Ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν ανακοίνωσε την Πέμπτη ότι νέοι ηλικίας 18 και 19 ετών θα έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν σε εθελοντική στρατιωτική υπηρεσία από το 2026, στο πλαίσιο προετοιμασίας της χώρας απέναντι στην αυξανόμενη απειλή πολέμου στην Ευρώπη, καθώς οι ρωσικές επιθέσεις στην Ουκρανία συνεχίζονται.

Το πρόγραμμα θα διαρκεί 10 μήνες, με στόχο να ενταχθούν 3.000 νέοι μέσα στο 2026, ενώ έως το 2030 ο αριθμός θα ανέβει σε 10.000. Ο Μακρόν δήλωσε επίσης ότι σκοπός είναι το πρόγραμμα να φτάσει έως και 50.000 συμμετέχοντες μέχρι το 2036, ανάλογα με τις μελλοντικές απειλές.

Όσοι συμμετάσχουν θα υπηρετούν αποκλειστικά εντός Γαλλίας, και στη συνέχεια θα μπορούν να επιστρέψουν στη ζωή τους, να γίνουν έφεδροι ή και να παραμείνουν στις Ένοπλες Δυνάμεις.

Ο Γάλλος πρόεδρος ξεκαθάρισε ότι η χώρα «δεν επιστρέφει στην υποχρεωτική θητεία», αλλά εφαρμόζει ένα υβριδικό μοντέλο στρατού που συνδυάζει νέους από το εθνικό πρόγραμμα, εφέδρους και ενεργό στρατό.

 Και τι θα γίνει στο Ηνωμένο Βασίλειο αν ξεσπάσει ένας νέος παγκόσμιος πόλεμος;

Με αυξανόμενες προειδοποιήσεις ότι το Ηνωμένο Βασίλειο πρέπει να προετοιμαστεί για πιθανή σύγκρουση, πολλοί αναρωτιούνται τι θα συνέβαινε εάν η χώρα επέστρεφε στη γενική επιστράτευση.

Για να υπάρξει μια εικόνα, εξετάζεται τι συνέβη στο παρελθόν:

Το 1916, κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η υποχρεωτική θητεία επιβλήθηκε σε όλους τους άγαμους άνδρες 18–41 ετών, χωρίς εξαιρέσεις.

Το 1939, λίγο πριν τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η επιστράτευση επιβλήθηκε στους άνδρες 20–21 ετών, ενώ εξαιρούνταν μόνο όσοι ήταν ιατρικά ακατάλληλοι ή εργάζονταν σε κρίσιμους τομείς (π.χ. γεωργία, ιατρική, αρτοποιία, μηχανική).

 Τι συμβαίνει αν αρνηθείς να υπηρετήσεις;

Σύμφωνα με τα αρχεία του βρετανικού κοινοβουλίου, όσοι αρνήθηκαν να πολεμήσουν στον παρελθόν χαρακτηρίστηκαν «αντιρρησίες συνείδησης», συνήθως για ηθικούς ή θρησκευτικούς λόγους.

Αυτοί έπρεπε να παρουσιαστούν σε ειδικό δικαστήριο, για να αποδείξουν τους λόγους άρνησης.

Αν γινόταν δεκτό το αίτημα τους, δεν κατέληγαν στο μέτωπο, αλλά λάμβαναν εξαίρεση ή μη-μάχιμες θέσεις, π.χ. σε νοσοκομεία, τεχνικά συνεργεία ή άλλες υπηρεσίες υποστήριξης.

Δεν φυλακίζονταν αυτόματα, αλλά έπρεπε να δικαιολογήσουν την άρνησή τους και να υπηρετήσουν με διαφορετικό τρόπο.