Παράλληλα, το καθεστώς έχει εντείνει τις πολιτικές εκτελέσεις, φτάνοντας σχεδόν τους 30 θανάτους μέσα στην τελευταία εβδομάδα.

Σύμφωνα με ακτιβιστές, το καθεστώς προσπαθεί να τρομοκρατήσει τους αντιφρονούντες επιστρέφοντας σε βάρβαρες τακτικές, όπως δημόσιοι απαγχονισμοί και ακρωτηριασμοί.

«Γιατί ένα καθεστώς, αν είναι πραγματικά ισχυρό, να χρειάζεται να καταφεύγει σε τόσο δημόσια και στοχευμένη βία; Είναι επειδή φοβάται τον λαό», δήλωσε η Δρ. Σεπεράντ από την Οργάνωση Ιρανο-Αμερικανικών Κοινοτήτων.

Μαζικές εκτελέσεις και βία

Στις 30 Ιουλίου, εκτελέστηκαν τρεις νεαροί άνδρες σε διαφορετικές πόλεις του Ιράν, με τα ονόματά τους να αναφέρονται: Γιουσούφ Αμίρι, Ρεζά Σαλεχί και Αμπντούλ Ζαχίρ.

Στις 29 Ιουλίου, εκτελέστηκαν άλλοι δύο κρατούμενοι στην Κερμανσάχ. Την Κυριακή που πέρασε, 13 άτομα οδηγήθηκαν στην αγχόνη. Οι εκτελέσεις συχνά είναι δημόσιες και εκτελούνται μπροστά σε πλήθος, ακόμα και παιδιά.

Η Διεθνής Αμνηστία και ο ΟΗΕ έχουν καταδικάσει την ραγδαία αύξηση των εκτελέσεων, σημειώνοντας ότι το Ιράν είναι δεύτερο στον κόσμο, μετά την Κίνα, σε αριθμό εκτελέσεων. Μόνο το 2024, εκτελέστηκαν τουλάχιστον 975 άτομα, με έμφαση σε γυναίκες, ανήλικους, εθνοτικές και θρησκευτικές μειονότητες και πολιτικούς κρατούμενους.

Λαϊκή οργή και αντίσταση

Η χώρα αντιμετωπίζει σοβαρές ελλείψεις σε νερό και ρεύμα, ενώ απεργίες οδηγών φορτηγών και καταστηματαρχών προσπαθούν να παραλύσουν την οικονομία. Παρά την καταστολή, οι διαδηλώσεις συνεχίζονται:

Πολιτικοί κρατούμενοι από 50 φυλακές ξεκίνησαν απεργία πείνας, στο πλαίσιο της καμπάνιας “Όχι στις Εκτελέσεις κάθε Τρίτη”. Γυναίκες κρατούμενες φώναζαν συνθήματα κατά του καθεστώτος, γνωρίζοντας τις πιθανές συνέπειες.

Στη Σιράζ, 400-500 άτομα συγκεντρώθηκαν μπροστά από το γραφείο του κυβερνήτη φωνάζοντας «Ελευθερία» και «Κάτω το καθεστώς».

«Αυτοί οι άνθρωποι γνωρίζουν πως θα εντοπιστούν, πως θα τους καλέσουν στην υπηρεσία πληροφοριών. Παρ’ όλα αυτά, συνεχίζουν. Αυτό δείχνει την οργάνωση και την ανθεκτικότητά τους», τόνισε ο Δρ. Ματζίντ Σαντεγπούρ.

Οργανωμένη Αντίσταση και Ελπίδα

Οι αναλυτές επισημαίνουν ότι η συνεχιζόμενη βιαιότητα του καθεστώτος είναι αποτέλεσμα του φόβου για την οργανωμένη αντίσταση στο εσωτερικό της χώρας.

«Η αντίσταση αυτή είναι που το καθεστώς προσπαθεί μάταια να αποκεφαλίσει, παρά τις σφαγές και τις συλλήψεις», προσθέτει ο Σαντεγπούρ.

Ο Δρ. Ματζίντ Σαντεγπούρ από την Οργάνωση Ιρανο-Αμερικανικών Κοινοτήτων (OIAC), αναφέρει:

«Υπάρχει μια φράση στην ιρανική αντίσταση, την οποία είπε κάποτε ο ηγέτης του MEK, Μασούντ Ρατζαβί:
‘Είναι φρίκη, το ότι για γενιές, τα παιδιά μας θα ξυπνούν ή θα πηγαίνουν σχολείο έχοντας δει άντρες και γυναίκες να κρέμονται από γερανούς στους δρόμους.’»

Σύμφωνα με τον Σαντεγπούρ, αυτό είναι μια πραγματικότητα στο σημερινό Ιράν.
Οι εκτελέσεις αυτές γίνονται σκόπιμα σε ώρες αιχμής, ώστε να τρομοκρατούν τους πολίτες — ακόμα και τα παιδιά.

«Είναι μια μεσαιωνική τακτική. Δεν γνωρίζω καμία άλλη χώρα στον κόσμο που να το κάνει αυτό σε τέτοιο επίπεδο.»

Ανύπαρκτη Δικαιοσύνη – Παρωδίες δικών και βασανιστήρια

Οι εκτελεσμένοι Μπεχρούζ Εχσάνι (69 ετών) και Μεχντί Χασανί (48 ετών) υπέστησαν βασανιστήρια και καταδικάστηκαν με ψεύτικες δίκες που διήρκεσαν μόλις πέντε λεπτά, σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία.

Η Τεχεράνη αντιμετωπίζει σοβαρή λειψυδρία λόγω ξηρασίας και έλλειψης συντήρησης των υδάτινων υποδομών. Συχνές διακοπές ρεύματος έχουν προκαλέσει λαϊκή οργή, που ενισχύει τις αντικαθεστωτικές διαδηλώσεις.

Ο Δρ. Σαντεγπούρ σχολιάζει:

«Σε μια χώρα όπου οι πάντες παρακολουθούνται, το να βγαίνεις στον δρόμο και να φωνάζεις τέτοια συνθήματα δείχνει τεράστιο θάρρος και καλή οργάνωση. Αυτοί οι άνθρωποι θα εντοπιστούν, θα ανακριθούν, και παρ’ όλα αυτά, δεν φοβούνται πλέον.»