Όταν τον ρώτησε η Φαίη Σκορδά αν θα μπορούσε η ζωή του να γίνει ταινία, ο Γιάννης Πάριος απάντησε: «Μην ακούω βλακείες! Δεν μπορώ. Ποιος είμαι εγώ; Είμαι σίγουρος πως αν ζούσε ο Καζαντζίδης δεν θα επέτρεπε να γίνει η ταινία. Επειδή τον ήξερα. Πιστεύω ότι δεν θα το επέτρεπε. Και η γυναίκα του που το έκανε, το έκανε από μεγάλη αγάπη που το είχε. Και πίεση για να το κάνει. Δεν είδα την ταινία. Μου είπαν ότι είναι ωραία ταινία και είναι πολύ καλός ο Χρήστος Μάστορας».

«Άμα φύγω εγώ από αυτή τη ζωή, θα με ρωτήσουν τα παιδιά μου; Κανείς δεν θα μπορεί να με ρωτήσει και να πω ότι δεν θέλω. Ο καθένας έχει τον χαρακτήρα του. Γιατί να γίνει ταινία η ζωή μου; Μόδα είναι αυτή; Φτάνει! Εκμεταλλευόμαστε τους ανθρώπους για να κόψουμε εισιτήρια. Φτάνει! Αυτόν τον Θεοδωράκη τον έχουν πια… Θα έλεγα τη λέξη αλλά σέβομαι την τηλεόραση. Φτάνει! Δεν το έχει ανάγκη ένας Θεοδωράκης, ένας Καζαντζίδης. Δεν έχουν ανάγκη ούτε ταινία να κάνεις, ούτε συναυλία. Αυτοί οι άνθρωποι δεν θα ξεχαστούν ποτέ. Αν το έργο σου το θυμούνται μετά από χρόνια δεν έχεις ξεχαστεί ποτέ».

«Και Αθήνα που μένω το μυαλό μου είναι στην Πάρο. Η αγαπημένη μου συνήθεια είναι να κοιτάω το πέλαγος. Ό,τι πήρα από τα «Νησιώτικα», όλα τα ποσοστά τα παρέδωσα στον τότε δήμαρχο της Πάρου. Και άλλοι έχουν προσφέρει, δεν νομίζω ότι είμαι εγώ ευεργέτης. Δεν μου ανήκουν, τα «Νησιώτικα», ανήκουν στον κόσμο. Πλέον λέω και νησιώτικα, παρόλο που δεν είναι το βασικό μου ρεπερτόριο. Τον έρωτα τον τραγουδούν όλοι, τα νησιώτικα έχουν πατρίδα, ο έρωτας είναι πάνω από όλους μας» συνέχισε.

Ο Γιάννης Πάριος υπογράμμισε πως, «ούτε μέτρησα ούτε το σκέφτηκα ποτέ. Πιστεύω ούτε έχω ερωτευθεί ούτε έχω αγαπήσει πολύ. Ο έρωτας είναι κάτι που έρχεται και φεύγει αλλά η αγάπη ποτέ. Είναι το πιο σημαντικό πράγμα. Ο έρωτας είναι η πόρτα που ανοίγει για να μπει η αγάπη. Ένα πράγμα ξέρω: ότι δεν έχω μισήσει ποτέ στην ζωή μου. Όλοι έχουμε «προδώσει» ανάλογα πώς το ερμηνεύεις, κάπου θα φταίμε και εμείς, δεν φταίει πάντα μόνο ο ένας. Το σημαντικό είναι να συγχωρείς. Δεν μαθαίνεται αυτό, είναι έμπνευση».

«Μου αρέσει να ακούω τα τραγούδια που γράφω από έναν άλλο τραγουδιστή. Είναι σαν να το υιοθετεί εκείνος αλλά κάποια στιγμή θα μου το δώσει να το μεγαλώσω εγώ. Δεν υπάρχουν μεγάλα και όχι μεγάλα τραγούδια. Δεν υπάρχει συνταγή. Έχω γράψει στο αεροπλάνο σε μία χαρτοσακούλα ένα τραγούδι που είπε ο Στράτος Διονυσίου το «Τα πήρες όλα και έφυγες». Ήθελα να «πω» κάτι συγκεκριμένο με αυτό το τραγούδι. Ήθελα να «βρίσω». Μπορεί να γράψεις τραγούδι σε 3 λεπτά και να έχεις παιδευτεί 3 χρόνια. Είναι θέμα στιγμής. Πάντως όταν είσαι λυπημένος δεν μπορείς να γράψεις λυπημένο τραγούδι. Δεν δήλωσα ποτέ ότι είμαι στιχουργός ή συνθέτης. Αυτό που μπορώ να λέω ότι κάνω καλά είναι να τραγουδάω. Το άλλο είναι «πάρεργο», είναι εσωτερική ανάγκη. Τα «Θαλασσινά» μου τα ανακάλυψε ο ανιψιός μου Πέτρος Βαρθακούρης, ο γιος του αδερφού μου, που είναι τεράστιος μουσικός, μπασίστας. Τα γράψαμε με τρόπο που είναι σπάνιος. Τα γράψαμε live. Αυτό δεν γίνεται πλέον», είπε σχετικά με την έμπνευσή του και τα σπουδαία του τραγούδια.

Για την οικογένειά του ο Γιάννης Πάριος ανέφερε: «Γιατί να μην είμαστε ενωμένοι ως οικογένεια; Δεν έχω κανένα παράπονο από κανέναν, ούτε και εκείνοι. Δεν ψωνίστηκα ποτέ. Είμαι άνθρωπος της ουράς – περιμένω στην ουρά. Μπορεί και κάτι αρνητικό να νιώσω, θα το κρατήσω μέσα μου και να ξεσπάσει στο στομάχι μου μόνο. Αυτό το είχα από το γυμνάσιο, έχω μία ευαισθησία. Θυσιάζομαι για τα παιδιά μου. Για άλλους ανθρώπους θα «θυσιαστώ» χωρίς να πεθάνω αλλά για τα παιδιά μου, θα πέθαινα. Για μένα έχουν μεγαλώσει τα παιδιά μου. Θέλω να πετύχουν και να γίνουν καλύτεροι από μένα. Καμία φορά είναι «ατυχία» να έχουν πατέρα τον Πάριο. Τον Χάρη τον επηρεάζει πιο πολύ, γιατί είναι σπουδαίος συνθέτης και τραγουδιστής. Δεν τον φοβάμαι, να τον πετάξεις μέσα στο πλήθος θα ξεχωρίσει. Ο Χάρης είναι ευαίσθητος πολύ και καλός οικογενειάρχης. Έχω μεγαλώσει σε μία υγιέστατη οικογένεια, οι γονείς μου ήταν άγιοι άνθρωποι. Ο πατέρας μου «έφυγε» νωρίς. Η μητέρα μου με έζησε».

Για τους γάμους και τα διαζύγια: «Ένας γάμος δεν εξαρτάται από έναν άνθρωπο αλλά από δύο. Και στους δυο γάμους μου έχω κάνει εγώ τα περισσότερα λάθη, αλλά τα μεγαλύτερα δώρα μου τα έχουν κάνει εκείνες, τα παιδιά μου. προσεύχομαι στον Θεό να είναι καλά. Σέβομαι την γυναίκα. Σέβομαι την μάνα γυναίκα, τα παιδιά είναι ευλογία Θεού. Το μόνο που θα ήθελα θα ήταν μία κόρη. Αλλά τα παιδιά μου δεν τα αλλάζω. Αν είχα κόρη θα υπέφερε μαζί μου, γιατί θα ήμουν ο πιο ερωτευμένος άντρας του κόσμου μαζί της και θα την ταλαιπωρούσα».

Για την Χαρούλα Αλέξιου: «Η Χαρούλα είναι μεγάλο κεφάλαιο, την αγαπώ και σαν φωνή και ως καλλιτέχνη και ως άνθρωπο».