Eχει μετατραπεί σε καθημερινό εφιάλτη για οικογένειες, καθηγητές, αλλά και για το ίδιο το Εθνικό Σύστημα Υγείας, που καλείται να περιθάλψει εκατοντάδες τραυματισμένα παιδιά κάθε χρόνο. Οι παιδικές χαρές και τα σχολικά προαύλια, που άλλοτε ήταν χώροι ασφάλειας και κοινωνικοποίησης για τα παιδιά, πλέον μοιάζουν ολοένα και περισσότερο με πεδία μάχης.

Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία από τα νοσοκομεία του ΕΣΥ, περισσότεροι από 2.000 ανήλικοι διακομίζονται κάθε χρόνο στα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών των Παιδιατρικών Νοσοκομείων, μετά από ξυλοδαρμούς ή συμπλοκές με συνομηλίκους τους.

Από αυτά τα παιδιά, περίπου 400 πέφτουν θύμα βίας εντός σχολικών χώρων, εκεί δηλαδή που θα έπρεπε να προστατεύονται περισσότερο. Δεν είναι σπάνια τα περιστατικά, μάλιστα, έφηβοι 16, 17 και 18 ετών στα όρια της ενηλικίωσης, να χάνουν τη ζωή τους, ενώ αρκετά χρειάστηκαν νοσηλεία σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας ή σε παιδιατρικές κλινικές. Κάποια παιδιά πέφτουν και θύματα οπαδικής βίας.

Σύμφωνα με στοιχεία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ), μόνο στα δύο μεγαλύτερα Παιδιατρικά Νοσοκομεία της Αττικής -το «Αγία Σοφία» και το «Αγλαΐα Κυριακού»- φτάνουν κάθε χρόνο 800 με 850 περιστατικά ανηλίκων που τραυματίστηκαν σε συμπλοκές είτε σε σχολεία είτε σε πλατείες και δρόμους. Από αυτά, τα 200 περιστατικά αφορούν επεισόδια μέσα στα ίδια τα σχολεία.

Η αύξηση των περιστατικών δεν είναι απλώς αριθμητική, όπως λένε οι ειδικοί. Αντανακλά μια βαθύτερη κοινωνική πληγή, με παιδιά και εφήβους που μεγαλώνουν μέσα σε θυμό, ανασφάλεια και συχνά χωρίς σταθερά πρότυπα, γονεϊκά και όχι μόνο…

Πολυπαραγοντικό  πρόβλημα

Οι ειδικοί αποδίδουν την κλιμάκωση σε πολλούς παράγοντες: τη διάλυση των οικογενειακών δεσμών, την ανεπαρκή παρουσία ψυχολόγων στα σχολεία, την έκθεση σε βίαιο ψηφιακό περιεχόμενο και, φυσικά, την έλλειψη ορίων τόσο από τους γονείς όσο και από το σχολικό περιβάλλον.

Ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ, Μιχάλης Γιαννάκος, συμφωνεί πως η έξαρση της βίας μεταξύ ανηλίκων είναι ένα «μείζον και πολυπαραγοντικό πρόβλημα», όπως λέει:

«Είναι ένα φαινόμενο με ευθύνες που βαραίνουν οικογένειες, σχολεία και το κράτος κοινωνικής προστασίας. Κάποια από αυτά τα παιδιά έχασαν τη ζωή τους, άλλα χρειάστηκαν νοσηλεία σε ΜΕΘ ή σε κλινικές. Ο αριθμός αυξάνεται μέρα με τη μέρα. Αυτό δείχνει ότι δεν λαμβάνονται μέτρα», τονίζει.

Νέα επεισόδια

Τα παραπάνω στατιστικά ήρθαν να επιβεβαιωθούν με δύο νέα σοβαρά επεισόδια που σημειώθηκαν στην Αττική, μέσα σε ένα μόνο 24ωρο (10 Νοεμβρίου 2025).

Στον Αλιμο, ένας 15,5χρονος μαθητής δέχθηκε άγρια επίθεση από δύο κουκουλοφόρους μέσα στο προαύλιο του σχολείου του. Το παιδί μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ στο «Αγλαΐα Κυριακού», παρουσία αστυνομικών. Παρά τα πολλαπλά χτυπήματα που δέχθηκε, η κατάσταση της υγείας του δεν εμπνέει ανησυχία και μετά την παροχή πρώτων βοηθειών επέστρεψε στο σπίτι του. Παραμένουν όμως αναπάντητα ερωτήματα για το πώς οι δράστες μπήκαν εντός του σχολικού χώρου και αν έχουν εντοπιστεί.

Λίγες ώρες αργότερα, στου Ζωγράφου, ένας 12,5χρονος τραυματίστηκε μετά από συμπλοκή με συμμαθητές του. Μεταφέρθηκε επίσης στο «Αγλαΐα Κυριακού», συνοδεία της μητέρας και ενός καθηγητή, έλαβε ιατρική φροντίδα και επέστρεψε στο σπίτι του.

ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΣΤΑ SOCIAL MEDIA

Η επανάληψη τέτοιων περιστατικών μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα δείχνει ότι η βία μεταξύ ανηλίκων καλά κρατεί. Κάποιες από τις επιθέσεις αυτές, μάλιστα, οι ενήλικοι  τις καταγράφουν σε βίντεο και τις ανεβάζουν στα social media. Με τον τρόπο αυτόν, όχι μόνο προσθέτουν μια διάσταση θεάματος σε μια βαθιά τραυματική εμπειρία, αλλά από την άλλη κανονικοποιούν τη βία και διαιωνίζουν τον ατέρμονο κύκλο της.

Η ελληνική κοινωνία μοιάζει να παρακολουθεί μουδιασμένη αυτή την κλιμάκωση, ενώ οι ειδικοί επισημαίνουν την ανάγκη να υπάρξει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο πρόληψης και παρέμβασης, με ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς και εκπαιδευτικά προγράμματα εντός των σχολείων.