Ισχυρίζεται ότι δεν της επιτράπηκε η είσοδος στο σχολικό συγκρότημα και ότι εκκενώθηκε το γραφείο που είχε εκεί. Η σχολική εφορεία, η οποία ανέκαθεν βρίσκεται πολύ κοντά στο Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής και της αρέσει να σφιχταγκαλιάζεται με τον εκάστοτε πρόξενο, υποστηρίζει ότι της ασκείται… «πίεση», την οποία μάλιστα χαρακτηρίζει «απαράδεκτη». Κατά την πάγια τακτική της, αναφέρεται σε «τουρκική» μειονότητα της «δυτικής» Θράκης, αγνοώντας επιδεικτικά τη συνθήκη της Λοζάνης (την οποία μάλιστα επικαλείται στην ανακοίνωση!) που κάνει λόγο για μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης. Σύμφωνα με την εφορεία, η μειονότητα «βρίσκεται και πάλι αντιμέτωπη με νέες καταπιεστικές και αντιδημοκρατικές πρακτικές στον χώρο της εκπαίδευσης». Οι συντάκτες της ανακοίνωσης, δεν τσιγκουνεύτηκαν τις βαρύγδουπες εκφράσεις, αν και φρόντισαν να αποκρύψουν την πραγματικότητα. Στην ανακοίνωση, η εφορεία αναφέρει ότι κατά τη διάρκεια των εργασιών ανακαίνισης που έγιναν το καλοκαίρι, εκκενώθηκε ο χώρος του γραφείου που διατηρούσε στο σχολικό συγκρότημα και πως απαγορεύτηκε η είσοδος στα μέλη της.

«Πρόκειται για μια πρακτική που, όπως αναφέρεται, εφαρμόζεται με εντολή του υπουργείου Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού και είναι ξεκάθαρα καταπιεστική, αντιδημοκρατική και παράνομη», ισχυρίζεται. Μάλιστα, τα μέλη της επιχείρησαν να κάνουν παραλληλισμό με τα σχολεία της ελληνικής εθνικής μειονότητας της Κωνσταντινούπολης και αναρωτήθηκαν αν και εκεί απαγορεύουν την είσοδο στη σχολική εφορεία. Βέβαια, οι συντάκτες αμέλησαν να αναφέρουν ότι η ελληνική κοινότητα της Πόλης αριθμεί σήμερα μόλις 2.000–2.500 άτομα, έναντι 200.000 στις αρχές του 20ού αιώνα. Επίσης, σήμερα στην Πόλη λειτουργούν μόλις επτά σχολεία με 110 μαθητές, όταν πριν από έναν αιώνα λειτουργούσαν 19 σχολεία.

Όμως, η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική και γκρεμίζει τους ισχυρισμούς της σχολικής εφορείας. Καταρχάς, η σχολική εφορεία δεν αποτελεί τον νόμιμο διαχειριστή του μειονοτικού Γυμνασίου – Λυκείου Ξάνθης. Το σχολείο έχει περιέλθει στην αποκλειστική αρμοδιότητα του υπουργείου Παιδείας, το οποίο έχει αναλάβει και την ανακαίνιση/εκσυγχρονισμό του. Επομένως, η σχολική εφορεία δεν μπορεί να έχει κλειδιά του σχολείου, γραφείο εντός των εγκαταστάσεων του και να μπαινοβγαίνει όποτε θέλει.

Άλλωστε, η σχολική εφορεία διαθέτει γραφεία εκτός του Γυμνασίου – Λυκείου, όπου μπορεί να διεκπεραιώνει τις δουλειές της. Στο συγκεκριμένο σχολείο, η Ελληνική Πολιτεία πληρώνει για την πρόσληψη των καθηγητών, ενώ οι γονείς των παιδιών πληρώνουν δίδακτρα στη σχολική εφορεία προκειμένου να προσλάβει (αλλά και να απολύσει, αν δεν συμμορφώνονται με τις εντολές της) τους εκπαιδευτικούς που αναλαμβάνουν το μουσουλμανικό κομμάτι. Μάλιστα, η εφορεία είναι υποχρεωμένη από τον νόμο να δέχεται κάθε έλεγχο στα βιβλία εσόδων-εξόδων της, ενώ στις αρμοδιότητές της είναι και η συντήρηση των εγκαταστάσεων, έστω και αν τα τελευταία χρόνια δεν έχει να επιδείξει κάτι αξιόλογο στο συγκεκριμένο τομέα. Να σημειωθεί ότι το κτίριο είναι χαρακτηρισμένο από το υπουργείο Πολιτισμού ως «έργο τέχνης».

Δυστυχώς, δεν είναι η πρώτη φορά που το Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής επιχειρεί να «παίξει παιχνίδια» με την εκπαίδευση των μουσουλμανόπαιδων, εκμεταλλευόμενο τις σχολικές εφορείες των μειονοτικών σχολείων. Ο πανικός του πηγάζει από το γεγονός πως όλο και περισσότερα μουσουλμανόπαιδα γυρίζουν την πλάτη στα μειονοτικά σχολεία και επιλέγουν τα δημόσια. Με αυτόν τον τρόπο δεν πληρώνουν δίδακτρα, μαθαίνουν να μιλούν άψογα την ελληνική γλώσσα και θέτουν τη βάση για σπουδές και μελλοντική επαγγελματική καριέρα. Όμως, το Προξενείο θεωρεί ότι με αυτόν τον τρόπο η μειονότητα «γλιστρά» μέσα από τα χέρια της και προσπαθεί να δημιουργήσει θέματα με την Ελληνική Πολιτεία.