Ο ανώνυμος πληροφοριοδότης έκανε λόγο για απομονωμένα πηγάδια και εγκαταλελειμμένα σημεία, περιγραφές που άναψαν νέο ενδιαφέρον στην έρευνα και θεωρήθηκαν πιθανή αρχή για το «ξεκλείδωμα» της υπόθεσης. Λίγο αργότερα, ακολούθησε η κομβική μαρτυρία που έφτασε στις Αρχές και οδήγησε τελικά στον εντοπισμό των οστών της άτυχης ηλικιωμένης.

«Το μόνο που θα μπορούσε να δικαιολογήσει την παρουσία κάποιου εδώ είναι να είχε χτυπήσει θήραμα, να κατρακύλησε αυτό μέσα στην σπηλιά και να κατέβηκε να το ψάξει. Θα έπρεπε όμως να υπάρχουν ίχνη… και δεν υπάρχουν. Ακόμα κι έτσι, είναι πολύ σπάνιο», λέει.

«Σαν να μιλάμε για κάποιον σπηλαιολόγο – ερευνητή. Τα ρούχα της τα είχα βρει στην αντίθετη κατεύθυνση, 500 μέτρα παραπέρα. Όλα αυτά δεν εξηγούν πώς βρέθηκε εδώ. Ειλικρινά, το θεωρώ άλυτο πρόβλημα. Πέρασα από το σημείο, έψαχνα τα βράχια, μήπως είχε εγκλωβιστεί κάπου. Αλλά όχι στις τρύπες. Μέσα σ’ αυτές, πώς να μπει άνθρωπος»

«Για να βρεθεί κανείς σε αυτό το σημείο, θα έπρεπε να υπάρχει ένας πολύ σοβαρός λόγος. Ακόμα κι αν γνώριζε την περιοχή, η διαδρομή είναι εξαιρετικά επικίνδυνη και δύσβατη. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι θα ερχόταν μόνη της. Δεν υπάρχει ούτε ένα μονοπάτι εδώ τριγύρω, να πεις πως το ακολούθησε και έπεσε κατά λάθος στην σπηλιά. Με τίποτα… δεν μπορώ να το εξηγήσω».