Η αυξανόμενη έμφαση της κυβέρνησης Τραμπ στην ασφάλεια και την καταπολέμηση της διακίνησης ναρκωτικών στο δυτικό ημισφαίριο υποδηλώνει ότι οι στρατιωτικές επιχειρήσεις των Ηνωμένων Πολιτειών κατά καρτέλ και άλλων εγκληματικών ομάδων είναι πολύ πιθανό να επεκταθούν γεωγραφικά και σε συχνότητα μέσα στον επόμενο χρόνο, με αυξανόμενη πιθανότητα οι επιθέσεις να επεκταθούν και σε χερσαίους στόχους. Οι πρόσφατες επιθέσεις πραγματοποιούνται καθώς ο Λευκός Οίκος έχει λάβει σειρά μέτρων για την καταστολή των περιφερειακών οργανωμένων εγκληματικών ομάδων, συμπεριλαμβανομένων των μεξικανικών καρτέλ. Τον Φεβρουάριο, η κυβέρνηση χαρακτήρισε μεγάλες ομάδες όπως το Cartel de Jalisco Nueva Generacion (CJNG), το καρτέλ Sinaloa και το Tren de Aragua ως Ξένες Τρομοκρατικές Οργανώσεις (FTOs) και Παγκόσμιους Τρομοκράτες Ειδικής Κατάταξης (SDGTs), επεκτείνοντας τα νομικά και οικονομικά μέσα για την αντιμετώπισή τους. Εκτοτε, πρόσθετες ομάδες έχουν μπει σε παρόμοιες λίστες, συμπεριλαμβανομένων μικρότερων μεξικανικών ομάδων και των συμμοριών του Ισημερινού Los Lobos και Los Choneros.

Τον Αύγουστο, διαρροές αποκάλυψαν ότι ο Τραμπ διέταξε κρυφά το Πεντάγωνο να αρχίσει να χρησιμοποιεί βία κατά των καρτέλ. Οι επιθέσεις που ακολούθησαν αποτελούν εκδήλωση αυτής της εντολής, ενώ η πρόσφατη επέκταση των επιθέσεων στον Ανατολικό Ειρηνικό Ωκεανό, η αύξηση της συχνότητάς τους και η συνεχιζόμενη ανάπτυξη πρόσθετων πόρων στην περιοχή δείχνουν την πρόθεση της κυβέρνησης να διεξάγει περαιτέρω δυναμικές επιχειρήσεις κατά των ομάδων που ευθύνονται για την περιφερειακή διακίνηση ναρκωτικών.

Επιπλέον, οι δηλώσεις στα τέλη Οκτωβρίου που δείχνουν το ενδιαφέρον του Τραμπ για επιθέσεις σε χερσαίους στόχους υποδηλώνουν ότι επίκεινται μη ναυτικές στρατιωτικές επιχειρήσεις. Οι εξελίξεις αυτές δείχνουν ότι, μέσα στον επόμενο χρόνο, οι στρατιωτικές αμερικανικές επιχειρήσεις κατά εγκληματικών ομάδων θα επεκταθούν περαιτέρω γεωγραφικά, σε συχνότητα και σε είδος στόχων και τακτικών.

Παρά την εντατικοποίηση των επιθέσεων, οι επιχειρήσεις των Ηνωμένων Πολιτειών κατά των εγκληματικών ομάδων της Λατινικής Αμερικής είναι απίθανο να μειώσουν ουσιαστικά τη διακίνηση ναρκωτικών προς τις ΗΠΑ, πράγμα που σημαίνει ότι οι περισσότερες από τις ομάδες αυτές είναι απίθανο να προβούν σε σημαντικά αντίποινα κατά αμερικανικών στόχων, αν και αυτός ο κίνδυνος μπορεί να αυξηθεί εάν οι επιθέσεις των ΗΠΑ αποτελέσουν υπαρξιακή απειλή για συγκεκριμένες εγκληματικές οργανώσεις.

Ο κύριος στόχος των περιφερειακών οργανώσεων διακίνησης ναρκωτικών είναι η παραγωγή εσόδων και υπάρχουν σημαντικά κέρδη από την αγορά των ΗΠΑ. Αυτά τα ισχυρά οικονομικά κίνητρα, σε συνδυασμό με την ήδη υψηλή ανεκτικότητα των εγκληματικών ομάδων απέναντι σε φυσικές απειλές κατά των μελών τους και την ικανότητά τους να προσαρμόζουν συνεχώς τις τακτικές τους υπό πίεση, καθιστούν απίθανο το ενδεχόμενο οι ενισχυμένες επιθέσεις των ΗΠΑ στη Λατινική Αμερική να οδηγήσουν σε ουσιαστική και διαρκή μείωση της διακίνησης ναρκωτικών προς τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Αν και κάποιες ομάδες ενδέχεται να προσαρμόσουν τις δραστηριότητές τους για να αποφύγουν τις αμερικανικές επιθέσεις, δεν θα σταματήσουν τη μεταφορά ναρκωτικών προς τις ΗΠΑ, και στο εξαιρετικά απίθανο σενάριο που αυτό συμβεί, άλλη εγκληματική ομάδα θα καλύψει το κενό στην αγορά μέσα σε λίγους μήνες. Δεδομένου ότι αυτές οι εγκληματικές ομάδες επιδιώκουν να λειτουργούν όσο το δυνατόν πιο μυστικά, είναι επίσης απίθανο να προβούν σε αντίποινα κατά των αμερικανικών επιθέσεων στοχεύοντας αμερικανικά κυβερνητικά συμφέροντα, πολίτες ή επιχειρήσεις, καθώς τέτοιες ενέργειες θα τραβούσαν σημαντική προσοχή των ΗΠΑ στις δραστηριότητές τους.

Ωστόσο, τέτοια αντίποινα θα μπορούσαν να γίνουν πιο πιθανά μέσα στον επόμενο χρόνο, ειδικά εάν οι αμερικανικές επιχειρήσεις αρχίσουν να αποτελούν υπαρξιακή απειλή για συγκεκριμένες εγκληματικές ομάδες, κάτι που θα μπορούσε να συμβεί εάν μία ομάδα υποστεί ιδιαίτερα υψηλές απώλειες (π.χ. θανάτους άνω των 100 μελών μέσα σε λίγους μήνες) ή εάν οι επιθέσεις αποδυναμώσουν την ομάδα σε τέτοιο βαθμό, ώστε να αρχίσει να διασπάται σε μικρότερες ομάδες. Σε αυτήν την περίπτωση, οι επιχειρήσεις των ΗΠΑ θα αύξαναν τον κίνδυνο μεμονωμένα μέλη να προβούν σε αντίποινα χωρίς την έγκριση της κεντρικής ηγεσίας. Αν και ο κίνδυνος αυτός παραμένει χαμηλός για οποιαδήποτε ομάδα, μια σοβαρή εσωτερική αποσταθεροποίηση θα μπορούσε να τον ενισχύσει.

Οι επιθέσεις των Ηνωμένων Πολιτειών και οι ευρύτερες επιχειρήσεις κατά των περιφερειακών ομάδων διακίνησης ναρκωτικών θα δημιουργήσουν κινδύνους για την ασφάλεια του προσωπικού, θα αυξήσουν το λειτουργικό κόστος και θα εντείνουν τις προκλήσεις συμμόρφωσης που σχετίζονται με τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας για τις επιχειρήσεις στις πληγείσες χώρες. Η επέκταση των στρατιωτικών επιθέσεων των ΗΠΑ θα προκαλέσει ανησυχίες για τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην περιοχή, δημιουργώντας αβεβαιότητα σχετικά με την ασφάλεια του τοπικού προσωπικού και των εταιρικών ταξιδιωτών, καθώς και πιθανές έμμεσες ζημιές σε εγκαταστάσεις ή διαταραχές στην εφοδιαστική αλυσίδα.

Αυτή η ανησυχία θα είναι ιδιαίτερα έντονη για οργανισμούς όπως οι ανθρωπιστικές οργανώσεις και οι εξορυκτικές βιομηχανίες, που συνήθως δραστηριοποιούνται σε πιο απομακρυσμένες περιοχές, όπου οι χερσαίες επιθέσεις είναι πιο πιθανό να συγκεντρωθούν. Οι κίνδυνοι θα αυξηθούν, επίσης, στο απίθανο ενδεχόμενο οι επιθέσεις των ΗΠΑ να στοχεύσουν πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές. Η αύξηση των ασφαλίστρων και η ανάγκη για ενισχυμένη εποπτεία και παρουσία ασφαλείας θα επιβαρύνουν περαιτέρω το λειτουργικό κόστος. Οποιαδήποτε παρατεταμένη εκστρατεία των ΗΠΑ που στοχεύει συγκεκριμένη χώρα μπορεί, επίσης, να οδηγήσει κάποιες εταιρίες να αναστείλουν την επέκταση των δραστηριοτήτων και των επενδύσεών τους εκεί. Αυτό θα μπορούσε να βλάψει τις τοπικές οικονομίες, ιδιαίτερα σε χώρες που ήδη αντιμετωπίζουν σημαντικά οικονομικά προβλήματα, όπως η Βενεζουέλα, η Ονδούρα, η Αϊτή και η Τζαμάικα.

Τέλος, καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες επεκτείνουν τις δυναμικές επιθέσεις στην περιοχή, θα αυξηθεί η πιθανότητα διαφωνιών με τις τοπικές κυβερνήσεις σχετικά με παραβιάσεις κυριαρχίας. Με βάση την προηγούμενη συμπεριφορά της κυβέρνησης Τραμπ απέναντι στον πρόεδρο της Κολομβίας, τέτοιες διαφωνίες θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε επέκταση των αμερικανικών δασμών και/ή κυρώσεων, δημιουργώντας πρόσθετες ανησυχίες για την εφοδιαστική αλυσίδα και τη συμμόρφωση.