Το έργο, με τίτλο Πορτρέτο μιας κυρίας, απεικονίζει την Κοντέσα Κολεόνι και φιλοτεχνήθηκε το 1743 από τον Ιταλό ζωγράφο Φρα Γκαλγκάριο (Βιτόρε Γκισλάντι). Ο πίνακας ήταν κρεμασμένος πάνω από τον καναπέ του σαλονιού στο ακίνητο που διαφημίστηκε από την εταιρεία Robles Casas & Campos, όπως ανέφερε η Telegraph.

Ειδικοί στην τέχνη που ανέλυσαν τις φωτογραφίες δήλωσαν στην ολλανδική εφημερίδα AD ότι, βάσει των διαστάσεων και της ιδιαιτερότητας του έργου, πιστεύουν πως πρόκειται για το αυθεντικό πορτρέτο. Όπως σημείωσε η Daily Mail, δεν υπάρχει κανένας ουσιαστικός λόγος κάποιος να είχε δημιουργήσει αντίγραφο του συγκεκριμένου έργου.

Παρόμοια έργα του Φρα Γκαλγκάριο έχουν δημοπρατηθεί τα τελευταία χρόνια για μερικές χιλιάδες δολάρια ή και λιγότερα, σύμφωνα με το Jewish News Syndicate.

«Δεν υπάρχει κανένας λόγος να πιστεύουμε ότι πρόκειται για αντίγραφο», δήλωσαν η Annelies Kool και ο Perry Schrier από την Υπηρεσία Πολιτιστικής Κληρονομιάς των Κάτω Χωρών στην εφημερίδα AD, προσθέτοντας ότι «η τελική επιβεβαίωση μπορεί να δοθεί εξετάζοντας το πίσω μέρος του πίνακα», όπου «ενδέχεται να υπάρχουν ακόμη σημάδια ή ετικέτες που να επιβεβαιώνουν την προέλευσή του».

Το «πορτρέτο μιας κυρίας» ανήκε κάποτε στον ολλανδοεβραίο συλλέκτη Ζακ Χάουντστικερ, έναν επιτυχημένο έμπορο τέχνης στο Άμστερνταμ, ο οποίος βοήθησε τους συναδέλφους του Εβραίους να διαφύγουν από τους Ναζί, πριν πεθάνει στη θάλασσα ενώ προσπαθούσε να διαφύγει στη Βρετανία με ένα φορτηγό πλοίο.

Τουλάχιστον 800 έργα που ανήκαν στον Χάουντστικερ κατασχέθηκαν ή αγοράστηκαν υπό πίεση από τους Ναζί, σύμφωνα με έρευνα που διεξήχθη το 2006 για λογαριασμό της κυβέρνησης, η οποία χαρακτήρισε τα χαμένα έργα τέχνης ως «λεηλατημένα».

Οι ερευνητές κατάφεραν να ανακτήσουν περισσότερα από 200 από τα έργα στις αρχές της δεκαετίας του 2000, αλλά πολλά -όπως το «πορτρέτο μιας κυρίας»- παρέμειναν αγνοούμενα και συμπεριλήφθηκαν στον διεθνή κατάλογο χαμένων έργων τέχνης και στον επίσημο ολλανδικό κατάλογο έργων τέχνης που λεηλατήθηκαν από τους Ναζί.

Μια έρευνα που ακολούθησε για το πώς το πορτρέτο κατέληξε στο σπίτι στην Αργεντινή οδήγησε τελικά τους δημοσιογράφους της AD στον Φρίντριχ Κάντγκιεν, ο οποίος κάποτε υπηρέτησε ως οικονομικός σύμβουλος του υψηλόβαθμου ναζιστή αξιωματούχου Χέρμαν Γκέρινγκ.

Ο Κάντγκιεν χρηματοδοτούσε τους Ναζί, συχνά μέσω κλοπής έργων τέχνης και διαμαντιών από Εβραίους εμπόρους στην Ολλανδία. Μετά τον πόλεμο, κατέφυγε στην Αργεντινή, όπου πέθανε το 1979.

Το σπίτι που διαφημιζόταν στην αγγελία άνηκε σε μία από τις κόρες του Κάντγκιεν και όταν οι δημοσιογράφοι την ρώτησαν για τον πίνακα, ισχυρίστηκε πως δεν ήξερε για ποιον πρόκειται.

Ωστόσο, η Μάρεϊ Βον Σάχερ, κληρονόμος του Χάουντστικερ, δηλώνει ότι σκοπεύει να υποβάλει αγωγή και να κινηθεί νομικά για να επιστραφεί ο πίνακας στην οικογένειά της.

«Η αναζήτησή μου για τα έργα τέχνης που ανήκαν στον πεθερό μου Ζακ Χάουντστικερ ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του ’90 και δεν θα τα παρατήσω», δήλωσε η 81χρονη στην ολλανδική εφημερίδα.

«Η οικογένειά μου έχει ως στόχο να επαναφέρει κάθε έργο τέχνης που εκλάπη από τη συλλογή του Ζακ και να αποκαταστήσει την κληρονομιά του», είπε.

Εξήγησε ότι οι λεπτομέρειες της συλλογής του Χάουντστικερ φυλάσσονταν σε ένα μικρό μαύρο βιβλιαράκι που πήρε μαζί του στο μοιραίο ταξίδι του στη Βρετανία τον Μάιο του 1940, όταν η Ολλανδία έπεσε υπό την κατοχή των Ναζί.

Το βιβλιαράκι τελικά ανακαλύφθηκε από τη σύζυγό του, Ντέσι και τον μοναχογιό του, Έντο, οι οποίοι κατάφεραν να φτάσουν με ασφάλεια στις ΗΠΑ.

Ερευνητές της Υπηρεσίας Πολιτιστικής Κληρονομιάς των Κάτω Χωρών υποστηρίζουν ότι εντόπισαν ακόμη έναν χαμένο πίνακα, αυτή τη φορά έργο του Άμπραχαμ Μινιόν, γνωστού Ολλανδού ζωγράφου του 17ου αιώνα, ειδικευμένου στη νεκρή φύση. Το έργο, που απεικονίζει σύνθεση με λουλούδια, εμφανίστηκε σε προφίλ κοινωνικού μέσου που φέρεται να ανήκει στη δεύτερη κόρη του Κάντγκιεν.

Ο πίνακας περιλαμβάνεται ήδη στον κατάλογο κλεμμένων έργων τέχνης της ολλανδικής υπηρεσίας, ωστόσο, οι ειδικοί δεν έχουν ακόμη καταφέρει να ταυτοποιήσουν τον σημερινό κάτοχό του.