Οι γιατροί του Memorial Hospital West είχαν ενημερώσει την οικογένεια πως οι πιθανότητες επιβίωσης ήταν μόλις 10%. Ο επικεφαλής της Μονάδας Εντατικής Θεραπείας, δρ. Ντάνιελ Μέιερ, τόνισε ότι «η κατάστασή της επιδεινώθηκε και υπέστη καρδιακή ανακοπή. Χάρη στην αφοσίωση της ομάδας μας, που δεν τα παράτησε παρότι δεν υπήρχε καρδιακή λειτουργία για 40 λεπτά, καταφέραμε να επαναφέρουμε την καρδιακή δραστηριότητα». Η Τίμονς πέρασε συνολικά 21 ημέρες στο νοσοκομείο και τέθηκε σε ιατρικά προκληθέν κώμα.

Ο πρωταγωνιστής της ανατροπής είναι ο Σκράντσι, ένας σκύλος θεραπείας που επισκέφθηκε το δωμάτιό της μαζί με τον εκπαιδευτή του. Τοποθετήθηκε ένα μικρό έδεσμα δίπλα στο χέρι της, ο σκύλος το αναζήτησε με τη μουσούδα και άγγιξε απαλά το χέρι της. Η ίδια αφηγείται: «Άκουγα φωνές γύρω μου αλλά δεν μπορούσα να κουνηθώ ή να ανοίξω τα μάτια μου». Στη συνέχεια λέει πως «Έπειτα ένιωσα το πατουσάκι του και τότε κατάφερα να κινήσω τα δάχτυλά μου και να σηκώσω το χέρι μου στον αέρα». Όταν ξύπνησε πλήρως, γνώρισε και τον δεύτερο σκύλο θεραπείας, τη Χάνι Κρισπ: «Ήταν και οι δύο υπέροχοι. Ευτυχώς υπάρχουν αυτά τα αγγελικά πλάσματα», είπε συγκινημένη.

Μετά την έξοδό της, η Τίμονς συνέχισε την ανάρρωση και επέστρεψε προληπτικά στα επείγοντα, ενώ οι γιατροί της διαβεβαίωσαν ότι «οι πνεύμονές μου είναι απολύτως καθαροί, σαν να μην είχε συμβεί τίποτα», όπως ανέφερε η ίδια.