Ο πρόεδρος του ΟΑΣΠ, καθηγητής Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών, Ευθύμης Λέκκας, αρχικά προσπάθησε να εξηγήσει την παραδοξότητα του πώς γίνεται από τη μια να έχουμε έναν τόσο μεγάλο όγκο βροχής και από την άλλη να μιλάμε για συνεχή μείωση των αποθεμάτων νερού που διαθέτουμε.

«Ο κύκλος νερού δεν είναι ένας βραχυπρόθεσμος κύκλος αλλά ένας μεσο και μακροπρόθεσμος κύκλος. Αυτή τη στιγμή πέφτει ραγδαία η βροχή και εφόσον πέφτει εκεί που πρέπει να πέσει, έχει καλώς, όμως το υπόλοιπο νερό που πέφτει εκτός των ταμιευτήρων χρειάζεται αρκετά μεγάλο χρόνο να εμπλουτίσει τους υπόγειους υδροφορείς και χρειαζόμαστε και εμείς αρκετά μεγάλο χρόνο να αντλήσουμε αυτούς τους υδροφορείς», εξήγησε.

«Τα υπόγεια νερά είναι εκείνα τα νερά που έχουν μια σταθερή αξία είναι μεγάλες ποσότητες, νερά που συνήθως δεν θέλουν επεξεργασία και μπορούν να αποθηκευτούν για μεγάλο χρονικό διάστημα», πρόσθεσε στη συνέχεια. «Έχουμε επίσης τους ταμιευτήρες οι οποίοι γεμίζουν από επιφανειακά νερά που απορρέουν μέσα στη λεκάνη και κυρίως όμως γεμίζουν με το αργό λιώσιμο του χιονιού μπορεί να έχουμε το επόμενο χρονικό διάστημα, δηλαδή το χιόνι είναι σύμμαχός μας».

Ο κ Λέκκας είπε επίσης ότι «θα πρέπει να δούμε το θέμα της καθυστέρησης της άφιξης του επιφανειακού νερού στον θαλάσσιο χώρο, δηλαδή, μέσα στις διαμορφωμένες λεκάνες, εκεί που τα πετρώματα το επιτρέπουν, μπορούμε να κάνουμε τα λεγόμενα φραγματάκια ή μικρούς ταμιευτήρες, με σκοπό αυτά να καθυστερούν το νερό, έτσι ώστε το νερό να μπορεί να κατεισδύσει στο υπέδαφος και να εμποτιστούν οι υδροφόροι ορίζοντες».

«Και στη συνέχεια υπάρχει η λύση της αφαλάτωσης η οποία τα τελευταία χρόνια έχει αναπτυχθεί πάρα πολύ, μπορεί να βοηθήσει, αλλά και εκεί θέλει προσοχή γιατί το κόστος είναι μεγάλο, υπάρχει μεγάλο περιβαλλοντικό αποτύπωμα και υπάρχει και μεγάλη κατανάλωση ενέργειας. Και υπάρχει και μια άλλη παράμετρος που είναι τα δίκτυα τα οποία θέλουν αλλαγή αλλά δεν είναι είναι εύκολο να αντικαταστήσεις όλα τα δίκτυα», σημείωσε. Ο καθηγητής ανέφερε επιπλέον ότι σημαντικό ζήτημα που πρέπει να δούμε είναι η κατανάλωση νερού στον αστικό χώρο. «Εδώ θα πρέπει να κάνουμε δράσεις για να αποκτήσουμε συνείδηση κατανάλωσης. Αντίστοιχα δράσεις πρέπει να γίνουν στον αγροτικό τομέα, καθώς εκεί μπορούμε να κάνουμε μεγάλη εξοικονόμηση νερού», είπε.

Ερωτηθείς τέλος για το πώς μεταφράζεται η κατάσταση έκτακτης ανάγκης στην καθημερινότητα των πολιτών ο κ Λέκκας είπε ότι πρακτικά αυτό δεν σημαίνει κάτι καθώς πρόκειται για μια γραφειοκρατική παρέμβαση έτσι ώστε να αποφύγουμε τη μεγαλύτερη γραφειοκρατία στη συνέχεια.