Πώς είναι η φετινή εμπειρία από τη σειρά της ΕΡΤ1;
Το σίριαλ «Καλά θα πάει κι αυτό» είναι μία δουλειά που περιμέναμε να ξεκινήσει εδώ και δύο χρόνια, λόγω κάποιων καθυστερήσεων. Οπως, λοιπόν, ήταν αναμενόμενο, ξεκινήσαμε με πολλή χαρά και με την αγωνία για το αν αξίζει αυτή η αναμονή. Είναι ένα απαιτητικό σενάριο με πολλά εξωτερικά γυρίσματα και κάτω από δύσκολες συνθήκες. Αυτό είναι που με κάνει μέχρι και σήμερα να νιώθω την ίδια ένταση και να μη μου έχει γίνει ρουτίνα. Είναι μία δουλειά που καθημερινά μου δίνει πολλά εφόδια για το μέλλον.
Μιλάμε δηλαδή για ένα επαγγελματικό δώρο;
Δεν θα χαρακτήριζα ποτέ δώρο μία δουλειά. Νομίζω ότι ειδικά ένας ρόλος, στον οποίο βασίζεται μία σειρά, δεν δωρίζεται σε κανέναν. Είχα την τύχη να μπω στη σκέψη του Δημήτρη Αποστόλου όταν άρχισε να τον γράφει και, ύστερα από δοκιμαστικό, τον ανέλαβα. Επαγγελματικό δώρο θα χαρακτήριζα τη στιγμή που σκέφτηκε εμένα και εμπνεύστηκε τη Μιχαέλα. Και νιώθω ευγνώμων γι’ αυτό.
Πώς είναι η συνεργασία με τους υπόλοιπους ηθοποιούς; Ποιος ήταν η ευχάριστη έκπληξη;
Σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό, το καστ της σειράς αποτελείται από πολύ γνωστούς ηθοποιούς, με αρκετούς από αυτούς έχω ξανασυνεργαστεί στο παρελθόν. Ημουν χαρούμενη από την αρχή, γιατί είναι όλοι τους άνθρωποι συνεννοήσιμοι και, κυρίως, σωστοί επαγγελματίες. Οπότε, δεν υπήρξε κάποια έκπληξη. Αυτό που θα ήθελα να αναφέρω είναι ότι η συνεργασία μου με τον Γιώργο Χριστοδούλου είναι ό,τι καλύτερο μου έχει συμβεί στις τηλεοπτικές μου συνεργασίες και νιώθω μια απίστευτη χαρά και ευτυχία που είμαστε μαζί φέτος.
Πόσο σημαντικά είναι η κωμωδία και το γέλιο στη ζωή σου;
Εχω αδυναμία στους δραματικούς ρόλους και πάντα εύχομαι να μου προτείνουν κάτι τέτοιο. Ομως, καταλαβαίνω πόσο αναγκαίο είναι ο κόσμος να γελάει και να ξεχνιέται με μία κωμωδία. Ακόμη και για εμένα είναι θεραπευτικό το γέλιο κατά τη διάρκεια του γυρίσματος. Ειδικά στο θέατρο, το να κάνεις κωμωδία είναι φάρμακο τόσο για το κοινό όσο και για τους ηθοποιούς.
Εχεις ξεχωρίσει και τηλεοπτικά και θεατρικά… Τι σημαίνει το κάθε Μέσο για εσένα;
Η τηλεόραση είναι φλερτ. Το θέατρο είναι σχέση. Είναι πολύ βοηθητικό και γοητευτικό να κάνεις γυρίσματα για μία σειρά. Σε εξελίσσει και σε σκληραγωγεί. Στο θέατρο, από το στάδιο των προβών μέχρι και την τελευταία παράσταση, το ταξίδι είναι μαγικό. Είναι κάτι που συμβαίνει για μία μοναδική φορά και το μοιράζονται ζωντανά, μέσα στον ίδιο χώρο, άνθρωποι άγνωστοι μεταξύ τους, που πολύ πιθανόν να μην ξανασυναντηθούν ποτέ.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Τον λαμπερό κόσμο της τηλεόρασης πώς τον αντιμετώπισες; Υπήρξαν φορές που θαμπώθηκες;
Οταν αναλαμβάνω μία δουλειά, μπαίνω πολύ μέσα σε αυτήν και το μόνο που με απασχολεί είναι το αποτέλεσμα. Η διαδικασία των γυρισμάτων, όταν την παίρνεις στα σοβαρά, είναι πολύ επώδυνη και απαιτεί όλη σου την ενέργεια. Δεν με απασχόλησε ποτέ τι συνοδεύει όλο αυτό. Αν πετύχει και το αγαπήσει ο κόσμος, χαίρομαι. Αν αυτή η δουλειά μού φέρει άλλες προτάσεις, επίσης χαίρομαι. Μέχρι εκεί…
Υπήρξαν στιγμές που ένιωσες ότι δυσκολεύτηκες ή ότι δεν θα τα καταφέρεις;
Μπορεί να είναι περισσότερες οι στιγμές που είπα «τα παρατάω», παρά «τα κατάφερα». Δεν θέλω να κάνω εκπτώσεις σε αυτά που θέλω να κάνω και όσες φορές χρειάστηκε να το κάνω, δεν πέρασα καθόλου καλά. Αυτό που με λύγισε αρκετές φορές ήταν συμπεριφορές και κακές συνεργασίες και όχι η ίδια η δουλειά.
Πλέον, σε τι φάση σε πετυχαίνουμε;
Νιώθω ευγνώμων, έχω πολλούς λόγους να είμαι και όχι τόσο επαγγελματικούς. Βλέποντας όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας, νιώθεις ευγνώμων που είσαι υγιής και ζεις μια ήρεμη ζωή. Ζω μια περίοδο με πολλή δουλειά, ηρεμία και με χαρούμενες στιγμές.
Στα εύκολα και τα δύσκολα έχεις στήριγμα την οικογένειά σου; Τι σου λένε;
Η οικογένειά μου, αν και ζει στην Κρήτη, είναι στην καθημερινότητά μου, σίγουρα με στηρίζει. Ακόμη κι αν τώρα πια δεν νιώθω την ανάγκη να τρέχω σε αυτούς σε κάθε δυσκολία, ξέρω ότι υπάρχει και είναι εδώ για εμένα. Νιώθω πιο ασφαλής και με μία σταθερή βάση.
Σου λείπει η Κρήτη των παιδικών σου χρόνων;
Οχι ιδιαίτερα. Παρά το γεγονός ότι τα παιδικά μου χρόνια ήταν πολύ όμορφα, δεν τα αναπολώ. Ζω το τώρα και δεν με απασχολεί ούτε το παρελθόν ούτε το μέλλον.
Κρατάς μακριά από τα φώτα τη σχέση σου με τον Κωνσταντίνο Ασπιώτη. Νιώθεις ότι έτσι ισορροπείς;
Ποτέ δεν αντιμετώπισα τη δουλειά μου διαφορετικά από τις άλλες. Οπως δεν αφορά τον κόσμο η σχέση της κοπέλας που του φτιάχνει το πρωί τον καφέ και του γιατρού που τον εξετάζει, έτσι δεν τον αφορά και η δική μου προσωπική ζωή. Το έχω ξαναπεί, η προσωπική ζωή των ανθρώπων που, λόγω επαγγέλματος, είναι αναγνωρίσιμοι αφορά μόνο όσους θέλουν να ασχοληθούν, για να έχουν θέματα να δημοσιεύουν στα Μέσα στα οποία εργάζονται. Οταν προβάλλεται μία σχέση δύο ανθρώπων, είναι καθαρά επιλογή των ιδίων για προσωπικούς τους λόγους, κάτι που εμένα δεν με απασχόλησε ποτέ.
Ειδήσεις Σήμερα
Τηλεθέαση-βραδινή ζώνη: «Voice» ή σειρές; Σκληρή μάχη και εκπλήξεις
Ροή Ειδήσεων 
