Η συνάντηση επικεντρώθηκε στο κρίσιμο ζήτημα των εγγυήσεων ασφάλειας για το Κίεβο, συμπεριλαμβανομένων της πιθανής ανάπτυξης διεθνών στρατευμάτων στην Ουκρανία ή γύρω από αυτήν, των δεσμεύσεων συλλογικής προστασίας τύπου ΝΑΤΟ και της πρόσθετης στρατιωτικής βοήθειας προς την Ουκρανία. Ολες οι επιλογές, όμως, παραμένουν σε αρχικό στάδιο και υπόκεινται σε περαιτέρω διαπραγματεύσεις. Αν και η ουκρανική κυβέρνηση δεν το δηλώνει δημοσίως, το Κίεβο πιθανώς κατανοεί ότι θα πρέπει να παραχωρήσει εδάφη για την επίτευξη της ειρήνευσης. Ωστόσο, το Κίεβο είναι απίθανο να το πράξει, εκτός εάν λάβει ισχυρές εγγυήσεις από τη Δύση που θα αποτρέψουν περαιτέρω επιθέσεις (και άλλες μορφές εξαναγκασμού) από τη Ρωσία. Η συνάντηση της 18ης Αυγούστου ήταν σημαντική, καθώς ο Τραμπ έδωσε τις πιο σαφείς διαβεβαιώσεις μέχρι στιγμής ότι οι ΗΠΑ θα συμμετάσχουν στη μεταπολεμική προστασία της Ουκρανίας. Ωστόσο, ο Αμερικανός πρόεδρος ήταν πολύ ασαφής σχετικά με το πώς θα μοιάζει αυτή η συμμετοχή, δηλώνοντας ότι θα εναπόκειται στους Ευρωπαίους υποστηρικτές της Ουκρανίας να αναλάβουν το μεγαλύτερο μέρος του βάρους.

Υπάρχουν, επί του παρόντος, τρεις κύριες επιλογές για εγγυήσεις ασφάλειας, οι οποίες δεν είναι αλληλοαναιρούμενες.

• Η πρώτη είναι η ανάπτυξη διεθνών στρατευμάτων στο έδαφος για την αποτροπή άλλης ρωσικής εισβολής. Το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γαλλία συζητούν αυτήν την επιλογή εδώ και μήνες, αλλά δεν είναι ακόμη σαφές ποια κράτη θα συμμετάσχουν, υπό ποια εντολή και πού θα αναπτυχθούν τα στρατεύματα. Λονδίνο και Παρίσι έχουν ζητήσει επανειλημμένα τη συμμετοχή της Ουάσιγκτον σε μια διεθνή αποστολή στην Ουκρανία ή γύρω από αυτήν, προκειμένου να της προσδώσουν μεγαλύτερη αξιοπιστία, αλλά ο Λευκός Οίκος παραμένει ασαφής σε αυτό.
• Η δεύτερη επιλογή, που προτάθηκε από την Ιταλία και αναφέρθηκε πρόσφατα από τον ειδικό Αμερικανό απεσταλμένο Στιβ Γουίτκοφ, περιλαμβάνει τους συμμάχους της Ουκρανίας να παρέχουν αόριστες υποσχέσεις συλλογικής άμυνας «τύπου άρθρου 5» στην Ουκρανία, παρόμοιες με αυτές που προσφέρει το ΝΑΤΟ, χωρίς το Κίεβο να ενταχθεί στη συμμαχία. Ωστόσο, δεν έχει ξεκαθαριστεί η μορφή που θα λάβουν αυτές οι εγγυήσεις ασφάλειας, ποια κράτη θα συμμετάσχουν σε αυτές ή αν θα είναι αρκετά σημαντικές για να αποτρέψουν μελλοντικές επιθετικές ενέργειες της Ρωσίας.
• Τέλος, οι ΗΠΑ και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι συζητούν την παροχή πρόσθετης στρατιωτικής βοήθειας στο Κίεβο, σύμφωνα με πρόσφατη συμφωνία βάσει της οποίας οι ευρωπαϊκές χώρες αγοράζουν όπλα από τις ΗΠΑ και στη συνέχεια τα μεταφέρουν στην Ουκρανία. Αυτή είναι η πιο απλή από τις επιλογές που συζητούνται επί του παρόντος, καθώς μια παρόμοια ρύθμιση είναι ήδη σε ισχύ.

Σύμφωνα με τους ηγέτες, η συνάντηση της 18ης Αυγούστου δεν άγγιξε το ζήτημα των εδαφικών ανταλλαγών μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας, το ζήτημα αυτό, ωστόσο, ήταν το κεντρικό της συνάντησης Τραμπ και Πούτιν και θα αποτελέσει σημαντικό εμπόδιο για την ειρηνευτική συμφωνία. Τις τελευταίες εβδομάδες, ΗΠΑ και Ρωσία συζητούν μια πιθανή συμφωνία, σύμφωνα με την οποία η Ρωσία θα σταματήσει τις επιθέσεις ως αντάλλαγμα για την παραχώρηση από την Ουκρανία των εδαφών που εξακολουθεί να ελέγχει στις επαρχίες Ντόνετσκ και Λουγκάνσκ, γνωστές ως Ντονμπάς. Σύμφωνα με δημοσιεύματα των ΜΜΕ, Τραμπ και Πούτιν συζήτησαν αυτήν την πιθανότητα στην Αλάσκα. Ενώ η Ουκρανία υποστηρίζει την παύση των εχθροπραξιών, θα απορρίψει κατηγορηματικά την παραχώρηση εδαφών που βρίσκονται υπό τον έλεγχό της. Επιπλέον, το Ντονμπάς δεν είναι η μόνη περιοχή που αποτελεί αντικείμενο διαμάχης, καθώς η Ρωσία ελέγχει μόνο ένα μέρος των επαρχιών Ζαπορίζια και Χερσώνα. Και αυτές οι δύο περιοχές είναι στρατηγικής σημασίας, λόγω της πρόσβασής τους στον ποταμό Δνείπερο, μια βασική αρτηρία μεταφοράς εμπορευμάτων μεταξύ της Κεντρικής Ουκρανίας και των λιμανιών της Μαύρης Θάλασσας, ενώ αποτελεί και ισχυρή αμυντική γραμμή που είναι δύσκολο να διασχίσουν οι χερσαίες δυνάμεις χωρίς να υποστούν βαριές απώλειες.

Τις επόμενες εβδομάδες, η Ρωσία θα διατηρήσει ζωντανή την ειρηνευτική διαδικασία και είναι πιθανό να πραγματοποιηθούν επιπλέον γύροι διαπραγματεύσεων με την Ουκρανία, αλλά χωρίς εντονότερη πίεση από τις ΗΠΑ η κατάπαυση του πυρός, πόσο μάλλον μια ειρηνευτική συμφωνία, θα παραμείνει ανέφικτη. Από την ανάληψη των καθηκόντων της τον Ιανουάριο, η κυβέρνηση Τραμπ έχει απειλήσει εναλλάξ Ρωσία και Ουκρανία με κυρώσεις, εκτός αν συμφωνήσουν να ξεκινήσουν και στη συνέχεια να συνεχίσουν μια ειρηνευτική διαδικασία. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τρεις γύρους άμεσων διαπραγματεύσεων μεταξύ των ρωσικών και ουκρανικών αντιπροσωπειών στην Κωνσταντινούπολη (τον Μάιο, τον Ιούνιο και τον Ιούλιο) και την κατ’ ιδίαν συνάντηση μεταξύ Πούτιν και Τραμπ στις 15 Αυγούστου. Ενώ το Κρεμλίνο είναι σίγουρο ότι μπορεί ακόμα να κερδίσει εδάφη στην Ουκρανία κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών επιθέσεων, θέλει επίσης να διατηρήσει ζωντανές τις διαπραγματεύσεις με τις ΗΠΑ και την Ουκρανία, προκειμένου να αποφύγει αύξηση της αμερικανικής βοήθειας προς την Ουκρανία ή κλιμάκωση της οικονομικής πίεσης των ΗΠΑ κατά της Ρωσίας. Μέχρι στιγμής, πάντως, η Ρωσία δεν είναι διατεθειμένη να εγκαταλείψει τις μαξιμαλιστικές απαιτήσεις της, ενώ δεν δέχεται καμία άμεση πίεση για να κάνει παραχωρήσεις. Επιπλέον, η επικείμενη φάση των διαπραγματεύσεων μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας δημιουργεί κινδύνους για το Κίεβο, διότι οποιαδήποτε αντίθεση της Ουκρανίας να υποκύψει στις μεγάλες απαιτήσεις της Μόσχας θα μπορούσε να οδηγήσει σε αύξηση της πίεσης του Λευκού Οίκου προς το Κίεβο να αποδεχθεί μια συμφωνία.