Στο Σλαβιάνσκ στην ανατολική Ουκρανία/Ντονμπάς, τα φύλλα λάμπουν επίσης σε ζωηρά χρώματα. Αλλά οι δρόμοι είναι άδειοι και ο επικυρίαρχος ήχος είναι το ρωσικό πυροβολικό. Με τα στρατεύματα του Πούτιν να προωθούνται αργά ενώ πολλοί κάτοικοι έχουν αποσυρθεί στα εσωτερικά της χώρας. Αυτοί που έχουν μείνει είναι μεγαλύτεροι, που αρνούνται πεισματικά να φύγουν.

Ο ανήθικος πόλεμος του Πούτιν δεν είναι μια μακρινή σύγκρουση στο μακρινό Ντονμπάς. Είναι ένας πόλεμος που διεξάγει η Ρωσία και συνεχίζει να συσπειρώνει σε όλη την Ευρώπη αφού απειλεί την ασφάλειά μας, την ελευθερία μας και το μέλλον μας. Μην κοιτάξετε πέρα από την Πολωνία, όπου ρωσικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη παραβίασαν έναν εναέριο χώρο μέλους του ΝΑΤΟ, ή Εσθονία, όπου τρία ρωσικά πολεμικά αεροσκάφη διέσχισαν το έδαφός της, ή τη Σουηδία, όπου η Ρωσία εξαπέλυσε επιθέσεις στις υποδομές της, ή στη Γερμανία, όπου Ρώσοι πράκτορες σχεδίαζαν να δολοφονήσουν τον διευθύνοντα σύμβουλο του αμυντικού γιγαντιαίου ομίλου Rheinmetall. Σε αυτά προστίθεται και η τελευταία επιχείρηση εισβολής στον εναέριο χώρο της Δανίας και της Νορβηγίας

Ο Πούτιν διεξάγει τον μεγαλύτερο και πιο αιματοβαμμένο πόλεμο στην Ευρώπη από το 1945. Στόχος του είναι να αλλάξει ριζικά την ευρωπαϊκή τάξη με μια Ρωσία που δεν έχει γεωγραφικά, πολιτικά ή νομικά σύνορα. Φαντάζεται μια Ευρώπη χωρίς ΝΑΤΟ, χωρίς την ΕΕ, χωρίς αμερικανικές εγγυήσεις ασφαλείας. Μια Ευρώπη που κυριαρχεί η Μόσχα, εκβιάζει και υποτάσσει.

Το ότι οι Ουκρανοί συνεχίζουν να υπερασπίζονται την πατρίδα τους και να αντιστέκονται στην τυραννία του Κρεμλίνου είναι κάτι που ο Πούτιν δεν θα καταλάβει ποτέ. Αυτό εξηγεί γιατί έχει εκτιμήσει θεμελιωδώς λανθασμένα την Ουκρανία – πρώτα το 2014 και στη συνέχεια το 2022 όταν η Ουκρανία απώθησε με επιτυχία μεγάλο μέρος της πλήρους κλίμακας εισβολής της Ρωσίας.

Στην πραγματικότητα, στρατιωτικά, ο Πούτιν είναι σε μεγάλο βαθμό αποτυχημένος. Η προέλαση της Ρωσίας στο Κίεβο τις πρώτες ημέρες της εισβολής της κατέρρευσε μετά από 72 ώρες και οι επακόλουθες ουκρανικές αντεπιθέσεις κοντά στο Χάρκοβο και στη Χερσόνα έδειξαν ότι η Ρωσία είναι ευάλωτη.

Ο Πούτιν επέκρινε λανθασμένα την ουκρανική αποφασιστικότητα, αλλά έχει επίσης τοποθετήσει ένα στρατηγικό στοίχημα για την ευρωπαϊκή αδυναμία, τον φόβο και την αναποφασιστικότητα. Ξεκίνησε έναν πόλεμο πληροφοριών εναντίον της Δύσης – τροφοδοτώντας ένα ισχυρό αφήγημα ότι η Ρωσία είναι ασταμάτητη. Πιστεύει ότι μια βαθιά χαλαρή Ευρώπη προτιμά τους φθινοπωρινούς περιπάτους και τις καφετέριες της από το να υπερασπίζεται την ελευθερία της.

Περισσότερα από τρία χρόνια μετά τον πόλεμο, η ευρωπαϊκή στρατηγική να δοθεί στην Ουκρανία μόνο αρκετή βοήθεια για να αντέξει «όσο χρειαστεί» είναι στρατιωτικά αναποτελεσματική, πολιτικά επικίνδυνη και οικονομικά η πιο δαπανηρή επιλογή.

Αυτή η προσέγγιση παρατείνει τον πόλεμο σε βάρος τόσο της Ουκρανίας όσο και της Ευρώπης, ενώ δίνει στο Κρεμλίνο περισσότερο χρόνο για να σπείρει περαιτέρω διαίρεση σε ολόκληρη την ήπειρο, καθώς πιέζει και δοκιμάζει την ανατολική της πλευρά.

Σε όσους λένε ότι θα πρέπει να υπάρξει διπλωματική λύση, δεν υπάρχει συμβιβασμός που πρέπει να γίνει με τον Πούτιν. Δεν υπάρχει τίποτα που να έχει κάνει ποτέ που να δείχνει ότι θα συνθηκολογούσε ή θα υποκλίνονταν σε οτιδήποτε άλλο εκτός από συντριπτική δύναμη.

Η μόνη λύση είναι να τον νικήσει η Ευρώπη. Η ήπειρός μας πρέπει επιτέλους και πλήρως στρατιωτικά να εξοπλίσει την Ουκρανία και να λάβει πρόσθετα μέτρα για να ασκήσει στρατιωτική, οικονομική και οικονομική πίεση στη Ρωσία. Αν ο Πούτιν σέβεται και απαντά στην εξουσία, η Ευρώπη πρέπει να απαντήσει σε είδος.

Δεδομένης της τεράστιας στρατιωτικής ισχύος τους και της σημασίας της διατλαντικής σχέσης, οι ΗΠΑ πρέπει να συνεχίσουν να διαδραματίζουν βασικό ρόλο στον πόλεμο στην Ουκρανία και στην ευρωπαϊκή ασφάλεια.

Αλλά η Ευρώπη και η Ουκρανία δεν έχουν την πολυτέλεια να περιμένουν την Ουάσιγκτον να αποφασίσει τι θα κάνει, και πότε θα το κάνει. Δεν υπάρχει άλλος χρόνος για χάσιμο. Ο Πούτιν υπολογίζει στην Ευρώπη ότι είναι αμφιταλαντευόμενη. Πρέπει να του αποδείξουμε το λάθος αναλαμβάνοντας ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για να νικήσουμε τη Μόσχα.

• Στρατιωτικά, πρέπει να συνεργαστούμε με την Ουκρανία για να δημιουργήσουμε αμέσως ένα ολοκληρωμένο σύστημα αεράμυνας που να τροφοδοτεί την επιτήρηση και τα συστήματα εναέριου χώρου, και να βελτιώνει την άμυνα τα έναντι ων μη επανδρωμένων αεροσκαφών, να προστατεύει τους πολίτες από ρουκέτες και πυραύλους κρουζ και να αξιοποιεί την πολύτιμη εμπειρία πρώτης γραμμής των Ουκρανών για να προστατεύσει την ανατολική πλευρά του ΝΑΤΟ, βελτιώνοντας ταυτόχρονα την άμυνα του Κιέβου. Αυτό σημαίνει τη χρήση συστημάτων αεράμυνας του ΝΑΤΟ για την παροχή προστατευτικής ομπρέλας πάνω από τη Δυτική Ουκρανία.
• Ταυτόχρονα, η Ευρώπη πρέπει να παρέχει γρήγορα όπλα μεγάλης εμβέλειας στην Ουκρανία, ώστε να μπορεί να στοχεύει ρωσικά κέντρα διοίκησης, αποθήκες πυρομαχικών, αεροδρόμια και εργοστάσια μη επανδρωμένων αεροσκαφών βαθιά στη ρωσική ενδοχώρα. Αυτό θα δώσει στην Ουκρανία σημαντικά στρατιωτικά πλεονεκτήματα, ενώ θα ικανοποιήσει και τα ευρωπαϊκά συμφέροντα ασφαλείας.
• Επιπλέον, η Ευρώπη θα πρέπει να ξεκινήσει ένα έκτακτο πρόγραμμα ύψους 10 δισ. ευρώ (12 δισ. δολαρίων) για τη στήριξη της ουκρανικής βιομηχανίας όπλων, να σταθεροποιήσει τον προϋπολογισμό της με 50 δισ. ευρώ σε μακροοικονομική βοήθεια και να δημιουργήσει συστηματικά τις μελλοντικές ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας με ένα πολυετές πρόγραμμα πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ. Αυτό θα χρηματοδοτηθεί από τα Ρωσικά κατασχεθέντα περιουσιακά στοιχεία.
• Η Ευρώπη πρέπει να προετοιμάσει περαιτέρω τη στρατιωτική της παρουσία στην Ουκρανία χρησιμοποιώντας το άρθρο 42 της ΕΕ, το οποίο θα ήταν επίσης εφικτό για μια γερμανική εντολή, και ανοιχτό σε εταίρους όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Τουρκία, την Ιαπωνία ή την Αυστραλία.
• Το πρόσφατα συμφωνημένο αρχηγείο της Πολυεθνικής Δύναμης – Ουκρανίας (MNF-U) εγκαθιδρύεται στο Κίεβο, καθοδηγείται από έναν Βρετανό αξιωματικό δύο αστέρων που λογοδοτεί σε αξιωματικούς τριών αστέρων στο Λονδίνο και το Παρίσι, ένα αλάνθαστο σήμα πανευρωπαϊκού αποφασιστικότητας και ένα χρήσιμο πρότυπο για την ένταξη των εταίρων εκτός ΕΕ.
• Οικονομικά, πρέπει να σταματήσουμε τα χρήματα που χρηματοδοτούν την πολεμική μηχανή της Μόσχας. Η Ευρώπη πρέπει απότομα και τελικά να τερματίσει όλες τις εισαγωγές ενέργειας και πρώτων υλών από τη Ρωσία – χωρίς πετρέλαιο, χωρίς φυσικό αέριο, χωρίς υγροποιημένο φυσικό αέριο, ούτε ουράνιο ή τιτάνιο, ούτε καν μέσω τρίτων χωρών όπως η Ινδία. Κάθε ευρώ που δαπανάται για τη ρωσική ενέργεια και τις πρώτες ύλες παρατείνει τον πόλεμο.
• Ένα άλλο άμεσα εφικτό βήμα είναι να σταματήσει εντελώς ο λεγόμενος σκιώδης στόλος στη Βαλτική Θάλασσα. Τα παλιά δεξαμενόπλοια που παρακάμπτουν τις κυρώσεις δεν πρέπει πλέον να αποπλεύσουν στη Βαλτική Θάλασσα για περιβαλλοντικούς λόγους και να κλείσουν τη ροή περαιτέρω χρημάτων στα ταμεία του Κρεμλίνου.
• Με βάση τα θετικά μέτρα που ελήφθησαν στα πακέτα κυρώσεων της ΕΕ 18 και 19, οι υφιστάμενες κυρώσεις πρέπει να αυστηροποιηθούν περαιτέρω και να επιβληθούν με συνέπεια, μεταξύ άλλων εναντίον τρίτων χωρών που βοηθούν τη Ρωσία να τις παρακάμψει. Τα κράτη αυτά θα πρέπει επιτέλους να αντιμετωπίσουν απτές οικονομικές και πολιτικές συνέπειες. Αυτό είναι ένα άλλο μέσο για τη μείωση του εισοδήματος του Κρεμλίνου.
• Για να εξασφαλίσει τη δική της ικανότητα να δράσει, η ΕΕ δεν πρέπει να επιτρέψει στα μεμονωμένα κράτη μέλη να συνεχίσουν να εμποδίζουν τις αποφάσεις σε μια υπαρξιακή κατάσταση. Η Ουγγαρία πρέπει να απαλλαγεί προσωρινά από τα δικαιώματα ψήφου της στο Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης με άμεση ισχύ.
• Η Ευρώπη δεν θα πρέπει πλέον να χρησιμεύει ως προορισμός αναψυχής ή καταφυγίου για τους Ρώσους. Μέχρι να ολοκληρωθεί ο πόλεμος, δεν πρέπει να εκδοθούν νέες θεωρήσεις Σένγκεν σε Ρώσους πολίτες και όσοι έχουν υπάρχουσες βίζες θα πρέπει να αποσυρθούν σταδιακά, ξεκινώντας με διπλωματικά διαβατήρια και βίζα για τους υπαλλήλους, τους ολιγάρχες και τα παιδιά τους.
• Τέλος, η Ευρώπη πρέπει να απευθυνθεί άμεσα στον ρωσικό λαό. Πρέπει να τους πούμε ότι η πολεμική μηχανή που έχει προκαλέσει πάνω από ένα εκατομμύριο ρωσικές απώλειες, συμπεριλαμβανομένων 250 χιλιάδων νεκρών πρέπει να τερματιστεί, και ότι ένα ειρηνικό και ευημερούν μέλλον με τη Ρωσία και για τη Ρωσία είναι δυνατό – αλλά μόνο όταν η Ρωσία χάσει τον πόλεμο της αυτοκρατορικής κατάκτησης.

Αυτός ο ευρωπαϊκός χάρτης πορείας είναι ρεαλιστικός και μπορεί να εφαρμοστεί άμεσα. Θα πρέπει επιτέλους να εγκαταλείψουμε την ψευδαίσθηση ότι ο χρόνος είναι με το μέρος μας. Η Ευρώπη δεν μπορεί να νικήσει τον Πούτιν με έντονα διατυπωμένες καταδίκες, ξύλινη πολιτική επικοινωνία και γραφειοκρατική διαχείριση της πολιτικής.

Αν δράσουμε τώρα, μπορούμε να αλλάξουμε την κατάσταση, και μπορούμε να το κάνουμε πριν από το τέλος του τρέχοντος έτους. Αν ενεργήσουμε με τόλμη και γρήγορα, μπορούμε να θέσουμε τα θεμέλια για μια δίκαιη και διαρκή ειρήνη.

Σε αυτή την περίπτωση, η ανάπτυξη, η καινοτομία, η δημιουργικότητα και η ευημερία θα αντικαταστήσουν την ωμή βία και την ανόητη καταστροφή.

Αυτή είναι η ελεύθερη Ευρώπη που θέλουμε – και μπορούμε να κερδίσουμε τώρα.