Ο Joël Le Scouarnec, 74 ετών, εργάστηκε ως χειρουργός πεπτικού σε δημόσια και ιδιωτικά νοσοκομεία στη Βρετάνη και τη δυτική Γαλλία, συχνά χειρουργώντας παιδιά με σκωληκοειδίτιδα.

Κατά τη διάρκεια της σοκαριστικής τρίμηνης δίκης στη Βαν (Vannes), στη Βρετάνη, κατηγορήθηκε για 111 βιασμούς και 189 σεξουαλικές επιθέσεις μεταξύ 1989 και 2014 σε περισσότερα από δώδεκα νοσοκομεία. Πολλά από τα παιδιά ήταν υπό αναισθησία ή μόλις ξυπνούσαν από χειρουργείο. Κάποια κακοποιήθηκαν στα κρεβάτια τους. Ο μέσος όρος ηλικίας των θυμάτων ήταν τα 11 έτη.

Ο Le Scouarnec τελικά ομολόγησε όλες τις επιθέσεις στο δικαστήριο, λέγοντας στην τελική του δήλωση: «Δεν ζητώ επιείκεια από το δικαστήριο». Είπε επίσης: «Ήμουν χειρουργός που επωφελήθηκε από το κύρος του για να επιτεθεί σε παιδιά, δεν το αρνούμαι». Οι ψυχολογικές αξιολογήσεις τον χαρακτήρισαν εξαιρετικά επικίνδυνο.

Ο δικηγόρος του, Maxime Tessier, δήλωσε στο δικαστήριο: «Είναι απόλυτα ένοχος», και πρόσθεσε ότι ο ιατρικός κόσμος και οι πολιτικοί πρέπει να αντλήσουν διδάγματα από τις σοβαρές δυσλειτουργίες του συστήματος υγείας που επέτρεψαν την πολυετή δράση του.

Ο Le Scouarnec είχε εντοπιστεί από το FBI το 2004 για προβολή υλικού παιδικής κακοποίησης στο dark web. Το 2005, καταδικάστηκε στη Γαλλία για κατοχή τέτοιου υλικού και του επιβλήθηκε ποινή τεσσάρων ετών με αναστολή, αλλά δεν του απαγορεύτηκε να εργάζεται με παιδιά.

Παρά την καταδίκη, συνέχισε να καταλαμβάνει υψηλές θέσεις σε νοσοκομεία έως τη συνταξιοδότησή του το 2017, συστηματικά κακοποιώντας παιδιά μετά από χειρουργικές επεμβάσεις.

Ομάδες θυμάτων και οργανώσεις προστασίας παιδιών δηλώνουν ότι η υπόθεση ανέδειξε σοβαρές ευθύνες του κράτους και των αρμόδιων αρχών. Ζητούν πλήρη κρατική έρευνα για το πώς ο χειρουργός κατάφερε να συνεχίσει τη δράση του επί δεκαετίες.

Η ποινή των 20 ετών είναι η ανώτατη για «επιβαρυμένο βιασμό» στη Γαλλία. Σε αντίθεση με τις ΗΠΑ, οι ποινές δεν προστίθενται, κάτι που οδήγησε τον εισαγγελέα Stéphane Kellenberger να δηλώσει ότι στις ΗΠΑ ο Le Scouarnec θα είχε καταδικαστεί σε 2.000 χρόνια φυλάκιση.

Ο Le Scouarnec είναι ήδη φυλακισμένος από το Δεκέμβριο του 2020, καταδικασμένος σε 15 χρόνια κάθειρξη για το βιασμό και την κακοποίηση τεσσάρων παιδιών. Ο εισαγγελέας ανέφερε ότι θα ακολουθήσει νέα δίκη, καθώς έχει ξεκινήσει έρευνα για επιπλέον θύματα που δεν συμπεριλαμβάνονται στην παρούσα υπόθεση.

Κατά την αγόρευσή του στο δικαστήριο, ο εισαγγελέας είπε στον Le Scouarnec:
«Ήσουν ο διάβολος – και μερικές φορές ο διάβολος φορά λευκή ιατρική μπλούζα».

Η καταδίκη του 2005 δεν κοινοποιήθηκε στα νοσοκομεία στα οποία εργάστηκε έκτοτε. Σε μία περίπτωση, ο ίδιος είχε ενημερώσει τη διευθύντρια του νοσοκομείου Jonzac, Michèle Cals, λέγοντάς της πως παρακολούθησε παιδική πορνογραφία επειδή ήταν συναισθηματικά ευάλωτος μετά από διαζύγιο. Εκείνη δεν έλαβε οδηγίες από την ιατρική ιεραρχία να τον απορρίψει και τελικά τον προσέλαβε το 2008, εξηγώντας: «Είχαμε ανάγκη από χειρουργούς».

Η Cals παραδέχτηκε στο δικαστήριο ότι δεν έκανε επαρκή έρευνα και ότι υπήρξε δυσλειτουργία τόσο από τη δική της πλευρά όσο και από τους ανωτέρους της.

Ο ψυχίατρος Thierry Bonvalot, που προσπάθησε να ειδοποιήσει για την καταδίκη του Le Scouarnec το 2005, χαρακτήρισε το ζήτημα ιατρικό φιάσκο.

Ο Joël Belloc, επικεφαλής του Ιατρικού Συλλόγου στη Charente-Maritime όπου ολοκλήρωσε την καριέρα του ο Le Scouarnec, δήλωσε: «Με τη σοφία του χρόνου, είναι προφανές ότι θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει τα πράγματα αλλιώς», προσθέτοντας πως οι αντιλήψεις τότε ήταν διαφορετικές.

Περίπου 20 θύματα και συγγενείς τους διαμαρτυρήθηκαν έξω από το δικαστήριο για τη σιωπή του πολιτικού κόσμου και ζητούν τη σύσταση κρατικής επιτροπής για την αποτροπή παρόμοιων περιστατικών.

Η ομάδα ανέφερε: «Είμαστε αγανακτισμένοι που αυτή η “δίκη του αιώνα” δεν θεωρείται σημείο καμπής ούτε από την κυβέρνηση ούτε από την κοινή γνώμη».

Η Manon Lemoine, σήμερα 36 ετών, την οποία ο Le Scouarnec παραδέχτηκε ότι βίασε όταν ήταν 11 ετών, δήλωσε: «Θέλουν να τον παρουσιάσουν ως τέρας, αλλά το τέρας είναι η κοινωνία που τον δημιούργησε και του επέτρεψε να συνεχίσει».