Όποιος νομίζει ότι οι τεχνοκράτες δεν έχουν ρόλο στην πολιτική και ότι οι πολιτικοί δεν μπορούν να είναι τεχνοκράτες, δεν έχει μελετήσει καλά το «software» Πιερρακάκη.  Διότι ανήκει σε εκείνες τις σπάνιες περιπτώσεις που καταφέρνει να μετατρέπει την θεωρία σε πράξη και να βλέπει στη θέση των αριθμών, τους ανθρώπους.

Αν κάποιος ανατρέξει στο βιογραφικό του θα βρει μια ενδιαφέρουσα πορεία που εξηγεί πολλά από αυτά που έχει καταφέρει. Μεγάλωσε στα Κάτω Πατήσια, τελείωσε τη Λεόντειο, σπούδασε Πληροφορική στο Οικονομικό Αθηνών, συνέχισε στο Χάρβαρντ και στο MIT με εξειδικεύσεις στη δημόσια πολιτική και στην τεχνολογική πολιτική. Η ενασχόληση με τα κοινά ήταν νομοτελειακή εξέλιξη αυτής της σπάνιας «κυτταρικής λαϊκότητας» που διαθέτει, όπως το διατύπωσε πιο-εύστοχα-δεν-γίνεται ο φίλος του Χρήστος Χωμενίδης. Ωστόσο η εμπλοκή στην κεντρική πολιτική σκηνή με αυτή την ένταση και τις προοπτικές ήταν θέμα Μητσοτάκη. Το γεγονός ότι μιλούν την ίδια μεταρρυθμιστική γλώσσα των υψηλών προσδοκιών, φάνηκε δια των αποτελεσμάτων.

Ανέλαβε υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης το 2019 κηρύσσοντας ανένδοτο στη γραφειοκρατία. Η ψηφιακή μετάβαση του κράτους ήταν το μαγικό χαλί που έστρωσε τον δρόμο για τις μεταρρυθμίσεις που ακολούθησαν. Μετά δοκιμάστηκε στα ακόμα πιο «σκληρά» επίπεδα του υπουργείου Παιδείας, με τον νόμο για τα Μη Κρατικά Πανεπιστήμια να φέρει το όνομα του. Ωστόσο ήταν η ηλεκτρική καρέκλα του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας που απέδειξε ότι ο Κυριάκος Πιερρακάκης φέρει ικανότητες γείωσης του κακού ρεύματος και απογείωσης του ασφαλούς. Εννιά μήνες μετά φιγουράρει ως ο βασικός υποψήφιος για την θέση του προέδρου του Eurogroup. Ναι, εκεί που οι Έλληνες υπουργοί Οικονομικών έμπαιναν με σφιγμένη καρδιά και έβγαιναν με ακόμα πιο σφιγμένη τσέπη.

Η εκτίναξη της ελληνικής οικονομίας  και η ανάκτηση της αξιοπιστίας μας δεν προέκυψε ξαφνικά, ούτε είναι αποτέλεσμα συγκυριών. Θα λέγαμε μάλιστα ότι επιτεύχθηκαν παρά τις δυσμενείς γεωπολιτικές συγκυρίες, και αυτό προσδίδει ακόμα μεγαλύτερη αξία στον εθνικό άθλο: Πριν από 10 χρόνια ήμασταν στη μαύρη λίστα της ευρωπαϊκής οικογένειας και σήμερα, ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών απολαμβάνει την στήριξη, την αναγνώριση και την εμπιστοσύνη των συναδέλφων του.

Η συγκροτημένη και στοχευμένη πολιτική που ακολούθησε η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη από το 2019 μέχρι σήμερα βρίσκεται πίσω από το ελληνικό success story που υμνούν ακόμα και οι σκληροί Γερμανοί. Την ώρα που μεγάλα ευρωπαϊκά κράτη αγωνίζονται για να περάσουν προϋπολογισμούς λιτότητας και ψάχνουν τρόπους να περικόψουν κοινωνικές δαπάνες, η Ελλάδα πέρασε την μεγαλύτερη μείωση φόρων της μεταπολίτευσης και πέτυχε αυτό που περιγράφει ο Πιερρακακης ως το αδιανόητο: Να κατατάσσεται πλέον ανάμεσα στις οικονομίες με τις ισχυρότερες επιδόσεις στην Ευρωζώνη.

Το σπουδαιότερο όμως είπαμε, κρύβεται στο software Πιερρακάκη που είναι προγραμματισμένο σε μια συγκεκριμένη φιλοσοφία:  Οι μακροοικονομικές αποφάσεις να ευνοούν τους πολίτες και οι αποφάσεις για τους πολίτες να ευνοούν τη  χώρα. Που σημαίνει ότι οι αναβαθμίσεις από τους διεθνείς οίκους «τρώγονται» και επιστρέφουν ως χαμηλότεροι τόκοι για τους πολίτες και ότι η στήριξη ενός ακριτικού οικισμού στηρίζει την εθνική συνοχή της χώρας. Ένα κοινωνικό συμβόλαιο win win.