Ο κ. Τσίπρας έχει ήδη προαναγγείλει ότι θα απαντήσει σε όσους αντέδρασαν στα όσα γράφει, ενώ ενδιαφέρον -παρά το ότι ο ίδιος έχει απευθύνει ανοικτή πρόσκληση για να αποφύγει τις… ταυτίσεις- σίγουρα θα υπάρξει και για το ποιοι θα παραβρεθούν και ποιοι όχι.

Από εκεί και πέρα, ο πρώτος κύκλος του rebranding κλείνει αναμφίβολα με επικοινωνιακή επιτυχία, εισπρακτικό θρίαμβο (τα έσοδα για τον κ. Τσίπρα υπολογίζονται σε κάτι λιγότερα από 500.000 ευρώ), αλλά και πολιτική αποτυχία.

Κριτική

Η «Ιθάκη» έγινε -και ακόμα είναι- μεγάλο θέμα στην επικαιρότητα, αλλά είναι και αντικείμενο σκληρής κριτικής για τον συγγραφέα της. Για παράδειγμα, η Αμαλίας επιχείρησε με διάφορες παρεμβάσεις να ελέγξει τον θόρυβο που δημιουργήθηκε από την αναφορά του κ. Τσίπρα στο βιβλίο του για τη «Ρίγα της Εσθονίας».

Ωστόσο, το τι λένε οι πολιτικοί αντίπαλοι δεν ενοχλεί και τόσο το επιτελείο του κ. Τσίπρα. Θεωρούν εντός των ορίων τις επιθέσεις της κυβέρνησης και του ΚΚΕ και ήπια τη μέχρι στιγμής στάση του Νίκου Ανδρουλάκη και γενικότερα του ΠΑΣΟΚ.

Πρόβλημα για τον κ. Τσίπρα αποτελούν οι παρεμβάσεις των πρώην συντρόφων του στελεχών της Αριστεράς. Τόσο οι διαψεύσεις (Π. Λαφαζάνης, Κ. Ησυχος, Γ. Βαρουφάκης) όσο και οι αναφορές στο έλλειμμα ήθους, αξιών και ικανοτήτων του Τσίπρα (Ζ. Κωνσταντοπούλου, Ν. Καρανίκας, Π. Πολάκης, Στ. Κασσελάκης, Τάιλερ Μάκμπεθ) προκαλούν μεγάλη ζημιά στην προσπάθειά του να πείσει ότι επιστρέφει πιο έμπειρος, λιγότερο αντισυστημικός, πιο κεντροαριστερός κ.λπ.

Οι δημοσκοπήσεις, παρά τον τεράστιο θόρυβο που έχει προκαλέσει η καμπάνια για την «Ιθάκη» σε MME και social media, δεν έχουν αλλάξει για τον κ. Τσίπρα. Κοντά στο 20%, αυτοί που δηλώνουν ότι σκέπτονται να τον ψηφίσουν, αλλά κάτω από 10%, εκείνοι που δηλώνουν ότι θα τον ψηφίσουν. Σύμφωνα με δημοσκόπους που πραγματοποιούν μετρήσεις, η έλλειψη αυτοκριτικής και ο επιφανειακός τρόπος, χωρίς μία συγγνώμη, με τον οποίο αναφέρεται σε γεγονότα όπως το δημοψήφισμα ή τραγωδίες όπως η πυρκαγιά και ο θάνατος 102 ανθρώπων στο Μάτι, έχουν στοιχίσει. Ακόμα, παρά την εμφανή του προσπάθεια, ο κ. Τσίπρας δείχνει να μην μπορεί να προκαλέσει το ενδιαφέρον των ψηφοφόρων του Κέντρου, αν και παραμένει βασική αναφορά των ψηφοφόρων της Αριστεράς (πλην ψηφοφόρων ΚΚΕ).

Η ίδρυση νέου κόμματος θεωρείται βέβαιη. Γράφουν ήδη άλλωστε γι’ αυτό και διεθνή ΜΜΕ, όπως η «Le Monde» και το «Der Spiegel». Ωστόσο, επικρατεί σύγχυση γύρω από το τι θα είναι αυτό το κόμμα και κυρίως αν ο κ. Τσίπρας θα επιχειρήσει ή όχι και με ποιον τρόπο τη συνένωση κομμάτων και κινήσεων στον χώρο της Κεντροαριστεράς.

Ο Νίκος Παππάς -ο οποίος κάνει τα πάντα για να περάσει την πόρτα του νέου κόμματος και η αλήθεια είναι ότι ο Τσίπρας, παρά την κριτική που του ασκεί, δεν τον έχει απορρίψει, όπως έχει κάνει με τον Πολάκη- έχει μιλήσει για διάλυση των κομμάτων που θέλουν να συμμετάσχουν σε ένα νέο, ενιαίο κόμμα και εκλογές στη βάση για να αποφασιστεί ποιος θα είναι ο αρχηγός.

Σενάριο

Το τελευταίο διάστημα συζητείται έντονα το σενάριο μίας νέας «Ελιάς», όπου παλαιά «Ελιά» είναι το εγχείρημα του 2012 από το ΠΑΣΟΚ και τις λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις, που τελικά απέτυχε.

Λέγεται ότι στόχος του κ. Τσίπρα είναι το νέο του κόμμα να είναι ένα σχήμα ευρύτερης σύμπραξης που θα συμπεριλάβει την Αριστερά, τη σοσιαλδημοκρατία και τα διάσπαρτα κομμάτια τους. Μία επανάληψη δηλαδή αυτού που έκανε ο Ρομάνο Πρόντι το ‘90 στην Ιταλία για να αντιμετωπίσει τον Μπερλουσκόνι. Ενα σχήμα με σοσιαλδημοκράτες, αριστερούς, «πράσινους», κεντροαριστερούς κ.λπ.

Μία «ομπρέλα» που θα φιλοξενεί κινήσεις, προσωπικότητες και ομάδες με διαφορετική ιδεολογική αφετηρία, αλλά κοινό στόχο την πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη, ελπίζοντας ότι θα καταφέρει να απευθυνθεί και στους παραδοσιακούς ψηφοφόρους της Αριστεράς αλλά και σε κεντροαριστερούς, κεντρώους ή «πολιτικά άστεγους».

Κάποιοι ωστόσο θυμούνται ότι ο Τσίπρας, μιλώντας στους φοιτητές της Σορβόννης τον Οκτώβριο, είχε πει ότι «τα κόμματα δημιουργούνται από τα κάτω. Αν καλύπτουν ανάγκες της κοινωνίας» και εξ αυτού αποκλείουν κινήσεις και συνεννοήσεις από τα πάνω για κομματικό συνασπισμό με τη συμμετοχή υπαρχόντων κομμάτων κ.λπ. Και έχουν δίκιο.

Εχουν δίκιο, όχι επειδή ο Τσίπρας είναι συνεπής με ό,τι λέει, αλλά επειδή σήμερα δεν υπάρχει καμία συνθήκη που θα επιτρέψει σε κόμματα και δυνάμεις του Κέντρου και της Αριστεράς να ενωθούν στα πρότυπα ενός σχηματισμού τύπου «Ελιάς», δηλαδή ενιαίου σχηματισμού κομμάτων που όμως θα διατηρούν την αυτόνομη λειτουργία τους, όπως έγινε το 2012 και απέτυχε, ή ενός νέου κόμματος που θα προέλθει από τη διάλυση υπαρχόντων κομμάτων, όπως έγινε στο Επινέ (Epinay-sur-Seine), στη Γαλλία, το 1971, από τον Μιτεράν, μετά τη μεγάλη ήττα των Γάλλων Σοσιαλιστών.

Θολό τοπίο

Ο ίδιος ο Τσίπρας ωστόσο δεν εξηγεί στην «Ιθάκη» το σχέδιό του. Και δεν το εξηγεί διότι φοβάται ότι θα εκτεθεί, καθώς η απόφαση που θα πάρει για το μέλλον έχει άμεση σχέση με την ανταπόκριση που θα γνωρίσει το εγχείρημά του, η επιστροφή του. Και όσοι γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα συμβουλεύουν να μη συγχέονται το ενδιαφέρον για την «Ιθάκη» με το δυνητικό ενδιαφέρον ή στήριξη του νέου κόμματος.

«Πιστεύω ότι ήρθε ο καιρός για μία νέα ανάγνωση της πραγματικότητας, με στόχο να την αλλάξουμε. Να γίνουμε καταλύτης σε ένα νέο κοινωνικό και πολιτικό κύμα που θα συνενώσει αποτελεσματικά τα πολύχρωμα κινήματα αντίστασης και με πυξίδα τις ανάγκες της πατρίδας, θα δώσει κίνητρο, έμπνευση, εναλλακτική στους κουρασμένους πολίτες», γράφει για το επόμενο βήμα του σε άπταιστα… τσιπρικά.

Ανθρωποι που είναι κοντά του λένε ότι δεν υπάρχουν σενάρια περί κόμματος-«ομπρέλας» και προκρίνουν το μοντέλο του ενιαίου και αυτόνομου νέου κόμματος.

Ποιοι θα πάνε στο νέο κόμμα

Λένε ότι ο κ. Τσίπρας θα επιμείνει στο ότι δικαίωμα να ενταχθούν στο κόμμα του θα αποκτήσουν οι βουλευτές που θα παραδώσουν την έδρα τους, όπως έκανε και εκείνος, αν και πρέπει να αναφερθεί ότι το τελευταίο διάστημα είναι αρκετοί οι βουλευτές που ναι μεν σκέπτονται θετικά τη μετακίνησή τους στο νέο κόμμα Τσίπρα, δεν θέλουν όμως να παραδώσουν την έδρα τους πριν από τις επόμενες εθνικές εκλογές. Και σε αυτούς περιλαμβάνονται και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και βουλευτές της Νέας Αριστεράς.

Ωστόσο, περισσότεροι από είκοσι, συμπεριλαμβανομένου και του Σ. Φάμελλου, είναι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που θέλουν, αν δεν έχουν ήδη συμφωνήσει, να πάνε στο νέο κόμμα του κ. Τσίπρα, ενώ από τη Νέα Αριστερά περισσότεροι από τους μισούς, συμπεριλαμβανομένων των Αλ. Χαρίτση και Εφης Αχτσιόγλου στους οποίους ο κ. Τσίπρας ασκεί κριτική.

Στο ΠΑΣΟΚ

Από τη Χαριλάου Τρικούπη, παρά τα τελευταία σχόλια για το κοινό αίτημα ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Νέας Αριστεράς στη Βουλή, διαβεβαιώνουν ότι όπως στέκονται απέναντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη, θα σταθούν και απέναντι στον Αλέξη Τσίπρα. Ανεξαρτήτως πάντως με το τι λένε, από το ρεπορτάζ προκύπτει ότι η «γραμμή Δούκα», δηλαδή πάμε να συνομιλήσουμε με τα κόμματα του προοδευτικού χώρου και με το κόμμα Τσίπρα, δεν έχει δυναμική στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ. Εχει κάποιους υποστηρικτές, αλλά δεν έχει δυναμική.

Είναι πολύ περισσότεροι, συμπεριλαμβανομένου και του Νίκου Ανδρουλάκη, εκείνοι που πιστεύουν ότι το ΠΑΣΟΚ πρέπει να δώσει αυτόνομο τη μάχη των επόμενων εθνικών εκλογών, ακόμα και αν λόγω αυτής της επιλογής του αναγκαστεί να χάσει κάποια από τα στελέχη του που θα διαφωνήσουν με αυτή τη γραμμή και θα θελήσουν να πάνε στο νέο κόμμα Τσίπρα.