Γιατί η Ν.Δ. μιλά για «συρρικνωμένη αναθεωρητική πρωτοβουλία» και πώς μπορεί να εμποδίσει μία τέτοια εξέλιξη, όπως δήλωσε ο κ. Μητσοτάκης;
Συγκρινόμενη η πρόταση αυτή με τη σοβαρότητα της οκτάχρονης οικονομικής, θεσμικής και αξιακής κρίσης που ζήσαμε δικαιολογημένα μπορεί να χαρακτηριστεί:
α) πρόχειρη, γιατί δεν έχει υποστεί καμία σοβαρή επιστημονική επεξεργασία, που να τη συνδέει με το ιστορικό πλαίσιο εντός του οποίου εκδηλώνεται ούτε έχει περάσει μέσα από την απαιτούμενη διαβούλευση με φορείς, κοινωνικές ομάδες, Τοπική Αυτοδιοίκηση και γενικά με τη κοινωνία των πολιτών,
β) φτωχή σε ιδέες, γιατί δεν προτείνει νέους θεσμούς και νέες διαδικασίες, που να θωρακίζουν το πολίτευμα απέναντι στις θεσμικές αναταραχές και αρρυθμίες που προκαλούνται από τις κρίσεις,
γ) το κυριότερο μειονέκτημά της όμως είναι ότι διαπνέεται από μια στενά κομματική και ιδεοληπτική αντίληψη για τη σημασία και την αξία της ίδιας αναθεωρητικής διαδικασίας.
Με τα ελαττώματα αυτά μόνο συρρικνωμένη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η συγκεκριμένη πρόταση. Απέναντι σε αυτή την πρόταση ο πρόεδρος της Ν.Δ., Κυριάκος Μητσοτάκης, στην πρόσφατη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, μας κάλεσε μέσα από τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες να αγωνιστούμε για την αντίκρουση της κυβερνητικής πρότασης με βάση τη δική μας πρόταση, που χαρακτηρίζεται από πληρότητα και επάρκεια και βρίσκεται σε αρμονία με τις τρέχουσες ιστορικές συνθήκες.
Η κυβέρνηση χαρακτηρίζει τη στάση της Ν.Δ. «αμφίσημη» και καταλογίζει «ενδόμυχη επιθυμία να μην καταργηθεί η σύντομη παραγραφή για τα ποινικά αδικήματα των υπουργών». Τι απαντάτε;
Νέα κόντρα Κασσελάκη-Ρωμανού με επίκεντρο το Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια
Η κυβέρνηση, τις τελευταίες μέρες, έχει επιδοθεί σε ένα οργανωμένο, ομαδικό, πολιτικό και ιδεολογικό παραλήρημα κατασυκοφάντησης των πολιτικών της αντιπάλων, τους οποίους μάλιστα απειλεί με ποινικές διώξεις και κατακεραυνώνει με «δεκάρικους» κοινοβουλευτικούς λόγους, που ευτελίζουν το δημόσιο βίο και προαναγγέλλουν μια σκληρή, χυδαία και πολωτική από μέρους της προεκλογική συμπεριφορά. Στο πλαίσιο αυτό δεν μας εκπλήσσει το γεγονός ότι συνεχώς αποδίδει στον Κυριάκο Μητσοτάκη ανυπόστατες αντιλαϊκές προθέσεις και θέσεις σαν κι αυτή που αφορά στο άρθρο 86, παραγνωρίζοντας βεβαίως το γεγονός ότι ο πρώτος βουλευτής του ελληνικού Κοινοβουλίου που από το 2006 πρότεινε την αναθεώρηση του άρθρου 86 είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Ποιες προτάσεις έχετε θέσει ως βουλευτής της Ν.Δ. στον εσωκομματικό διάλογο για την αναθεώρηση;
Προσωπικά, θεωρώ ότι ένα από τα μείζονα θέματα που πρέπει να απασχολήσουν τη συνταγματική αναθεώρηση είναι το απαράδεκτο γεγονός της ψήφισης αντισυνταγματικών νόμων από τη Βουλή, και μάλιστα τις περισσότερες φορές εν γνώσει της αντισυνταγματικότητάς τους. Η μεταγενέστερη κήρυξη της αντισυνταγματικότητάς τους από τα δικαστήρια, μεταξύ των άλλων συνεπειών, επιφέρει και την ανατροπή των δημοσιονομικών δεδομένων, πάνω στα οποία η εκάστοτε κυβέρνηση έχει θεμελιώσει εύλογες προσδοκίες εξόδου από την κρίση, με αποτέλεσμα να δημιουργείται απειλή για επάνοδο της χώρας στις παλιές, γνωστές, εφιαλτικές καταστάσεις που επικρατούσαν πριν από αυτή. Εκ των πραγμάτων, το Συμβούλιο της Επικρατείας έχει αναδειχθεί ως ο μοναδικός και αποκλειστικός κριτής της αντισυνταγματικότητας των νόμων, λόγω της πληθώρας των σχετικών αιτημάτων που απευθύνονται σε αυτό, με αποτέλεσμα ο λεγόμενος διάχυτος έλεγχος της συνταγματικότητας των νόμων να έχει καταστεί «αφήγημα» κενό περιεχομένου.
Μπροστά σε αυτά τα δεδομένα είναι αναγκαία η ίδρυση συνταγματικού δικαστηρίου τόσο για τον προληπτικό-προδικαστικό έλεγχο της συνταγματικότητας των νόμων όσο και για τον κατασταλτικό. Επιπλέον, η εμφάνιση τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη νέων κομμάτων που αμφισβητούν την αξία του δημοκρατικού πολιτεύματος καθιστά αναγκαία την επεξεργασία από τον Αρειο Πάγο κάθε αίτησης για ίδρυση νέου κόμματος με βάση τις αρχές και τις αξίες που υπαγορεύονται από την πίστη στο δημοκρατικό πολίτευμα και την τήρηση του Συντάγματος.
Κατά τη γνώμη σας, η συγκεκριμένη συμφωνία με την Εκκλησία συνιστά βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση;
Μου είναι αδιανόητο να εντοπίσω ότι υποκρύπτεται κάποια σωστή κατεύθυνση πίσω από ένα τέτοιο εγχείρημα. Το μόνο θετικό είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ των ιδεολόγων αντικληρικαλιστών, που μέχρι χθες αγανακτούσαν για τη μισθοδοσία των κληρικών από το Δημόσιο, σήμερα μέσω του προέδρου του, αναγνωρίζει ότι το Ελληνικό Δημόσιο μετά το 1939 δεν πληρώνει «δωρεάν» τους μισθούς των κληρικών, αλλά εις εκτέλεσιν συγκεκριμένης υποχρέωσης που είχε αναλάβει τότε με την απαλλοτρίωση της εκκλησιαστικής περιουσίας. Από την άλλη πλευρά, είναι λυπηρό που με το Μνημόνιο αυτό η Εκκλησία μετατρέπεται σε επιχορηγούμενο από το κράτος δημόσιο νομικό πρόσωπο σωματειακού χαρακτήρα, που στο μέλλον είναι πολύ πιθανό να αντιμετωπίζεται όπως περίπου τα πολιτιστικά σωματεία, οι φιλανθρωπικοί σύλλογοι ή οι ΜΚΟ. Είναι όμως απαράδεκτη η πονηρή μεθόδευση του κ. Τσίπρα να καταργεί μέσω της συμφωνίας αυτής τη μονιμότητα 10.000 κληρικών δημοσίων υπαλλήλων, με σκοπό να «μοσχοπωλήσει» τις 10.000 κενές θέσεις που θα δημιουργηθούν από την κατάργηση αυτή ως δόλωμα ψηφοθηρίας στις επερχόμενες εκλογές.
Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]