Το φιλμ κάνει ευρωπαϊκή πρεμιέρα σήμερα στο 20ό Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και ο δημιουργός του, Μάικλ Γκαλίνσκι, μίλησε στον «Ε.Τ.» για τις «απίστευτες δηλώσεις» του Αμερικανού προέδρου, τους κινδύνους της κινηματογράφησης διαδηλώσεων και το «θολό» τοπίο των μίντια.
Τέλος τα Αρλεκιν μετά από 45 χρόνια – Η συγκινητική ανακοίνωση του εκδότη
Τι έχει αλλάξει στις ΗΠΑ από τότε που ανέλαβε πρόεδρος ο Ντόναλντ Τραμπ;
Αρχικά οι διαδηλώσεις αυξήθηκαν, όπως για παράδειγμα τις ημέρες της ορκωμοσίας του ή και αμέσως μετά, όταν προσπάθησε να εμποδίσει την είσοδο μουσουλμάνων στη χώρα. Αργότερα όμως ο κόσμος σαν να έπεσε σε λήθαργο. Εκείνοι που πάντα βρίσκονταν σε εγρήγορση και στις κινητοποιήσεις συνέχισαν να προσπαθούν να κάνουν την κυβέρνηση να ακούσει αλλά η χιονοστιβάδα απίστευτων δηλώσεων είχε αρνητική επίδραση στον κόσμο. Προσωπικά, ένιωσα ότι έπρεπε να σταματήσω να βλέπω δελτία ειδήσεων. Ομως, μετά την πρόσφατη μαζική δολοφονία μαθητών στο σχολείο του Πάρκλαντ στη Φλόριντα, σημειώνεται μια μεταβολή στις διαθέσεις του κόσμου. Μετά τη Θεσσαλονίκη, θα επιστρέψω στη Νέα Υόρκη όπου το Σαββατοκύριακο της 24ης Μαρτίου θα πραγματοποιηθεί μια μεγάλη διαδήλωση κατά της οπλοκατοχής. Τα νέα παιδιά σε εκείνο το σχολείο έχουν σηκώσει το ανάστημά τους και βρίσκονται σε αντιπαράθεση με τις αρχές. Κάτι έχει σίγουρα αλλάξει πλέον.
Ο Τραμπ δήλωσε πριν από λίγες εβδομάδες ότι μια λύση θα ήταν να οπλοφορούν οι δάσκαλοι στα σχολεία. Πώς αντέδρασε ο κόσμος σε αυτό;
Είναι δύσκολο να το χωνέψεις αυτό. Ζούμε στη Βόρεια Καρολίνα, μια Πολιτεία που ψήφισε τον Τραμπ και πολλοί από τους κατοίκους είναι κυνηγοί και διαθέτουν όπλα. Ομως, ζούμε σε μια πόλη με πολλά πανεπιστήμια και εκεί τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά σε σχέση με την υπόλοιπη Πολιτεία. Οι άνθρωποι με τους οποίους συνομιλούμε πιστεύουν ότι ο Τραμπ είπε κάτι τρελό. Λίγες μέρες μετά τη μαζική δολοφονία μάθαμε ότι εντός του σχολείου υπήρχαν οπλισμένοι αστυνομικοί που δεν έκαναν τίποτα. Αργότερα μάθαμε ότι μια καθηγήτρια σε άλλο σχολείο έχασε την ψυχραιμία της και έριξε μια τζαμαρία με πυροβολισμούς. Η ιδέα ότι περισσότερα όπλα σημαίνει μεγαλύτερη ασφάλεια δεν στέκει αν κοιτάξει κανείς τους αριθμούς. Φαντάζομαι ότι πολλοί φανατικοί υποστηρικτές του Τραμπ είναι σύμφωνοι με το να κυκλοφορούν οι καθηγητές με όπλα αλλά είναι δύσκολο να ξέρεις τι ακριβώς συμβαίνει εξαιτίας του τρόπου που οι πληροφορίες φτάνουν στα αφτιά μας.
Νιώσατε να απειλείστε κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων;
Οχι, δεν θα το έλεγα. Σπάνια συμβαίνει κάτι τέτοιο. Η μόνη απειλή που ένιωσα ποτέ ήταν από την αστυνομία στο συνέδριο των Ρεπουμπλικανών το 2004. Εκεί ήταν εκτός ελέγχου. Εκαναν συνεχείς και μαζικές συλλήψεις και κρατούσαν τους συλληφθέντες επί μέρες προκειμένου οι δρόμοι να καθαρίσουν από διαδηλωτές. Ολα αυτά τα χρόνια έχω μάθει να κινούμαι προσεκτικά και μακριά από τις συμπλοκές. Αν η κατάσταση αρχίσει κάπου να παρεκτρέπεται, οπισθοχωρώ χωρίς βιασύνη και συνεχίζω να κινηματογραφώ. Θεωρώ ότι δεν χρειάζεται να βρίσκεσαι στη μέση μιας χαοτικής κατάστασης γιατί εκεί δεν μπορείς να έχεις συνολική εικόνα για το τι γίνεται, ενώ το υλικό που θα συγκεντρώσεις θα είναι μάλλον κακό και άχρηστο.
Πώς θα περιγράφατε το τοπίο των μίντια στις ΗΠΑ σήμερα; Είναι δύσκολο να βρει κανείς πληροφόρηση πέρα από τους καθιερωμένους οργανισμούς;
Δύσκολα νιώθεις ότι μπορείς να περιμένεις από ένα μέσο να σου παρέχει μια συνολική εικόνα για ένα συγκεκριμένο γεγονός. Μου συμβαίνει πολύ συχνά να βρίσκομαι με την κάμερα σε ένα γεγονός και στη συνέχεια να διαβάζω για αυτό σε ένα μέσο και αυτό που μεταφέρεται να μην έχει καμία σχέση με τα όσα εγώ διαπίστωσα. Εμείς ξεκινήσαμε να κινηματογράφουμε πιο συχνά τα τελευταία δύο χρόνια επειδή ο κόσμος μάς διαβεβαίωνε ότι βλέποντας το υλικό μας ένιωθε ότι ήταν όντως εκεί, μέσα στα γεγονότα. Θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό να διατηρείς μια κριτική απόσταση έτσι ώστε τα μίντια να μη γίνονται φερέφωνα της μίας ή της άλλης άποψης. Ομως, την ίδια στιγμή αυτή η κριτική απόσταση μετατρέπει τους διαδηλωτές σε ανθρώπους που στέκονται «απέναντι» με τρόπο που μειώνει τις ανησυχίες τους και μετατρέπει την ενημέρωση σε παντομίμα.
*Το «Working in Protest» προβάλλεται στο 20ό ΦΝΘ σήμερα (22.15) και αύριο Πέμπτη (13.00) στην αίθουσα «Τζον Κασσαβέτης».
ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΛΙΓΚΑΣ
[email protected]
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]