Μέσα από μια νουβέλα και έξι διηγήματα, οι δίδυμες αδερφές Αβεγιάρδο ζωντανεύουν τη ζωή στο Ορίμπε, ένα χωριό γεμάτο ιδιόρρυθμους καλλιτέχνες, τεχνίτες και επιστήμονες. Ο ιερωμένος που αναζητά την «Εγγαστρίμυθη φάλαινα» προσδίδει μυστηριώδη χροιά στις ιστορίες, ενώ οι χαρακτήρες καλούνται να αντιμετωπίσουν την πολιτική αδικία, τα βαλτωμένα συναισθήματα και την ανθρώπινη μοναξιά. Το έργο προσκαλεί τον αναγνώστη να σκεφτεί την έννοια του καθήκοντος, την ψυχολογική πίεση της εξουσίας και τη δύναμη της τέχνης να αλλάζει τις ζωές.

_Οι δίδυμες αδερφές Αβεγιάρδο ζωντανεύουν τον κόσμο του Ορίμπε. Τι σας ενέπνευσε για αυτούς τους χαρακτήρες και ποιο ρόλο παίζουν στο κεντρικό μήνυμα του βιβλίου;

Το αφηγηματικό στοίχημα στην προκειμένη περίπτωση ήταν να γράψω στον πρώτο πληθυντικό. Οι δίδυμες αδερφές μιλούν με μια φωνή χωρίς να γνωρίζουμε ποια από τις δύο έχει αναλάβει την καταγραφή της κοινής τους ιστορίας. Ο αναγνώστης παρακολουθεί τις περιπέτειές τους στο επινοημένο χωριό Ορίμπε πιστεύοντας πως λένε την αλήθεια. Ωσπου η αφήγησή τους διακόπτεται από την φωνή του διώκτη τους ο οποίος μιλάει για τα τεκταινόμενα από την δική του σκοπιά.

_Ο ιερωμένος και η αναζήτηση της «Εγγαστρίμυθης φάλαινας» εισάγουν μυστηριώδες στοιχείο. Πώς αυτή η αναζήτηση αντικατοπτρίζει τις κοινωνικές ή προσωπικές αναζητήσεις των χαρακτήρων;

Ο ιερωμένος είναι ένας άνθρωπος ταγμένος στον θεό ο οποίος όμως τον υποβάλλει στη μεγαλύτερη δοκιμασία της ζωής του: είτε να υπακούσει τον Λόγο του είτε να τον παρακούσει και να ικανοποιήσει το ανθρώπινο πάθος του με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Η πραγματική του ταυτότητα δεν αποκαλύπτεται ποτέ στις δύο αδερφές. Το μυστήριο εντείνεται καθώς εκείνες γίνονται από πρωταγωνίστριες αντικείμενα καταδίωξης χωρίς να ξέρουν το γιατί.

_Θίγετε την πολιτική παράνοια, την εκδίκηση και την αναζήτηση διεξόδου. Ποιοι ήταν οι προσωπικοί ή ιστορικοί καταλύτες που σας οδήγησαν σε αυτά τα θέματα;

Για καιρό είχαμε την πεποίθηση πως τα απολυταρχικά καθεστώτα αφορούσαν τον παρελθόν ή μόνο κάποιες μακρινές, υπανάπτυκτες κοινωνίες. Βλέπουμε, ωστόσο, πόσο γρήγορα διολισθαίνουν πολλές δυτικές χώρες σ’ έναν νέο ιδιότυπο απολυταρχισμό. Από αυτή την άποψη των διήγημα «Το φερμουάρ» μπορεί να θεωρηθεί εξαιρετικά επίκαιρο. Οσο για την αναζήτηση διεξόδου, όπως αυτή αποτυπώνεται σε άλλα διηγήματα της συλλογής: πρόκειται για μια ανθρώπινη συνθήκη που μας αφορά εξίσου στις επισφαλείς κοινωνίες εντός των οποίων ζούμε σήμερα.

_Η έβδομη τέχνη λειτουργεί σαν καθρέφτης και φως μέσα στις ιστορίες σας. Πώς συνδέετε τον κινηματογράφο με τη λογοτεχνία, και πώς αυτή η σχέση σας βοηθά να αποδώσετε τις ψυχές των χαρακτήρων και τις αόρατες δυναμικές του κόσμου τους;

Ο κινηματογράφος και πιο συγκεκριμένα μια ανολοκλήρωτη ταινία του ελληνικού σινεμά βρίσκεται στον πυρήνα του τελευταίου διηγήματος της συλλογής που μπορεί να διαβαστεί και σαν ονειροφαντασία. Το διήγημα μιλάει για το έργο τέχνης γενικότερα, για τα ρίσκα που παίρνει ο δημιουργός. Ο ανοικονόμητος, ανερμάτιστος σκηνοθέτης της ταινίας «Απογραφή» μιλάει, ώριμος πια, για την ταπεινότητα με την οποία οφείλουμε να προσεγγίζουμε τα έργα τέχνης. Το διήγημα είναι ένας φόρος τιμής στους πειραματικούς, ασυμβίβαστους κινηματογραφιστές που δεν υπάκουσαν στους νόμους της αγοράς και έκαναν του κεφαλιού τους.

-Η Εγγαστρίμυθη φάλαινα μοιάζει να κρύβει έναν κόσμο μέσα της, σαν σύμβολο ή μυστικό. Τι σημαίνει για εσάς ο τίτλος και πώς καθοδηγεί την αφήγηση και την ψυχολογία των χαρακτήρων;

Η εγγαστρίμυθη φάλαινα είναι το αλλόκοτο κήτος που λίγοι έχουν δει από κοντά. Μιλάει με ανθρώπινη φωνή μεταφέροντας τον Λόγο του θεού στους ανθρώπους. Στην ιστορία, ωστόσο, η ανθρώπινη παρεμβολή και η υπερίσχυση των ανθρώπινων παθών την καθιστά φορέα του Κακού. Γύρω από την ύπαρξή της εξυφαίνεται η πλοκή μιας ιστορίας που αφορά την ιστορία και την θρησκεία, τα θεϊκά και τα ανθρώπινα, την εκδίκηση και τον τραγικό χαρακτήρα της ανθρώπινης υπόστασης.