Ο κ. Χαρίτσης σημειώνει ότι «στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, τα χρόνια της Μεταπολίτευσης, ο «Εξώστης β» έγινε συνώνυμο όσων παρακολουθούσαν πολιτικό και ανεξάρτητο σινεμά ασκώντας αυστηρή κριτική. Όχι από εμπάθεια, αλλά επειδή αντιμετώπιζαν το σινεμά με απαιτήσεις και πραγματική έγνοια για την ουσία του».

Ασκώντας κριτική στα λεγόμενα του πρώην πρωθυπουργού, ο κ. Χαρίτσης καταλόγισε στον κ. Τσίπρα «έντονη αγωνία αποστασιοποίησης, μια προσπάθεια ο Αλέξης Τσίπρας να εμφανιστεί “πέρα και πάνω” από την υπάρχουσα πολιτική Αριστερά. Όταν όμως ο Αλέξης Τσίπρας μιλά για συνολική ανεπάρκεια της αντιπολίτευσης, υιοθετεί τη φράση που έχει πληγώσει πιο βαθιά τον προοδευτικό χώρο και φτάνει ως τον ίδιο προσωπικά: το “όλοι ίδιοι είναι”».

Παράλληλα, ο πρόεδρος της Νέας Αριστεράς επισήμανε ότι η πολυδιάσπαση δεν είναι το αίτιο της κρίσης, αλλά το αποτέλεσμα «μίας πολιτικής αποτίμησης που δεν έγινε όταν έπρεπε – και που ακόμα και σήμερα αποφεύγουμε να αντιμετωπίσουμε με γενναιότητα. Κι αυτή η αποτίμηση δεν αφορά ούτε το 2015 ούτε το 2019. Αφορά την εκλογική συντριβή του 2023 που έδειξε τι συμβαίνει όταν η Αριστερά μετακινείται στη λογική του μέσου όρου: χάνει και πολιτικά και κοινωνικά».

Αναλυτικά η ανάρτηση του επικεφαλής της Νέας Αριστεράς:

Στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, τα χρόνια της Μεταπολίτευσης, ο «Εξώστης β» έγινε συνώνυμο όσων παρακολουθούσαν πολιτικό και ανεξάρτητο σινεμά ασκώντας αυστηρή κριτική.

Όχι από εμπάθεια, αλλά επειδή αντιμετώπιζαν το σινεμά με απαιτήσεις και πραγματική έγνοια για την ουσία του.

Έξι σημεία, λοιπόν, για το που βρισκόμαστε σήμερα και, κυρίως, τις μάχες που έχουμε μπροστά μας.

1. Πήγα στο Παλλάς για δύο λόγους.

Πρώτον, γιατί η «Ιθάκη» μας αφορά συλλογικά. Είναι, υπό μία έννοια, και η συλλογική βιογραφία της γενιάς μου. Της ιστορίας που μας διαμόρφωσε και της ιστορίας που κληθήκαμε να γράψουμε με επικεφαλής τον Αλέξη Τσίπρα. Δεν θα το κρύψω. Διαβάζοντας την «Ιθάκη» ένιωσα συγκίνηση γιατί ήμασταν εκεί: από τις μάχες των κινημάτων στην πρόκληση της διακυβέρνησης μιας διαλυμένης χώρας.

Δεύτερον, γιατί στο σήμερα, στο 2025, απέναντι στη Μαύρη Διεθνή και στο καθεστώς του Μητσοτάκη, δεν χωρούν ή δεν θα έπρεπε να χωρούν περιχαρακώσεις. Πιστεύω βαθιά ότι μόνη απάντηση μπορεί να είναι το Λαϊκό Μέτωπο: η ενότητα δηλαδή δυνάμεων, δίχως αποκλεισμούς, πάνω σε ένα ριζοσπαστικό και αιχμηρό πρόγραμμα. Τίποτα λιγότερο. Τίποτα περισσότερο.

2. Είναι θετικό ότι ο Αλέξης Τσίπρας, με το ειδικό βάρος που διαθέτει, μιλά πλέον δίχως περιστροφές για τις μεγάλες διαιρετικές τομές της εποχής μας: την κοινωνική ανισότητα, την κλιματική μετάβαση (αν και αυτό περισσότερο το είδα στο βιβλίο, παρά στην ομιλία του), τον φραγμό στη λογική του πολέμου.

Όμως εδώ χρειάζονται καθαρές κουβέντες. Όχι άλλες γενικές διαπιστώσεις.
Αναδιανομή του πλούτου σημαίνει γενναία φορολόγηση του πλούτου και στήριξη του κόσμου της εργασίας.
Κλιματική μετάβαση σημαίνει ρήξη με τις εξορύξεις και τις επιδοτήσεις των ισχυρών ομίλων.
Ειρήνη σημαίνει αντίσταση στον παγκόσμιο τραμπισμό και στους υπέρογκους εξοπλισμούς.

3. Είδα μια έντονη αγωνία αποστασιοποίησης, μια προσπάθεια ο Αλέξης Τσίπρας να εμφανιστεί «πέρα και πάνω» από την υπάρχουσα πολιτική Αριστερά. Όταν όμως ο Αλέξης Τσίπρας μιλά για συνολική ανεπάρκεια της αντιπολίτευσης, υιοθετεί τη φράση που έχει πληγώσει πιο βαθιά τον προοδευτικό χώρο και φτάνει ως τον ίδιο προσωπικά: το «όλοι ίδιοι είναι». Αυτή η κριτική τρέφει μόνο ένα πράγμα: την αντιπολιτική.

Γιατί όταν όλοι παρουσιάζονται ως «ανεπαρκείς», χωρίς διάκριση, τελικά αθωώνεται το πραγματικό πρόβλημα που είναι η Δεξιά στην εξουσία και καλλιεργείται μια γενικευμένη απαξίωση της πολιτικής.

Γιατί όταν όλοι παρουσιάζονται ως «ιδιοτελείς» τότε αθωώνονται και οι επιλογές των κάθε λογής «μαϊντανών» που στελέχωσαν ψηφοδέλτια και το πληρώσαμε – μαζί με όλη τη λογική της μετατόπισης προς το κέντρο.
Και αν επιμένω σε αυτό δεν είναι για την ιστορία. Είναι για το παρόν και το μέλλον.

4. Ναι, αυτή τη στιγμή ο κατακερματισμός των δυνάμεων είναι πρόβλημα. Οδηγεί τον κόσμο στην απογοήτευση και την αποστράτευση.

Αλλά αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς η πολυδιάσπαση δεν είναι το αίτιο της κρίσης, είναι το αποτέλεσμα.
Μιας πολιτικής αποτίμησης που δεν έγινε όταν έπρεπε – και που ακόμα και σήμερα αποφεύγουμε να αντιμετωπίσουμε με γενναιότητα. Κι αυτή η αποτίμηση δεν αφορά ούτε το 2015 ούτε το 2019. Αφορά την εκλογική συντριβή του 2023 που έδειξε τι συμβαίνει όταν η Αριστερά μετακινείται στη λογική του μέσου όρου: χάνει και πολιτικά και κοινωνικά.

Δεν ήταν μια στιγμιαία αστοχία. Ο ΣΥΡΙΖΑ απώλεσε τη δυναμική του σε λαϊκές και εργατικές γειτονιές. Έχασε τους ανθρώπους που η Αριστερά πρέπει κατεξοχήν να εκπροσωπεί.

Δεν ήταν μια απλή ήττα. Ήταν ο ορισμός της πολιτικής αποτυχίας. Τώρα, περισσότερο από ποτέ, οφείλουμε να το δούμε καθαρά.

5. Και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Η Νέα Αριστερά υπήρξε μία αριστερή απάντηση στον εκφυλισμό του ΣΥΡΙΖΑ.
Ήταν μια δύσκολη επιλογή. Την κάναμε.

Την ώρα που ένα ιστορικό κόμμα της Αριστεράς, το κόμμα μας, υποδεχόταν έναν πολιτικό τυχοδιώκτη ως «μεσσία». Και σε αυτήν την εξέλιξη, μπορεί όσοι δημιουργήσαμε τη Νέα Αριστερά να έχουμε τις δικές μας ευθύνες, αλλά έχουμε και τη βεβαιότητα ότι την κρίσιμη ώρα κάναμε το σωστό. Ήταν μια επιλογή αξιοπρέπειας και περηφάνειας.

Η Νέα Αριστερά στα δύο χρόνια της ύπαρξής της έχει δώσει μάχες ώστε η φωνή της Αριστεράς να μείνει ζωντανή και δυνατή. Δεν δώσαμε λευκή επιταγή στον Μητσοτάκη.

Τι θα έκανε, άραγε, ο Αλέξης Τσίπρας αν ήταν βουλευτής σήμερα στον προϋπολογισμό που έρχεται σε λίγες μέρες; Θα υπερψήφιζε, όπως έκανε πέρυσι, τους υπέρογκους εξοπλισμούς σε μια στιγμή που η ΕΕ μετατρέπεται σε πολεμική οικονομία;
Αυτό είναι το πραγματικό ερώτημα.

6. Το 2025 κανείς δεν νοιάζεται για το ποιος θα βγει δεύτερος στις επόμενες εκλογές. Οι αριστεροί και προοδευτικοί πολίτες, οι λαϊκές γειτονιές, τα εργατικά προάστια, ο κόσμος που δουλεύει και δεν βάζει ένα ευρώ στην άκρη, οι νέοι άνθρωποι έχουν μια απαίτηση: να μην έχει τρίτη ευκαιρία το καθεστώς Μητσοτάκη.

Και το πώς θα απαντήσουμε στην απαίτηση αυτή, είναι το μόνο που πρέπει να μας απασχολεί.

Η Νέα Αριστερά έχει ξεκαθαρίσει ότι είναι έτοιμη να συζητήσει και να συμφωνήσει σε ένα κοινό πρόγραμμα σύγκρουσης με τη Δεξιά, τα οργανωμένα συμφέροντα και το διεφθαρμένο κράτος του καθεστώτος Μητσοτάκη.

Αν το καταφέρουμε αυτό –που είναι το δύσκολο, αλλά και η μόνη δουλειά που έχουμε– τότε θα βρούμε και τον άνθρωπο που θα μπει μπροστά.

Λαϊκό Μέτωπο του «ενός» πάντως δεν υπήρξε και δεν θα υπάρξει ποτέ.

Πολάκης για Τσίπρα: Δεν πήγα στο Παλλάς – Έχω υψοφοβία με τις εξέδρες και τα θεωρεία

Με αιχμηρό τρόπο και χωρίς περιστροφές, ο Παύλος Πολάκης εξήγησε την Παρασκευή την απουσία του από την παρουσίαση του βιβλίου του Αλέξη Τσίπρα στο Παλλάς, δηλώνοντας ότι έχει… υψοφοβία στα θεωρεία και δεν τον εντυπωσίασε η εικόνα με τον εξώστη.Παράλληλα ξεκαθάρισε ότι δεν πρόκειται να κάνει παρακάλια για πολιτικές συμπλεύσεις, υπογραμμίζοντας τη δική του προσέγγιση στον ΣΥΡΙΖΑ και τη στρατηγική για την ανατροπή της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Ανέφερε επίσης ότι «δεν μου άρεσε η εικόνα» με την παρουσία των Φάμελλου και Χαρίτση, ενώ ξεκαθάρισε πως «εγώ δεν κάνω παρακάλια» σε σχέση με το ενδεχόμενο πολιτικής συμπόρευσης με τον πρώην πρωθυπουργό.

Στη συνέντευξή του στο ΟΡΕΝ, υπερασπίστηκε τόσο τη «δήλωση-προγραφή» δημοσιογράφων, δικαστικών και τραπεζιτών —την οποία επικρίνει ο κ. Τσίπρας στο βιβλίο του— όσο και τις θέσεις του για τα εμβόλια, στις οποίες επίσης αναφέρεται ο πρώην πρωθυπουργός.

Στην ερώτηση για το ενδεχόμενο συμπόρευσης με τον πρώην πρωθυπουργό απάντησε «εγώ ανήκω στον ΣΥΡΙΖΑ και θεωρώ ότι έχει τον οργανωτικό πανελλαδικό ιστό και την κυβερνητική εμπειρία για ένα πρόγραμμα για να ρίξουμε τον Μητσοτάκη. Δεν με αφορά η λογική να κάνω παρακάλια, ξέρω μοναχός από τις πορτοκαλιές να κάνω πορτοκάλια».

«Συμπόρευση δεν είναι να ενωθούμε για να μην χαθούμε, αλλά να ενωθούμε σε ένα πρόγραμμα για να ρίξουμε τον Μητσοτάκη και να κάνουμε τη ζωή καλύτερη των ανθρώπων» υποστήριξε ο Παύλος Πολάκης ο οποίος επέμεινε πολλές φορές ότι «το ζουμί είναι όλοι και ο Τσίπρας και το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Αριστερά και το ΜεΡΑ25 και το ΚΚΕ θα κριθούν από το ότι ενώ έχουμε μια διεφθαρμένη κυβέρνηση, αν υπήρχε μια εναλλακτική λύση θα μπορούσε η κυβέρνηση να είχε πάρει δρόμο. Όλοι θα κριθούμε από το αν θα εκπέμψουμε λαϊκά κατανοητό κοινωνικά αναγκαίο μη πραγματοποιήσιμο από τη ΝΔ σε σύγκρουση με την ολιγαρχία της διαπλοκής πρόγραμμα με βαθιές αλλαγές που θα στηρίζουν το κοινωνικό κράτος με αναδιανομή υπέρ των εργαζομένων θα αλλάζει τους όρους λειτουργίας του κράτους, θα επανακρατικοποιεί πυλώνες όπως η ΔΕΗ και το διυλιστήριο».

«Είναι άλλο να λες υπάρχει διαφθορά και άλλο να λες ότι το ΚΕΕΛΠΝΟ έδινε 12,5 ευρώ το ένα πιάτο φακής. Το κριτήριο των πάντων είναι το τι συγκεκριμένα προτείνεις για να κάνεις τη ζωή των ανθρώπων καλύτερη» δήλωσε.

«Εγώ είμαι στον ΣΥΡΙΖΑ, εμείς έχουμε πρόεδρο πρόσφατα εκλεγμένο. Εγώ θα μείνω ΣΥΡΙΖΑ, τα εάν θα φανούν τότε» είπε ακόμα ο Παύλος Πολάκης ενώ όσον αφορά τα σχόλια του κ. Τσίπρα για τους πρώην συνεργάτες του απάντησε «προφανώς δεν είναι έντιμο να κρεμάς στα μανταλάκια τους συνεργάτες σου. Όταν φτιάχνεις μια ομάδα εσύ έχεις την πρώτη ευθύνη των επιλογών και όταν κάποιος δεν περπατεί, τον αλλάζεις. Προφανώς δεν τους δίνεις στην πυρά της λαϊκής κρίσης για να προφυλαχθείς εσύ», αν κα πρόσθεσε ότι «για τη στάση του Λαφαζάνη της Ζωής και του Βαρουφάκη απάντησε ο λαός το 2015 και τους καταδίκασε με το ποσοστό που τους έδωσε».

Ο κ.Πολάκης είπε ότι «ο Αλέξης Τσίπρας δεν κάνει 2 πράγματα: δεν αναφέρει το τεράστιο έργο στον χώρο της υγείας το 2015-2019 και για το 2019-2023 γιατί το 32 που έδωσε ο ελληνικός λαός, γιατί έγινε 17 και 20».

«Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι δεν λέει ποιος φταίει γι’ αυτό. Φταίει ότι παρακαλάγαμε το ΠΑΣΟΚ να συνεργαστούμε, λειάναμε το μέτωπο και δεν συγκρουστήκαμε με τη διαπλοκή και χαιρέτα μου τον πλάτανο».

«Εγώ ξέρω ότι οι αλλαγές στην ιστορία θα γίνονται πάντα από μειοψηφίες οι οποίοι έχουν σε κρίσιμες στιγμές της ταξικής πάλης το θάρρος και την τόλμη να σηκώσουν και να προτείνουν ένα πρόγραμμα βαθιών αλλαγών. Εγώ το υπηρέτησα και θα συνεχίσω να το υπηρετώ και για μένα όλοι κρίνονται στη βάση αυτή» κατέληξε ο Παύλος Πολάκης.