Η συζήτηση πήρε έναν τόνο προσωπικό: ο τραγουδιστής δεν έκρυψε τη στενοχώρια του για την απαξίωση που, όπως είπε, συνοδεύει χώρους στους οποίους έχει αφιερώσει μεγάλο μέρος της καριέρας του.

«Τα υπόλοιπα μαγαζιά τα ονόμαζαν σκυλάδικα. Στενοχωριέμαι, με πειράζει πολύ αυτή η λέξη. Εγώ πολλές φορές το λέω αν εμείς που τραγουδάμε γαβγίζουμε ή αν αυτοί που έρχονται στο μαγαζί είναι σκυλιά. Από πού βγήκε το σκυλάδες; Έμεινε όμως», είπε χαρακτηριστικά, εκφράζοντας την απορία του για την προέλευση και την ανθεκτικότητα του όρου.

Στη συνέχεια διευκρίνισε ότι ποτέ δεν τον απασχόλησε ο διαχωρισμός των τραγουδιστών σε έντεχνους και μη, αφού η προσοχή του ήταν πάντα στη δουλειά: «Εμείς δεν ξέραμε τότε από έντεχνους και κουλτουριάρηδες. Κοιτάζαμε πάρα πολύ τη δουλειά μας. Βγαίναμε και τραγουδούσαμε. Μετέπειτα έμαθα οι έντεχνοι κπλ», σημείωσε, αφήνοντας μια νοσταλγική υπενθύμιση πως για κάποιους η ουσία παραμένει η τέχνη και η προσήλωση στη σκηνή.