Η ψηφοφορία συνέπεσε με την Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών, που καθορίστηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ.

Ο νόμος έλαβε διπλή υποστήριξη από την κεντροδεξιά πλειοψηφία και την κεντροαριστερή αντιπολίτευση στην τελική ψηφοφορία στην Κάτω Βουλή, με 237 ψήφους υπέρ.

Ο νόμος, υποστηριζόμενος από την συντηρητική κυβέρνηση της πρωθυπουργού Τζόρτζια Μελόνι, αποτελεί απάντηση σε σειρά φόνων και άλλων μορφών βίας κατά των γυναικών στην Ιταλία. Περιλαμβάνει αυστηρότερα μέτρα για εγκλήματα βάσει φύλου, όπως παρενόχληση (stalking) και εκδικητική πορνογραφία.

Υποθέσεις που συγκλόνισαν την κοινή γνώμη, όπως η δολοφονία της φοιτήτριας Giulia Cecchettin το 2023, έχουν συμβάλει στον δημόσιο διάλογο για τα αίτια της βίας κατά των γυναικών στην πατριαρχική κουλτούρα της Ιταλίας.

Η Μελόνι δήλωσε: «Διπλασιάσαμε τη χρηματοδότηση για κέντρα κατά της βίας και καταφύγια, προωθήσαμε επείγοντα τηλεφωνικά κέντρα και εφαρμόσαμε καινοτόμες εκπαιδευτικές και ενημερωτικές δράσεις. Πρόκειται για απτά βήματα προόδου, αλλά δεν θα σταματήσουμε εδώ. Πρέπει να συνεχίσουμε να κάνουμε πολύ περισσότερα, κάθε μέρα.»

Η αντιπολίτευση της κεντροαριστεράς υποστήριξε τον νόμο, αλλά τόνισε ότι η προσέγγιση της κυβέρνησης αντιμετωπίζει μόνο την ποινική διάσταση του προβλήματος, αφήνοντας ανεπίλυτα τα οικονομικά και πολιτιστικά ζητήματα.

Η ιταλική στατιστική υπηρεσία Istat κατέγραψε 106 femicides το 2024, εκ των οποίων οι 62 διαπράχθηκαν από συντρόφους ή πρώην συντρόφους.

Ο δημόσιος διάλογος για την εισαγωγή σεξουαλικής και συναισθηματικής αγωγής στα σχολεία ως μέτρο πρόληψης της βίας κατά των φύλων έχει γίνει έντονος. Η κυβέρνηση προτείνει να απαγορευθεί η σεξουαλική και συναισθηματική εκπαίδευση στα δημοτικά και να απαιτείται ρητή γονική συγκατάθεση για τα μαθήματα στα λύκεια.

Ο κυβερνητικός συνασπισμός υπερασπίζεται το μέτρο ως τρόπο προστασίας των παιδιών από ιδεολογική επιρροή, ενώ η αντιπολίτευση και οι ακτιβιστές το χαρακτηρίζουν «μεσαιωνικό».

Η επικεφαλής του Δημοκρατικού Κόμματος, Έλι Σλέιν, δήλωσε: «Η καταστολή δεν αρκεί χωρίς πρόληψη, η οποία μπορεί να ξεκινήσει μόνο στα σχολεία. Η Ιταλία είναι μία από τις επτά χώρες στην Ευρώπη όπου η σεξουαλική και συναισθηματική εκπαίδευση δεν είναι υποχρεωτική, και ζητούμε να γίνει υποχρεωτική σε όλα τα σχολικά στάδια.»