Όπως είπε στην εκπομπή «Στούντιο 4», «Μου φόρεσαν την ταμπέλα της πολύ ωραίας γυναίκας από μόνοι τους. Τη δεκαετία του ’80, αν ήσουν ένα νόστιμο αγόρι ή κορίτσι, έπρεπε να αποδείξεις ότι έχεις και το ταλέντο και το μυαλό, ότι δεν είσαι… ελέφαντας».

Αναφέρθηκε στο μόντελινγκ ως πηγή εισοδήματος και όχι αποκλειστική επιλογή καριέρας: «Το να λένε μόνο “να ένα ωραίο κορίτσι” θα ήταν αρκετό, αν ασχολιόμουν μόνο με το μόντελινγκ. Εγώ όμως το μόντελινγκ το έκανα μόνο για το χαρτζιλίκι». Η επαναλαμβανόμενη αποτίμηση της εμφάνισης περιόρισε τους ρόλους που της προσφέρθηκαν και επηρέασε την προσωπική της αυτοεκτίμηση.

Πιο σοβαρά, μίλησε για περιστατικά παρενοχλήσεων: «Μου έτυχαν και κάποιες παρενοχλήσεις στο μόντελινγκ. Μου έτυχαν και δύο από σκηνοθέτες, που δεν έγιναν φυσικά μετά οι ταινίες τους και από έναν ηθοποιό που δεν είναι στη ζωή. Έχασα τις δουλειές. Αντέδρασα αγριεμένα», είπε, καταγράφοντας τον επαγγελματικό και ψυχολογικό αντίκτυπο αυτών των εμπειριών.