Ο Λίαμ Πέιν πέθανε σε ηλικία 31 ετών τον Οκτώβριο του 2024, έπειτα από πτώση από μπαλκόνι ξενοδοχείου στο Μπουένος Άιρες. Η αδερφή του αποκάλυψε πως εξακολουθεί να βασανίζεται από επαναλαμβανόμενο εφιάλτη, στον οποίο ξαναζεί τις τελευταίες στιγμές του αδερφού της, ανήμπορη να τον σώσει.

«Έχω έναν εφιάλτη που με στοιχειώνει… Είμαι στο δωμάτιό του λίγο πριν γίνει το κακό και φωνάζω, αλλά δεν μπορεί να με ακούσει. Το μυαλό μου έχει κολλήσει σε εκείνα τα τελευταία λεπτά που άλλαξαν τα πάντα», έγραψε.

Η Ρουθ περιέγραψε τον θάνατό του ως «την πιο σπαρακτική αλήθεια», παρομοιάζοντάς τον με το συναίσθημα που είχε κάθε φορά που ο Λίαμ έφευγε για περιοδεία – μόνο που αυτή τη φορά, «δεν πρόκειται να επιστρέψει ποτέ».

«Πάντα ήξερα πως θα γυρνούσες, αλλά τώρα δεν μπορώ να σε φέρω σπίτι. Δεν μπορώ να σε συναντήσω κάπου στον κόσμο, να σε καλέσω ή να σου στείλω μήνυμα. Είναι ένα αιώνιο αίσθημα νοσταλγίας που δεν τελειώνει ποτέ.»

Η ίδια παραδέχτηκε πως υποτίμησε τη δύναμη της θλίψης και πως θεωρούσε δεδομένο ότι ο μικρός της αδελφός θα ήταν πάντα εκεί:

«Νόμιζα πως ήξερα τι σημαίνει απώλεια, αλλά τώρα καταλαβαίνω… Εσύ ήσουν η μεγαλύτερη απώλεια της ζωής μου – αυτός που θα μου λείπει σε κάθε στιγμή της υπόλοιπης ζωής μου.»

Η Ρουθ ανέφερε επίσης τον γιο του Λίαμ, τον Μπερ, που απέκτησε με τη Σέριλ Τουίδι, λέγοντας πως έχει «αλλάξει πολύ μέσα σε αυτούς τους δώδεκα μήνες» και ότι ο αδερφός της θα ήταν «περήφανος» για εκείνον.

Με μια νότα πικρής ειρωνείας, είπε πως έχει γίνει πιο αστεία, «όπως πάντα την πείραζε ο Λίαμ», όμως παραδέχτηκε πως, όσο κι αν γελά ή ταξιδεύει, η απουσία του είναι παντού:

«Όπου κι αν πάω, όποια θέα κι αν αντικρίζω, νιώθω το κενό σου. Από κάθε γωνιά της Γης, λείπεις.»

Η Ρουθ αποκάλυψε επίσης πως θα ήθελε να είχε πέντε λεπτά μαζί του «για να του πει ένα σωστό αντίο» – στο σπίτι του, ακούγοντας πουλιά και γελώντας όπως παλιά.

«Η αγκαλιά σου ήταν η μόνη που με ηρεμούσε… Η απουσία σου συμβαίνει κάθε μέρα, πριν καν ανοίξω τα μάτια μου.»

Κλείνοντας, η Ρουθ έγραψε:

«Όπου κι αν βρίσκεσαι, ελπίζω να με ακούς. Ελπίζω να με καθοδηγείς. Και θέλω να ξέρεις πως η αγάπη μου για σένα είναι άπειρη.»