Με την «Ορέστεια» ολοκληρώθηκε φέτος ο επιδαύριος κύκλος του επετειακού Φεστιβάλ, με περισσότερους από 18.000 θεατές να κατακλύζουν το αργολικό θέατρο στις 22 και 23 Αυγούστου, σημειώνοντας τέσσερα soldout, αποθεώνοντας τον θίασο με παρατεταμένα χειροκροτήματα.

Η «κραυγή» της «Ορέστειας» επέστρεψε στον τόπο απ’ όπου ξεκίνησε τη συναρπαστική της διαδρομή σε Ελλάδα και εξωτερικό, συνεχίζοντας και φέτος να αντηχεί και να μιλά στο κοινό χωρίς «επικαιροποιήσεις» για την ιστορία της ανθρωπότητας. Οι δύο τελευταίοι σταθμοί της εμβληματικής παράστασης είναι στην Αυστρία (29-3/8) και στο Θέατρο Πέτρας, στην Πετρούπολη, στις 17 Σεπτεμβρίου.

Ο κόσμος των αισχυλικών μεταφορών και αναφορών της μοναδικής σωζόμενης τριλογίας του αρχαίου δράματος, όσο δύσβατος κι αν μοιάζει, παρουσιάζεται εύληπτα και ζωντανά χάρη στη -δραστική και αποτελεσματική θεατρικά- μετάφραση της Ελένης Βαροπούλου, στις ερμηνείες που ενσαρκώνουν το έργο και στη σκηνοθετική προσέγγιση του Θεόδωρου Τερζόπουλου, που αναδεικνύει τον ρυθμό και τα καίρια ζητήματα του κειμένου.

Η Σοφία Χιλλ, ως Κλυταιμνήστρα και ως το Είδωλο της Κλυταιμνήστρας, αποπνέει σαγήνη και σκληρότητα, σε μια ερμηνεία αναφοράς. Ο Σάββας Στρούμπος, συνεργάτης στη σκηνοθεσία, ως Αγαμέμνων, φέρει σωματικά και ερμηνευτικά το τραγικό βάρος του ήρωα. Συγκλονιστική η Εβελυν Ασουάντ ως Κασσάνδρα, με το αραβικό μοιρολόι να αντηχεί ως αντιπολεμικό σύμβολο. Η Αγλαΐα Παππά, ως Αθηνά, αφήνει ανεξίτηλο αποτύπωμα με τη στιβαρότητα και τη γήινη δύναμή της. Ο Τάσος Δήμας εντυπωσιάζει ως Φύλακας, Κορυφαίος και Προπομπός.

Ο Χορός, με μοναδική σωματική εγρήγορση και φωνητική καθαρότητα επί τρεις ώρες φορτίζει με ανεπανάληπτο τρόπο την παράσταση. Σε μια περίοδο μεγάλων εντάσεων μεταξύ ολιγαρχικών και δημοκρατικών, η αισχυλική τριλογία αντανακλά το ιστορικό στίγμα της εποχής της, αποτυπώνοντας ολιστικά τις πολιτικές, ιστορικές, φιλοσοφικές, θρησκευτικές και κοινωνικές προεκτάσεις. Ο Αισχύλος αντλεί το υλικό του από τον μύθο των Ατρειδών και τη φοβερή κατάρα του γένους τους. Η «Ορέστεια» του Τερζόπουλου παραδίδει μια μοναδική θεατρική εμπειρία, μια ανάγνωση των υπαγορεύσεων του αρχαίου κειμένου, καθιστώντας τα ζητήματα που αναφύονται σε πρωταγωνιστές.

Μέσα από την τριλογία επιτυγχάνεται να δημιουργηθούν στοιβάδες αφήγησης και κατά συνέπεια προβληματισμοί, θέτοντας τα θέματα της «νέας τάξης πραγμάτων». Η ανθρώπινη πράξη και ευθύνη, η πολιτική, η κοσμολογική σκέψη, η εξουσία, η βία, η πειθώ, η παραπλάνηση, η απονομή δικαιοσύνης, η εγκαθίδρυση της Δημοκρατίας, η σχέση ανερχόμενου και κυρίαρχου, το πέρασμα από τον κόσμο της μητριαρχίας στον κόσμο της πατριαρχίας είναι μερικά από τα ζητήματα που θέτει η τριλογία, η οποία απαρτίζεται από τον λόγο του «Αγαμέμνονα», των «Χοηφόρων» και των «Ευμενίδων». «Καλωσήρθατε στον νέο κόσμο, Ερινύες», όπου ηχούν οι σειρήνες των πολέμων και οι πυροβολισμοί κατά τον 21ο αιώνα.

Επί της ουσίας, δυόμισι χιλιετίες μετά την πρώτη παρουσίαση της «Ορέστειας» στα Μεγάλα Διονύσια το 458 π.Χ., η τριλογία του Αισχύλου ανοίγει έναν δρόμο σκέψης για τις περιπέτειες τις ανθρωπότητας: «Κανείς θνητός δεν διασχίζει τη ζωή του μέχρι τέλος αζημίωτος, χωρίς να δυστυχήσει».

ΠΑΡΟΝΤΕΣ ΟΙ «ΜΙΚΡΟΙ ΙΧΝΕΥΤΕΣ»

Στο μονοπάτι της επιστροφής, κάτω από τον έναστρο ουρανό του αρχαίου θεάτρου της Επιδαύρου, μετά την παράσταση της Παρασκευής που παρακολούθησε ο «Ε.Τ.», οι συζητήσεις για το έργο του Αισχύλου, για την πρώτη σωζόμενη τραγωδία, για τις συναρπαστικές ερμηνείες, για το σήμερα και για την ανάγκη να σταθούμε όρθιοι έμοιαζαν με πυγολαμπίδες. Ανάμεσα στις φωνές των μεγάλων ακούγονταν και παιδικές, εκείνων που συμμετείχαν στο θεατροπαιδαγωγικό πρόγραμμα «Μικροί Ιχνευτές» του Φεστιβάλ, την ώρα που οι γονείς τους παρακολουθούσαν την παράσταση, φέρνοντας τα παιδιά ηλικίας 5-9 ετών κοντά στο υπέροχο και μυστηριώδες σύμπαν των αρχαίων μύθων.