Στην πρόσφατη επίσκεψή τους στις ΗΠΑ, υπήρξε μία σειρά από συναντήσεις της λεγόμενης «Συμμαχίας των Προθύμων», μίας ομάδας άνω των 30 κρατών που περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ολλανδία, τα Βαλτικά κράτη, τον Καναδά και το Ηνωμένο Βασίλειο. Ορισμένα από τα κράτη αυτά έχουν δηλώσει ότι είναι πρόθυμα ακόμη και να στείλουν μάχιμα στρατεύματα.
Πώς, όμως, θα μπορούσε να μοιάζει μία ανάπτυξη ευρωπαϊκών ειρηνευτικών στρατευμάτων και τι θα μπορούσε να σημάνει για την Ουκρανία και την Ευρώπη μια τέτοια εξέλιξη; Οι Ευρωπαίοι δεν είναι ουδέτεροι σε αυτήν τη σύγκρουση και θέλουν να φαίνονται ότι είναι στο πλευρό του Κιέβου. Η παρουσία ευρωπαϊκών δυνάμεων συνοψίζεται, μεταξύ άλλων, και σε αποστολές παρατηρητών, περίπου 1.000 ελαφρά οπλισμένων ανδρών, οι οποίοι θα αναλάβουν τη συμμόρφωση με την κατάπαυση του πυρός, αλλά δεν θα εμπλακούν σε μάχη.
Ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες επισημαίνουν ότι θέλουν να στείλουν μερικές εκατοντάδες ή χιλιάδες εκπαιδευτές. Τα στρατεύματα θα μπορούσαν να τοποθετηθούν σε συμβουλευτικό ρόλο για τον εκσυγχρονισμό των στρατιωτικών δομών της Ουκρανίας και την ευθυγράμμισή τους με τα πρότυπα του ΝΑΤΟ όπως και να εκπαιδεύσουν Ουκρανούς στρατιώτες σε δυτικό εξοπλισμό. Αναλυτές εκτιμούν ότι μία τέτοια ανάπτυξη θα έκανε τον ουκρανικό αμυντικό μηχανισμό πιο αποτελεσματικό, ενώ θα άλλαζε και τη συνολική αμυντική κουλτούρα.
Δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι η επιθετικότητα της Ρωσίας στην Ουκρανία πλησιάζει στο τέλος της, αλλά η Γερμανία ήδη συζητά αν η Bundeswehr πρέπει να συμμετάσχει σε πολυεθνικές στρατιωτικές δυνάμεις στην Ουκρανία, όπως και ποιος πρέπει να είναι ο ρόλος της χώρας. Αυτά τα ζητήματα έχουν προκαλέσει διαξιφισμούς στους πολιτικούς κύκλους του Βερολίνου, καθώς αρκετοί βουλευτές διαφωνούν για το αν η Γερμανία θα μπορούσε να στείλει στρατιώτες σε μια διεθνή δύναμη που θα αναπτυχθεί στην Ουκρανία, για να διασφαλίσει ότι οι μάχες δεν θα ξαναρχίσουν.
Σύμφωνα με τον καγκελάριο Φρίντριχ Μερτς, η Γερμανία θα πρέπει να επικεντρωθεί στο βασικό ζήτημα της ενίσχυσης του ουκρανικού στρατού, προκειμένου να αποτρέψει τη Ρωσία από το να εξαπολύσει νέες επιθέσεις έπειτα από οποιαδήποτε (και αν) επίτευξη ειρηνευτικής συμφωνίας, ενώ αρχικά υποστηρίζει την αποστολή γερμανικών στρατευμάτων στην Ουκρανία.
Πάντως, ο μικρότερος κυβερνητικός εταίρος του Γερμανού καγκελάριου, οι Σοσιαλδημοκράτες (SPD), προειδοποίησαν κατά των βιαστικών κινήσεων, ενώ και ο υπουργός Εξωτερικών, Γιόχαν Βάντεφουλ, μέλος των Χριστιανοδημοκρατών (CDU) του Μερτς, εξέφρασε επίσης κάποια επιφυλακτικότητα.
Κάθε φορά που η Bundeswehr αναπτύσσεται στο εξωτερικό, η πλειοψηφία των νομοθετών στην Κάτω Βουλή, την Bundestag, πρέπει να ψηφίσει υπέρ. Πολιτικοί από την πρώην Ανατολική Γερμανία είναι ιδιαίτερα αντίθετοι στο σχέδιο. Εκεί, τόσο τα αριστερά όσο και τα ακροδεξιά κόμματα, όπως το σοσιαλιστικό Αριστερό Κόμμα και η ακροδεξιά Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), τηρούν αρνητική στάση.
Στο μεταξύ, ανακοινώθηκε επίσημα χθες ότι με επικεφαλής το Ηνωμένο Βασίλειο και τη συμμετοχή στρατιωτικών από τα βαλτικά και σκανδιναβικά κράτη, την Αυστραλία, τον Καναδά και τη Νέα Ζηλανδία, συνεχίζεται η επιχείρηση Interflex για την εκπαίδευση επιπλέον 50.000 Ουκρανών. Μάλιστα, στο Κίεβο βρέθηκαν το τελευταίο 48ωρο, για τις γιορτές της συμπλήρωσης 34 χρόνων ανεξαρτησίας της Ουκρανίας από τη Σοβιετική Ενωση, οι πρωθυπουργοί του Καναδά, Μαρκ Κάρνεϊ, και της Νορβηγίας, Γιούνας Γκαρ Στόρε.

