Η πρώτη δόνηση σημειώθηκε στις 01:06 με μέγεθος 4,5 Ρίχτερ και εστιακό βάθος 11 χιλιομέτρων. Ακολούθησε δεύτερος σεισμός 4,5 Ρίχτερ στις 05:48, ενώ στη συνέχεια η περιοχή συγκλονίστηκε από σειρά μετασεισμών: 3,9 στις 05:50, 3,6 στις 05:52, 4,4 στις 09:41 και 3,7 στις 10:02. Οι ειδικοί περιγράφουν το φαινόμενο ως «σεισμική καταιγίδα» — μια περίοδο έντονης και συνεχούς σεισμικής δραστηριότητας.

«Χιλιάδες μικροσεισμοί – το υπέδαφος βράζει»

Ο σεισμολόγος Καθ. Σουλεϊμάν Παμπάλ εξηγεί στο CNN Türk ότι οι καθημερινοί μικροσεισμοί αποτελούν μέρος μιας μεγαλύτερης τεκτονικής διεργασίας, με τα περισσότερα μεγέθη να κυμαίνονται μεταξύ 4 και 5 Ρίχτερ.

«Δεν πρόκειται για μεμονωμένα γεγονότα», δήλωσε. «Η περιοχή βρίσκεται σε συνεχή σεισμική διέγερση κατά μήκος του ρήγματος Σιντίργκι – Σιμάβ». Σε αντίθεση με τα ρήγματα της Μαρμαρά, που είναι οριζόντιας μετατόπισης, το Σιντίργκι – Σιμάβ χαρακτηρίζεται από κανονικά ρήγματα, όπου το έδαφος «τεντώνεται» και ανερχόμενο μάγμα τροφοδοτεί τις δονήσεις.

«Βιώνουμε μια αφύσικη κατάσταση» είπε, εκτιμώντας ότι ο αριθμός των σεισμών έχει ξεπεράσει τις δεκαπέντε χιλιάδες. «Σεισμοί μεγέθους 4-5 και μικρότερου μεγέθους συνεχίζουν να συμβαίνουν κάθε μέρα», είπε προσθέτοντας ότι «βιώσαμε δύο σεισμούς μεγέθους 6,1 Ρίχτερ. Αυτοί συνέβησαν στο ρήγμα Σιντίργκι στη ζώνη ρηγμάτων Σιμάβ κοντά στο Σιντίργκι».

Ο ίδιος επεσήμανε ότι «είναι λάθος να θεωρούμε ότι πρόκειται για την ίδια γραμμή ρηγμάτων». «Δεν βρίσκονται στην ίδια γραμμή ρηγμάτων», είπε και πρόσθεσε ότι η υποκείμενη πραγματικότητα αυτών των καταιγίδων είναι τα συστήματα ελληνικού και του κυπριακού Τόξου, τα οποία αναπτύχθηκαν κατά μήκος της γραμμής Κρήτης-Ρόδου, όπου η νότια αφρικανική πλάκα υποχωρεί κάτω από την Ανατολία.

Το 2011 και νωρίτερα φέτος (τον Ιανουάριο, τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο), βιώσαμε αυτή την «σεισμική καταιγίδα» σε μεγαλύτερη κλίμακα στο Αιγαίο είπε ο Παμπάλ για να επισημάνει ότι αυτή η κίνηση έχει τώρα μετατοπιστεί προς τα ανατολικά. Συνέβη το 2011. Συνέβη και πριν, γύρω από τη Σαντορίνη, το 1956. Με άλλα λόγια, σεισμικές καταιγίδες που σχετίζονται με μαγματική δραστηριότητα συμβαίνουν σε αυτό το όριο της πλάκας, στη γραμμή σύγκρουσης μεταξύ της Αφρικής στο νότο και της Ανατολίας στο βορρά, στη ζώνη υποβύθισης και στις περιοχές πάνω από την άκρη της υποβυθιζόμενης πλάκας».

Σύμφωνα με τον Παμπάλ, οι σεισμικές καταιγίδες διαρκούν μήνες, όχι χρόνια, και σταδιακά εξασθενούν. Παρ’ όλα αυτά, κάλεσε τους πολίτες να μην υποτιμούν την κατάσταση: «Ένα κοντινό ρήγμα μπορεί να “σπάσει” ξαφνικά, απελευθερώνοντας μεγάλη ενέργεια».

«Υπάρχει μια ανησυχητική κατάσταση για το μέλλον» τόνισε και πρόσθεσε: «από το 300 μ.Χ. έχουν σημειωθεί επτά σεισμοί μεγέθους 7,5-8 κατά μήκος της γραμμής Κρήτης-Ρόδου. Πρόκειται για μια περιοχή που προκαλεί μεγάλους σεισμούς σε μια γραμμή σύγκρουσης πλακών».