Το πρώτο που παρατηρεί κανείς στη χρήση του ρήματος «μπλέκω» από τον Στ. Κασσελάκη είναι ότι λείπει το «ξανά». Διότι η σωστή απόδοση της φράσης θα ήταν «Με τον βάλτο δεν ξαναμπλέκω». Οσο και να μην είναι ανεπτυγμένο το πολιτικό του κριτήριο αποκλείεται να μην είχε πάρει μυρωδιά από τον «βάλτο» όταν είχε δεχθεί τη μη εκλόγιμη θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ, τον Μάιο του ’23.

Τρεις μήνες μετά, τον Αύγουστο του ’23, έθεσε υποψηφιότητα για την προεδρία του κόμματος. Ε, τότε σίγουρα είχε κάνει την πρώτη βουτιά στον «βάλτο». Και, λογικά, θα είχε αντιληφθεί -αν όχι στο σύνολό του- ένα σημαντικό μέρος του σχεδίου όλων όσοι τον είχαν πείσει να μπει σε αυτό το  παιχνίδι, μεταξύ αυτών και του Αλέξη Τσίπρα, που τόσο κατά τα φαινόμενα όσο και κατά τις πληροφορίες ήταν ο άνθρωπος που το είχε συλλάβει. Μαζί του, τότε, και ο Π. Πολάκης, που στήριζε ανοιχτά την επιλογή του «παιδιού από τις ΗΠΑ, με τις καλές σπουδές και την επιχειρηματική εμπειρία».

Το σχέδιο, όπως επιβεβαιώνεται και τώρα, δύο χρόνια μετά, ήταν σαφές. Επιλογή με προφανείς σκοπούς. Απαξίωση, διάλυση, αλλεπάλληλες διασπάσεις και χτίσιμο του σεναρίου της επιστροφής του Αλ. Τσίπρα με άλλο προσωπείο και ανάλογα με τα επίπεδα της φθοράς που θα είχε υποστεί η κυβέρνηση και ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Η σημερινή κατάσταση το αποδεικνύει και με το παραπάνω.

Ο Στ. Κασσελάκης, αφού πρωταγωνίστησε για περίπου έναν χρόνο σε διάφορες πρωτόγνωρες καταστάσεις που συνέθεσαν ένα σημαντικό μέρος της παρακμιακής πορείας τόσο του ΣΥΡΙΖΑ όσο και του ίδιου, κατέληξε στο Κίνημα Δημοκρατίας. Είναι πολύ δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι δεν είχε αντιληφθεί ότι επί αρκετό καιρό ήταν πιόνι στο συνολικό σχέδιο ομαλής απομάκρυνσης του Αλ. Τσίπρα, διάλυσης του ΣΥΡΙΖΑ και της μεσσιανικής του επιστροφής.

Τώρα, ο Στ. Κασσελάκης, από τη θέση της ανενεργούς πλέον πολιτικής του ύπαρξης, έχει περάσει στην αντεπίθεση. Στην ίδια χθεσινή συνέντευξη ειρωνεύτηκε, μάλιστα, τον Αλ. Τσίπρα: «Πιστεύω πως θα τα πάει πολύ καλά ο κ. Τσίπρας. Πρώτον, πάει για σπουδές σε αμερικανικό πανεπιστήμιο, μετά γράφει βιβλίο, μετά αρχίζει νέο κόμμα. Από τη στιγμή που με αντιγράφει, πιστεύω ότι θα πάει πολύ καλά». Πιθανώς, με τη φράση αυτή, να ειρωνεύτηκε ακόμα και τον ίδιον τον εαυτό του. Αλλά αυτό θα σήμαινε ότι είχε ήδη την οξύνοια να αντιληφθεί ότι και ο ίδιος ήταν μέρος του ίδιου «βάλτου» που, τώρα, δεν μπλέκει μαζί του…