Σε ένα δοκίμιο που δημοσιεύθηκε στο The Free Press, ο 89χρονος Άλεν μίλησε για τη σχέση τους από την πρώτη τους γνωριμία το 1969 στις πρόβες του έργου “Play It Again, Sam”, τη διάρκεια της πενταετούς ερωτικής τους σχέσης, τις οκτώ ταινίες που γύρισαν μαζί (μερικές και μετά τον χωρισμό τους) και τη βαθιά φιλία που διατήρησαν μετά.

«Με τον καιρό άρχισα να φτιάχνω ταινίες για ένα και μόνο άτομο: τη Νταϊάν Κίτον», έγραψε ο Άλεν. «Δεν διάβασα ποτέ ούτε μία κριτική για τη δουλειά μου. Μόνο η γνώμη της Κίτον με ενδιέφερε».

Ο Άλεν περιέγραψε τη Νταϊάν ως ένα μοναδικό πλάσμα: «Ήταν σαν κανέναν άλλον που έχει γνωρίσει αυτός ο πλανήτης και δύσκολα θα ξαναδούμε κάποιον σαν κι αυτή. Το πρόσωπό της και το γέλιο της φώτιζαν κάθε δωμάτιο όπου έμπαινε».

Η Κίτον απεβίωσε στο σπίτι της στο Λος Άντζελες. Είχε μείνει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας τους τελευταίους μήνες, και σύμφωνα με πηγή του Variety, η υγεία της επιδεινώθηκε ραγδαία, χωρίς καν οι στενοί της φίλοι να γνωρίζουν.

Ο Άλεν έγραψε:

«Μερικές μέρες πριν, ο κόσμος περιλάμβανε την Νταϊάν Κίτον. Τώρα δεν την περιλαμβάνει.
Άρα, είναι ένας πιο μουντός κόσμος. Όμως, μένουν οι ταινίες της.
Και το υπέροχο γέλιο της ακόμα αντηχεί στο μυαλό μου».

Η Κίτον παρέμεινε σταθερή υποστηρίκτρια του Άλεν ακόμα και μετά την αναβίωση της κατηγορίας για σεξουαλική κακοποίηση το 1992 από την υιοθετημένη κόρη του, Ντίλαν Φάροου, εν μέσω της δικαστικής διαμάχης με τη Μία Φάροου.

Η υπόθεση ερευνήθηκε εις βάθος και απορρίφθηκε από δύο επίσημους φορείς, χωρίς να ασκηθούν κατηγορίες.

Η Κίτον είχε δηλώσει τότε:

«Ο Γούντι Άλεν είναι φίλος μου και συνεχίζω να τον πιστεύω.
Ίσως αξίζει να ξαναδείτε τη συνέντευξη στο 60 Minutes από το 1992 και να βγάλετε τα συμπεράσματά σας».

Στην αυτοβιογραφία του το 2020, ο Άλεν την αποκαλούσε «ο Βόρειος Αστέρας» του — η γνώμη της ήταν εκείνη που μετρούσε περισσότερο.

Μιλώντας στον Guardian το 2023, η ίδια η Κίτον είχε πει: «Ήταν απίστευτος. Ήταν πάντα ξεχωριστό να βρίσκομαι με τον Γούντι. Ήταν τα πάντα για μένα. Μου έδωσε τα πάντα. Ο Γούντι με έκανε να νιώθω ελεύθερη. Και αυτό με βοήθησε τρομερά».

Στο δοκίμιό του, ο Άλεν μοιράζεται αναμνήσεις από την κοινή τους ζωή, όπως μια αξέχαστη Ημέρα των Ευχαριστιών παίζοντας πόκερ με την οικογένειά της.

«Περάσαμε μερικά υπέροχα προσωπικά χρόνια μαζί. Τελικά, ο καθένας μας προχώρησε παρακάτω — και το γιατί χωρίσαμε, μόνο ο Θεός και ο Φρόιντ μπορούν να το εξηγήσουν».

Το 2017, ο Άλεν έκανε σπάνια εμφάνιση για να της απονείμει το βραβείο ζωής του Αμερικανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου (AFI), λέγοντας:

«Από τη στιγμή που τη γνώρισα, αποτέλεσε τεράστια έμπνευση για μένα.
Πολλά από όσα πέτυχα στη ζωή μου τα οφείλω σ’ αυτήν.
Να βλέπω τη ζωή μέσα από τα μάτια της — είναι πραγματικά εντυπωσιακή.
Είναι υπέροχη σε ό,τι κάνει».