Όπως αναφέρει η «Μακεδονία» τα δίδυμα αδέλφια ήταν ιδιαίτερα αγαπητά στην κοινωνία της Θεσσαλονίκης και ταυτίστηκαν με τη ζωή της πόλης. Παρόντες σε κάθε δημόσια εκδήλωση, σε κάθε πορεία και διεκδίκηση, στα αντιρατσιστικά φεστιβάλ και στα pride, και φυσικά στο λατρεμένο τους θέατρο. Οι δίδυμοι της Θεσσαλονίκης ήταν κατά κάποιο τρόπο η παιδική ψυχή της πόλης, κι ας ήταν πια στα τρίτα τους -ήντα, κι ας μην ήταν τυπικά Σαλονικείς.

Γεννήθηκαν στις 15 Μαρτίου 1952, στην Προσοτσάνη Δράμας. Τα παιδιά, λόγω της κατάστασης τους είχαν σταματήσει το σχολείο από την Δ’ δημοτικού. «Δεν μπορούσαμε να μιλήσουμε καλά και για αυτό δεν μάθαμε γράμματα. Πήγαμε στην πρώτη τάξη, μας προβίβασαν, μετά μας άφησαν, μετά μας προβίβασαν πάλι και μετά σταματήσαμε. Μας άρεσε το σχολείο, τα άλλα παιδιά μας αγαπούσαν, μας είχαν σαν αδέρφια» είχαν πει σε συνέντευξη τους στη «Μακεδονία».

Να ήταν πράγματι έτσι; Τη δεκαετία του ’50, στην ελληνική επαρχία, με τη σκληράδα που βγάζουν τα περισσότερα παιδιά στους διαφορετικούς αυτού το κόσμου; Οι δίδυμοι πάντως μόνο αγάπη ένιωθαν ότι εισέπρατταν. «Δεν μας πείραζαν. Μόνο μας έκλεβαν τα μολύβια και τα ψάχναμε. Για το καλαμπούρι το έκαναν». Ο Ανέστης ήταν η «φωνή» του Μιχάλη, ο οποίος παρότι ήταν πιο δυναμικός, ήταν αυτός που μιλούσε λιγότερο καθαρά.

Ο πατέρας τους Κώστας Κόντης ήταν ζαχαροπλάστης και το 1971 ήρθε με την σύζυγό του και τα δίδυμα στη Θεσσαλονίκη, όπου εργαζόταν στο ζαχαροπλαστείο Φίνο»στην Λεωφόρο Στρατού στάση Ευζώνων. Σε αυτή τη γειτονιά έζησαν όλη τους τη ζωή οι δίδυμοι, σε ένα στενάκι απέναντι από το γαλλικό σχολείο.

Οι δίδυμοι ήταν από τους μεγαλύτερους θεατρόφιλους, πάντα ευπρόσδεκτοι στις παραστάσεις του ΚΘΒΕ, κι είχαν το δικό τους κομμάτι στην πρωτοχρονιάτικη βασιλόπιτα που κόβει το θέατρο. Οι παλαιότεροι πολιτιστικοί συντάκτες θυμούνται ένα περιστατικό από τη δεκαετία του ’80. Σε μια παράσταση στο Θέατρο Κήπου εμφανίστηκε η Μελίνα Μερκούρη, οι δίδυμοι την πλησίασαν, κι οι αστυνομικοί της συνοδείας της έσπευσαν για να τους απομακρύνουν. Τότε έκπληκτοι την άκουσαν να τους φωνάζει πίσω με τα ονόματά τους, Ανέστη και Μιχάλη, και να τους ρωτά τι κάνουν. «Καλά» της είπαν, «η Δέσπω που είναι;» εννοώντας την ηθοποιό Δέσπω Διαμαντίδου.

Φανατικοί των ειδήσεων, προσπαθούσαν να καταλάβουν τον κόσμο γύρω τους μέσα από την επικαιρότητα που έδειχνε η τηλεόραση.

Τα social γέμισαν με δημοσιεύσεις και όμορφα λόγια αποχωρισμού για τον Ανέστη. Με αντίο γεμάτα γλύκα και νοσταλγία και με ένα βαθύ σεβασμό, μια υπόκλιση σαν αυτήν που έκαναν κουνώντας το κεφάλι οι γλυκύτατοι δίδυμοι με όλους, μικρούς και μεγάλους. Η σελίδα που λειτουργεί από το 2010 και είναι αφιερωμένη στα αδέλφια, είναι γεμάτη φωτογραφίες τους, γεγονότα όπου πρωταγωνίστησαν ή συμμετείχαν, με σχόλια από τον κόσμο που τους γνώριζε και τους αγαπούσε.