Ο ταχέως εξελισσόμενος αμυντικός τομέας της Ουκρανίας αναδεικνύεται σε κρίσιμο πυλώνα της μακροπρόθεσμης στρατηγικής ασφάλειας του ΝΑΤΟ. Σύμφωνα με απόρρητη έκθεση του αρχηγείου του ΝΑΤΟ , ειδικοί αναλυτές αναφέρουν ότι είδαν μια «μαζική ευκαιρία» για την κοινή παραγωγή, την καινοτομία, που αναμφισβήτητα οδηγεί στην ενίσχυση της συλλογικής ασφάλειας της Ευρώπης.
Δεν είναι καλό που η Ουκρανία μαθαίνει μαθήματα στο πεδίο της μάχης ,αλλά αυτά τα διδάγματα είναι κρίσιμα για την Ευρώπη, για το ΝΑΤΟ, για τη διατλαντική κοινότητα. Η πολιτική, στρατιωτική και πρακτική σχέση μεταξύ του ΝΑΤΟ και της Ουκρανίας δεν ήταν ποτέ ισχυρότερη, βαθύτερη ή ευρύτερη.
Τρεις είναι οι προτεραιότητες που οδηγούν την εταιρική σχέση ΝΑΤΟ-Ουκρανίας:
- Αυξημένες αμυντικές δαπάνες,
- Διευρυμένη βιομηχανική παραγωγή,
- Συνεχιζόμενη και εντεινόμενη υποστήριξη για την Ουκρανία.
Και οι τρεις αυτές προτεραιότητες συνδέονται άμεσα με τον πόλεμο στην Ουκρανία.Οι υψηλότερες αμυντικές δαπάνες σημαίνουν περισσότερες δυνατότητες διαθέσιμες για την Ουκρανία. Η διευρυμένη βιομηχανική παραγωγή ανοίγει ευκαιρίες συνεργασίας με την ουκρανική βιομηχανία. Μαζί, υποστηρίζουν τη μακροπρόθεσμη δέσμευσή για την ασφάλεια της Ουκρανίας η οποία συνδέεται άμεσα με τη δική μας.
Από την έναρξη της πλήρους εισβολής της Ρωσίας, περίπου το 99% της συνολικής στρατιωτικής βοήθειας προς την Ουκρανία έχει προέλθει από τους συμμάχους του ΝΑΤΟ.Η πρωτοβουλία PURL με την οποία η Ευρώπη αγοράζει αμερικανικά οπλικά συστήματα για λογαριασμό του Κιέβου είναι ιδιαίτερα σημαντική με τουλάχιστον 16 κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένων των Κάτω Χωρών, της Δανίας, της Νορβηγίας, της Σουηδίας, της Γερμανίας και του Καναδά να συνεισφέρουν πολυδιάστατα.
Οι απαιτήσεις αμυντικού προϋπολογισμού της Ουκρανίας για το 2026 αναμένεται να φτάσουν τα 120 δισεκατομμύρια δολάρια, με το Κίεβο να ζητά από τους διεθνείς εταίρους να συνεισφέρουν περίπου το ήμισυ αυτού του ποσού – σε σύγκριση με τα περίπου 50 δισεκατομμύρια δολάρια που παρείχαν το περασμένο έτος.
Η έκθεση επισημαίνει ότι η αμυντική βιομηχανία της Ουκρανίας -ιδιαίτερα στον τομέα της τεχνολογίας των μη επανδρωμένων αεροσκαφών, λέγεται τώρα ότι αντιπροσωπεύει το 80% των Ρωσικών απωλειών στο μέτωπο και δεν είναι μόνο ζωτικής σημασίας για την επιβίωση της Ουκρανίας αλλά προσφέρει και κρίσιμα διδάγματα για τη Συμμαχία.
Οι σύμμαχοι δεν ενδιαφέρονται μόνο για την ίδια την τεχνολογία. Ενδιαφέρονται βαθύτατα για το πώς η Ουκρανία μετακινείται από την καινοτομία στην ανάπτυξη ,πώς διαθέτει δυνατότητες τόσο γρήγορα υπό συνθήκες πεδίου μάχης. Υπάρχουν πολλά για να μάθουμε από την προσέγγιση της Ουκρανίας στην καινοτομία, την απόκτηση και την παραγωγή..
Επίσης αποκαλύπτεται ότι το ΝΑΤΟ εντείνει τη συνεργασία με την Ουκρανία μέσω πρωτοβουλιών όπως το πρόγραμμα «Build With Ukraine» και μέσω κοινών συμφωνιών καινοτομίας, που περιλαμβάνουν εργασίες για συστήματα ανίχνευσης με τεχνητή νοημοσύνη και αυτόνομα αναχαιτιστικά drones.
Η συμμαχία βλέπει την αμυντική βιομηχανική βάση της Ουκρανίας – επί του παρόντος- ικανή να παράγει στρατιωτικό εξοπλισμό αξίας περίπου 35 δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως, αλλά με το ήμισυ της χωρητικότητάς της να εξακολουθεί να υποχρησιμοποιείται, ως πιθανό ακρογωνιαίο λίθο της ευρωπαϊκής και διατλαντικής άμυνας.Δεν πρέπει να θεωρούμε την ουκρανική αμυντική βιομηχανία ως απειλή
Είναι μια τεράστια ευκαιρία. Η Ουκρανία έχει μοναδικά πλεονεκτήματα , από τις δοκιμές συστημάτων πραγματικού κόσμου στο πεδίο της μάχης ως την επιτάχυνση και την ανταγωνιστικότητα του κόστους. Αυτά είναι περιουσιακά στοιχεία από τα οποία μπορεί να ωφεληθεί ολόκληρη η συμμαχία.
Η συνεργασία λαμβάνει ήδη αρκετές μορφές, από κοινοπραξίες εντός και εκτός Ουκρανίας ως άμεσες ξένες επενδύσεις που ενθαρρύνονται από μεμονωμένα κράτη μέλη όπως η Δανία
Κοιτάζοντας πέρα από τον πόλεμο, η αμυντική βιομηχανία της Ουκρανίας θα μπορούσε επίσης να γίνει εξαγωγέας.
Το Κίεβο ήταν και είναι σαφές ότι η προτεραιότητά του είναι η κάλυψη των αναγκών των δικών του ενόπλων δυνάμεων.Αλλά η κλίμακα της καινοτομίας και της βιομηχανικής ικανότητας σημαίνει ότι θα υπάρχει χώρος για πώληση σε άλλες χώρες – και πολλοί σύμμαχοι εξετάζουν ήδη αυτή τη δυνατότητα. Είναι μια κατάσταση win-win.
Το ΝΑΤΟ δεν βλέπει πλέον την Ουκρανία αποκλειστικά ως αποδέκτη βοήθειας, αλλά ως στρατηγικό εταίρο ,ένας εταίρος του οποίου ο αμυντικός τομέας θα μπορούσε να βοηθήσει στην αναμόρφωση του τοπίου ασφαλείας της Ευρώπης για τις επόμενες δεκαετίες. Η επένδυση στην ασφάλεια της Ουκρανίας είναι επένδυση και στη δική μας

