφόνους, εμπόρους ναρκωτικών, βιαστές και μετά έκλεισε τις τράπεζες. Μέσα σε πέντε μήνες με την Κωνσταντοπούλου πρόεδρο (σ.σ. της Βουλής). Δυο πράγματα έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ στο πρώτο οκτάμηνο. Αποφυλάκισε όλο το βαρύ έγκλημα της χώρας και έκλεισε και τις τράπεζες. Σπάνια γίνεται να παίρνει πρόεδρος της Βουλής τον λόγο σε νομοσχέδιο. Η κυρία Κωνσταντοπούλου όμως τον πήρε. Και δήλωσε ότι νιώθει ανακούφιση. Φαντάζομαι τι ανακούφιση ένιωσαν οι δολοφόνοι, οι βιαστές και οι έμποροι ναρκωτικών», σχολίασε ακόμη.

«Μάλιστα» υπενθύμισε ο κ. Φλωρίδης, «στη συζήτηση εκείνου του νομοσχεδίου πήρε τον λόγο (η κυρία Κωνσταντοπούλου) και κατέληξε με πραγματική ανακούφιση: “Ψηφίζω αυτό το νομοσχέδιο”. Φαντάζομαι τι ανακούφιση ένιωσαν οι δολοφόνοι, οι ληστές, οι έμποροι ναρκωτικών, οι βιαστές. Ο βιαστής πελάτης είναι σε αυτούς».

Ο υπουργός Δικαιοσύνης είπε ότι η κυρία Κωνσταντοπούλου δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια απάτη: «Είναι ένα ψέμα και μια υποκρισία. Δεν νιώθετε τίποτα απολύτως για τα θύματα και για τους συγγενείς. Το μόνο που θέλετε είναι μια άγρια εκμετάλλευση αυτής της εθνικής τραγωδίας με ψέματα και τοξικότητες. Στις δημοκρατίες η αλήθεια δεν μπορεί να κρυφτεί γιατί υπάρχουν πολλές πηγές πληροφόρησης. Αν κάτι σας ενώνει είναι ένα μίσος για τη Δύση , για την αντιπροσωπευτική δημοκρατία και μια μη υποκρυπτόμενη αγάπη για μια ανατολική χώρα».

Ο κ. Φλωρίδης αποκάλεσε την Ελληνική Λύση, το Κίνημα Δημοκρατίας, τη Νίκη και την Πλεύση Ελευθερίας ως συμμαχία των «”απελπισμένων” του ξυλολίου που διαλύθηκε σήμερα».

Αναφερόμενος στο ναυάγιο του πλοίου «Σάμινα» του 2000, με τους 82 νεκρούς, υπογράμμισε πως τότε η ΝΔ είχε ζητήσει εξεταστική επιτροπή για την ακτοπλοΐα, πρόταση που απορρίφθηκε. Όπως θύμισε, ο ΣΥΡΙΖΑ εκείνης της περιόδου είχε αποφασίσει να μην ψηφίσει τη σύσταση εξεταστικής, με τον τότε εισηγητή Παναγιώτη Λαφαζάνη να δηλώνει: «Εφόσον έχει ξεκινήσει δικαστική διαδικασία η οποία προχωρά… δεν θα ήταν σκόπιμο να υπάρξει ταυτόχρονα και παράλληλα σύσταση εξεταστικής». Ο Φώτης Κουβέλης, ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος, είχε επίσης ξεκαθαρίσει: «Δεν θα ψηφίσουμε την σύσταση εξεταστικής… γιατί αυτή την στιγμή διεξάγεται μια τεράστια δικαστική έρευνα».

Κλείνοντας, ο κ. Φλωρίδης έστρεψε ξανά τα βέλη του στην κ. Κωνσταντοπούλου, λέγοντας: «Σήμερα καταθέσατε πρόταση έσχατης προδοσίας κατά του Πρωθυπουργού επειδή – λέτε – παρενέβη στη Δικαιοσύνη για να οριστεί εφέτης ανακριτής. Ο ΣΥΡΙΖΑ του Νίκου Κωνσταντόπουλου επαινούσε τότε την κυβέρνηση επειδή την έρευνα την είχαν αναλάβει εφέτες. Στα μεγάλα εγκλήματα, στα μεγάλα δυστυχήματα, πάντα η Δικαιοσύνη ορίζει εφέτες ανακριτές. Αυτή την κατάκτηση του νομικού μας συστήματος, εσείς την αποκαλείτε σήμερα “εσχάτη προδοσία”».