Η απόφαση αφορά περιπτώσεις όπου τα ζευγάρια ασκούν το δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας και διαμονής εντός της ΕΕ.

Σύμφωνα με το Δικαστήριο, η άρνηση αναγνώρισης ενός νόμιμου ομόφυλου γάμου παραβιάζει τον πυρήνα του ευρωπαϊκού δικαίου, πλήττοντας την ελευθερία κυκλοφορίας, αλλά και το δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής. Επισημαίνεται ότι μια τέτοια άρνηση μπορεί να δημιουργήσει «σοβαρά πρακτικά και νομικά προβλήματα» στους συζύγους, επηρεάζοντας ζητήματα διαμονής, κοινωνικής ασφάλισης και οικογενειακών δικαιωμάτων.

Η απόφαση δεν απαιτεί από τα κράτη μέλη να επιτρέπουν γάμο μεταξύ προσώπων του ίδιου φύλου στο εθνικό τους δίκαιο. Ωστόσο, υποχρεώνει τις κυβερνήσεις να εφαρμόζουν τις διαδικασίες αναγνώρισης ισότιμα και χωρίς διακρίσεις, ανεξάρτητα από τον σεξουαλικό προσανατολισμό των ζευγαριών.

Το Δικαστήριο υπογραμμίζει ότι η ελεύθερη κυκλοφορία αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα της Ένωσης και δεν μπορεί να περιορίζεται από εθνικές επιλογές σχετικά με τη ρύθμιση του οικογενειακού δικαίου, όταν αυτές έρχονται σε αντίθεση με τις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις των κρατών μελών.