Εκεί όπου οι μυρωδιές της κανέλας, του γαρύφαλλου και του βουτύρου μπλέκονται με τις αναμνήσεις, τις ιστορίες και την αγάπη για τους ανθρώπους μας. Με το νέο της βιβλίο, «Μαγειρεύω Χριστούγεννα» (Εκδόσεις Key Books), η συγγραφέας μάς προσκαλεί να ξαναζήσουμε τη γιορτή μέσα από τη γεύση, να θυμηθούμε τις παραδόσεις που μας μεγάλωσαν, αλλά και να δημιουργήσουμε τις δικές μας, πιο σύγχρονες και προσωπικές. Μιλήσαμε μαζί της για την ουσία της γιορτινής μαγειρικής, για τη νοσταλγία των παιδικών Χριστουγέννων, για το comfort food που τόσο χρειαζόμαστε σήμερα — και για τη χαρά του να φτιάχνεις κάτι με τα χέρια σου, απλά και με αγάπη.

Τα Χριστούγεννα είναι εποχή υπερπροσφοράς συνταγών. Τι κάνει το «Μαγειρεύω Χριστούγεννα» να ξεχωρίζει;

Το «Μαγειρεύω Χριστούγεννα» δεν είναι απλώς ένα ακόμα βιβλίο συνταγών.

Είναι το βιβλίο που αποτυπώνει τις σκέψεις μου και τα συναισθήματα μου για την πιο λαμπερή γιορτή του χρόνου, μαζί με όλα αυτά που συμβαίνουν στην κουζίνα μου κατά την διάρκεια των γιορτινών αυτών ημερών. Ήθελα να φτιάξω ένα βιβλίο που να “μυρίζει” σπιτάκι, να σε κάνει να νοιώθεις τις γεύσεις και τις μυρωδιές  από την πρώτη σελίδα και να σου θυμίζει γιατί αγαπάμε να μαγειρεύουμε αυτές τις μέρες. Είναι γεμάτο με συνταγές  που κουβαλούν αναμνήσεις, αλλά και με απλές, μοντέρνες προτάσεις που μπορούν να δημιουργήσουν τη δική τους «παράδοση» φτιαγμένες από τον καθένα από εμάς, με έναν εύκολο, απλό  αλλά πάντα, εορταστικό τρόπο.

Το βιβλίο σας κυκλοφορεί σε μια εποχή που η απλότητα στη μαγειρική κερδίζει έδαφος. Θα το χαρακτηρίζατε ως αντίδοτο στη «γκλαμουριά» των εορτών;

Τα Χριστούγεννα για μένα έχουν μια μαγική λάμψη αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι επίδειξη. Μεταφέρουν ένα ουσιαστικό μήνυμα αγάπης, το οποίο πολλές φορές χάνεται σε αυτή τη «γκλαμουριά» που αναφέρετε εσείς και «δηθενιά» που ονομάζω εγώ,

Η νοστιμιά, δεν χρειάζεται πολλά στολίδια. Ακούγεται κλισέ αλλά είναι αλήθεια. Όταν μαγειρεύεις με αγάπη και καλά υλικά, τότε η επιτυχία είναι σίγουρη.  Η γκλαμουριά περνάει, αλλά η νοστιμιά μιας συνταγής μας μένει στο νου. Αυτό ήθελα να εκφράσω μέσα από το βιβλίο. Την δυνατότητα που έχει μια απλή συνταγή να μεταμορφωθεί σε κάτι υπέροχα εορταστικό.

Ποια είναι η πρώτη μυρωδιά που σας φέρνει στο μυαλό τα δικά σας παιδικά Χριστούγεννα;

Η μυρωδιά της κανέλας και του γαρύφαλλου. Αυτά τα δύο πλημμύριζαν την κουζίνα της μαμάς μου τέτοιες μέρες.  Τα έβαζε παντού. Στα γλυκά της και τα φαγητά της, ακόμα και στα πορτοκάλια της φρουτιέρας. Την θυμάμαι να βυθίζει καρφάκια γαρύφαλλο στα πορτοκάλια και να τα βάζει μετά στο καλοριφέρ για να γεμίσει το σπίτι από τη μυρωδιά που φώναζε  “έρχονται τα Χριστούγεννα”.

Λέτε συχνά ότι τα Χριστούγεννα ξεκινούν στην κουζίνα. Τι σημαίνει για εσάς αυτό σε μια εποχή που οι περισσότεροι δεν προλαβαίνουν να μαγειρέψουν;

Ξεκινάνε στην κουζίνα, γιατί εκεί “μαγειρεύεται” το συναίσθημα. Δεν χρειάζεται να αφιερώσεις ώρες,  αρκεί να έχεις διάθεση. Μπορεί να είναι ένα  απλό φαγάκι  που θα φτιάξεις για τους φίλους σου. Αρκεί να το φτιάξεις με την καρδιά σου. Ζούμε σε μια εποχή που όλα γίνονται απίστευτα γρήγορα. Νομίζω όμως πως αυτά τα μικρά διαλλείματα – ανάσες, όπως το να μαγειρέψεις κάτι για σένα ή για αυτούς που έχεις στην καρδιά σου, μας θυμίζουν πως πρέπει και ταχύτητα να κατεβάζουμε και να απολαμβάνουμε – εκτιμούμε στιγμές.

Πιστεύετε ότι η γιορτινή κουζίνα είναι τρόπος να «θεραπεύσουμε» τη νοσταλγία των παιδικών μας χρόνων;

Σίγουρα ναι, αλλά είναι και ένας πολύ καλός τρόπος για να ξεκινήσουμε να δημιουργούμε και τις δικές μας «εορταστικές παραδόσεις» που θα μείνουν στη μνήμη των δικών μας παιδιών.  Υπάρχουν συνταγές που όταν τις επαναλαμβάνουμε   είναι σαν να ξαναζούμε ένα κομμάτι από το παρελθόν μας.  Για παράδειγμα, όταν φτιάχνω τα μελομακάρονα με τη συνταγή της μαμάς μου, στο μυαλό μου έρχεται πάντα η εικόνα της και θυμάμαι ξανά στιγμές από περασμένα Χριστούγεννα. Φτιάχνοντας τώρα μελομακάρονα με τα παιδιά μου, είμαι σίγουρη πως στο μέλλον τους θα είμαι κι εγώ κάπου εκεί στις σκέψεις τους με μια γλυκιά ανάμνηση των στιγμών που διαδραματίζονται την ώρα που… δένει το σιρόπι.

Ίσως αυτή να είναι και η μεγαλύτερη μαγεία της  μαγειρικής, ότι  δηλαδή μπορεί να σε ταξιδέψει πίσω στις μέρες των παιδικών σου χρόνων.

Πόση παράδοση και πόση ανανέωση χωράει τελικά στο γιορτινό τραπέζι;

Στο γιορτινό τραπέζι υπάρχει πολύς χώρος και για τα δύο. Η παράδοση μας συνδέει με τις ρίζες μας, και  η ανανέωση μας  επιτρέπει να ανοίγουμε τους ορίζοντες μας για νέες δημιουργίες. Στις σελίδες του  «Μαγειρεύω Χριστούγεννα» ο αναγνώστης θα βρει και τα δύο στοιχεία. Και το στοιχείο της παράδοσης, με αγαπημένες διαχρονικές συνταγές, αλλά και το στοιχείο της ανανέωσης με συνταγές που έχω κάπως «πειράξει» και έχω φέρει πιο κοντά στο σημερινό τρόπο μαγειρέματος.

Στην εποχή των delivery και του fast food, πως η μαγειρική κερδίζει έδαφος;

Η μαγειρική για μένα είναι φροντίδα. Είτε φροντίζεις τον εαυτό σου μαγειρεύοντας για αυτόν, είτε μαγειρεύοντας για την οικογένεια σου και όλους αυτούς που αγαπάς. Και πέρα από φροντίδα είναι και δημιουργικότητα. Σε κάνει να σκεφτείς «θα ταίριαζε αυτό  με εκείνο; Τι θα βγει αν κάνω αυτό … λίγο πιο διαφορετικά;” Κι έτσι δεν είναι πως απλά τρως, όπως θα έκανες στην περίπτωση του delivery και του fast food. Είναι κυρίως πως  δημιουργείς κάτι που ξέρεις πως ακριβώς φτιάχτηκε και τι ακριβώς έχει μέσα. Βάζεις κατά κάποιο τρόπο τη δική σου σφραγίδα και αυτό από μόνο του είναι και πιο υγιεινό αλλά ταυτόχρονα και πολύ όμορφο.
Πώς αλλάζει η σχέση μας με το φαγητό στις γιορτές; Μήπως ζητάμε από το τραπέζι κάτι περισσότερο από γεύση – ίσως μια αίσθηση πληρότητας;

Το γιορτινό τραπέζι!!! Εκεί που μαζευόμαστε όλοι μαζί ναι μεν για να μοιραστούμε νοστιμιές, αλλά και για να επικοινωνήσουμε, να γελάσουμε, να νιώσουμε πως ανήκουμε κάπου. Σ’ αυτό το τραπέζι νοιώθουμε χορτάτοι και αυτό δεν οφείλεται μόνο στο φαγητό. Οφείλεται στο ότι είμαστε όλοι μαζί!

Το βιβλίο είναι γεμάτο «comfort food». Είναι αυτό που λείπει σήμερα από τη ζωή μας;

Νομίζω ναι. Ζούμε σε μια εποχή που όλα αλλάζουν τόσο γρήγορα, σε μια εποχή που φουντώνει η αίσθηση της ανασφάλειας. Το comfort food ή φαγάκι όπως συνηθίζω να το λέω, δεν είναι απλά και μόνο φαγητό. Είναι ένα συναισθηματικό καταφύγιο. Είναι θαλπωρή. Και τα Χριστούγεννα, αυτή η ανάγκη γίνεται  ακόμα πιο έντονη.

Τι σημαίνει επιτυχία για εσάς – να πουλήσει το βιβλίο, να μαγειρέψουν οι άνθρωποι από αυτό ή να το αφήσουν δίπλα στο δέντρο;

Επιτυχία για μένα θα είναι το «Μαγειρεύω Χριστούγεννα» να μπει στις κουζίνες των σπιτιών.  Να ανοιχθεί, να χρησιμοποιηθεί, να τσακιστούν στο πάνω μέρος τους οι σελίδες, να  πασπαλιστεί με κανέλα και να ραντιστεί με  σταγόνες από ελαιόλαδο.
Να νιώσει κάποιος την επιθυμία και τη  χαρά , ξεφυλλίζοντας το, να μαγειρέψει μια συνταγή για τους δικούς του ανθρώπους.  Αυτό θα είναι για μένα η μεγαλύτερη ανταμοιβή!

-àΜέσα από τις σελίδες του Μαγειρεύω Χριστούγεννα, η Γωγώ Παπαδιονυσίου δεν μας δίνει απλώς οδηγίες για ένα επιτυχημένο γιορτινό τραπέζι· μας υπενθυμίζει ότι η μαγειρική είναι πάνω απ’ όλα πράξη αγάπης. Είναι ο τρόπος μας να δείξουμε φροντίδα, να δημιουργήσουμε αναμνήσεις και να προσφέρουμε κάτι από τον εαυτό μας στους άλλους.

Κι αν τα φετινά Χριστούγεννα αναζητούμε λίγο περισσότερη θαλπωρή, ίσως αρκεί να μπούμε ξανά στην κουζίνα, να ανοίξουμε το βιβλίο της, να λερώσουμε τα χέρια μας με αλεύρι και να γεμίσουμε το σπίτι με μυρωδιές που «φωνάζουν» πως η πιο όμορφη γιορτή του χρόνου είναι εδώ — και ξεκινά από την καρδιά.