Στη Ρώμη της δεκαετίας του ’50, όλα μοιάζουν καλοστημένα: Η Μαρίζα και ο Στέλβιο Ανσάλντο, ζευγάρι με κοινές προσδοκίες και ισορροπημένη καθημερινότητα, μεγαλώνουν τα παιδιά τους ανάμεσα στην πρωτεύουσα και σε ένα παραθαλάσσιο εξοχικό. Ομως μία νύχτα, η εξαφάνιση της δεκαεξάχρονης κόρης τους, της Μπέτα, τινάζει στον αέρα την εύθραυστη γαλήνη και ανοίγει ένα χάσμα που καταπίνει το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον τους.

Η Ρέκια δεν περιορίζεται σε ένα θρίλερ εξαφάνισης· το ενδιαφέρον της στρέφεται στον αντίκτυπο του τραύματος. Η μικρή πόλη βουίζει από ψίθυρους, η αστυνομία παραμένει αμήχανη και η οικογένεια νιώθει να βυθίζεται στη σιωπή και την απελπισία. Στο επίκεντρο, η Μίριαμ, ξαδέλφη της Μπέτα, κουβαλά το μυστικό της μοιραίας νύχτας. Το βάρος της σιωπής γίνεται ασήκωτο, μέχρι που η γνωριμία με τον Λέο, έναν νέο από τις λαϊκές γειτονιές της Ρώμης, της δίνει το κουράγιο να κοιτάξει κατάματα την αλήθεια και να αναμετρηθεί με την ενοχή και τον φόβο.

Η συγγραφέας αποτυπώνει με σπάνια ακρίβεια την ατμόσφαιρα μιας εποχής που συνδυάζει την κοινωνική αυστηρότητα με τον υπόγειο παλμό της αλλαγής. Οι ήρωές της ζουν παγιδευμένοι ανάμεσα στην απώλεια και την ελπίδα, στη μνήμη και την επιθυμία για λύτρωση. Η γλώσσα της, ρέουσα και ακριβής, αναδεικνύει όχι μόνο το δράμα της οικογένειας, αλλά και την κοινωνική πραγματικότητα: τις ταξικές διαφορές, τη σιωπή των γυναικών, τα μυστικά που κρατούν τις οικογένειες ενωμένες ή διαλυμένες.

Ιδιαίτερη αξία έχει η μετάφραση της Δήμητρας Δότση, η οποία αποδίδει στα ελληνικά με ευαισθησία τον λυρισμό της  Ρέκια, χωρίς να θυσιάζει τη ρεαλιστική υφή του κειμένου. Η επιλογή της γλώσσας είναι μελετημένη, διατηρώντας την ατμόσφαιρα της Ιταλίας του ’50, αλλά και την ένταση των συναισθημάτων που διαπερνούν τους χαρακτήρες.

Ο,τι απομένει απ’ τη ζωή δεν είναι απλώς ένα μυθιστόρημα για την απώλεια ενός παιδιού· είναι μια σπουδή πάνω στο βάρος της μνήμης, τη δύναμη της αγάπης και το αργό, δύσκολο μονοπάτι προς τη συγχώρεση. Η Ρομπέρτα Ρέκια ξέρει να αγγίζει την καρδιά του αναγνώστη χωρίς εύκολους μελοδραματισμούς, δίνοντας χώρο στις σιωπές και στα άρρητα συναισθήματα να μιλήσουν.

Πρόκειται για ένα βιβλίο που θα αγαπηθεί από όσους αναζητούν λογοτεχνία με συναισθηματικό βάθος και κοινωνική οξυδέρκεια. Ενα έργο που συναντά την παράδοση των μεγάλων οικογενειακών μυθιστορημάτων, θυμίζοντας συγγραφείς όπως η Ελενα Φεράντε και η Ιζαμπέλ Αλιέντε, ενώ παράλληλα χαράζει τον δικό του, αυθεντικό δρόμο.