Ο συγγραφέας του, ο καθηγητής του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης Scott Galloway, θέτει το ζήτημα ως σύμπτωμα ευρύτερων αλλαγών στον τρόπο που η γενιά Ζ ζει, επικοινωνεί και ερωτεύεται.

Ο Galloway εστιάζει στα χαρακτηριστικά της γενιάς που μεγάλωσε μπροστά σε οθόνες: κοινωνικές σχέσεις που συχνά περιορίζονται σε εφαρμογές και φόρουμ, μειωμένη εξάσκηση στην άμεση ανθρώπινη επαφή και έναν τρόπο ζωής που δεν ευνοεί τις «τυχαίες» συναντήσεις. Παράλληλα επισημαίνει τον ρόλο της οικονομίας —εργασιακή ανασφάλεια, υψηλό κόστος ανεξαρτησίας και χρόνο εργασίας— που αλλάζει τις προτεραιότητες και τις δυνατότητες για κοινωνική ζωή.

Το αποτέλεσμα είναι μια εικόνα όπου μεγάλος αριθμός νέων ανδρών παραμένει αποστασιοποιημένος από τον παραδοσιακό τρόπο προσέγγισης και γνωριμιών. Η συζήτηση δεν αφορά μόνο νούμερα αλλά και πρακτικές λύσεις: πώς αναπτύσσονται κοινωνικές δεξιότητες, πώς διαμορφώνονται πολιτικές που υποστηρίζουν νέες μορφές κοινότητας και πώς οι πλατφόρμες επικοινωνίας μπορούν να διευκολύνουν —και όχι να αντικαθιστούν— την ανθρώπινη επαφή.