Αναφερόμενος στη γενικότερη κατάσταση του κλάδου, ο κ. Μάλλιος περιέγραψε μια μακρόχρονη πορεία δραματικής συρρίκνωσης. Όπως εξήγησε, «δύο χρόνια πριν δεν υπήρχε μεγάλη διαφοροποίηση», ωστόσο η πραγματική εικόνα διαμορφώθηκε μετά το 2010, με το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης. «Όπου ήμασταν 11.000 σημεία, είμαστε περίπου 4.700. Πάνω από 55% συρρίκνωση», είπε, υπογραμμίζοντας ότι σε μεγάλες πόλεις, όπως ο Πειραιάς και η Θεσσαλονίκη, οι απώλειες ξεπερνούν το 60%–70%. Η πανδημία και η ενεργειακή κρίση επιδείνωσαν ακόμη περισσότερο την κατάσταση, καθώς τα περίπτερα είναι ενεργοβόρες επιχειρήσεις.

Ο ίδιος περιέγραψε πώς ακόμη και μικρές αναταράξεις μπορούν να οδηγήσουν ένα περίπτερο στο οριστικό κλείσιμο. «Όταν κάποιος βρίσκεται στα όρια του, το παραμικρό τον στέλνει οριστικά», ανέφερε χαρακτηριστικά, εξηγώντας ότι οι απώλειες στον κλάδο είναι συνεχείς αλλά όχι εκρηκτικές «βραδύνουσα εξέλιξη», όπως είπε. Μπορεί να χαθούν λίγες επιχειρήσεις τον μήνα, όμως σε ετήσια βάση οι απώλειες παραμένουν υψηλές.

Σημαντική πρόκληση αποτελεί και ο αυξανόμενος ανταγωνισμός: τα ψιλικατζίδικα που ανοίγουν «σωρηδόν», καθώς και τα μικρά καταστήματα των σούπερ μάρκετ που λειτουργούν με διευρυμένο ωράριο, ακόμη και Κυριακές. «Αυτή είναι αλλαγή εποχής», τόνισε, σημειώνοντας ότι κάθε περιπτερούχος πρέπει να προσαρμοστεί για να επιβιώσει.

Ο κ. Μάλλιος ανέφερε πως η επιτυχία στο εμπόριο έρχεται από την έγκαιρη αντίληψη των τάσεων, φέρνοντας ως παράδειγμα τη μεγάλη ζήτηση για το παιχνίδι “Λαμπούμπου”. Όπως είπε, όσοι κατάλαβαν νωρίς την ευκαιρία, συνεργάστηκαν στενά με τους προμηθευτές τους και είχαν διαθέσιμα κεφάλαια, κατάφεραν να επωφεληθούν, ενώ άλλοι έμειναν πίσω. «Έχει και δημιουργικότητα και είναι απολαυστική δουλειά το εμπόριο», σχολίασε.

Παράλληλα, παρατήρησε ότι πολλοί νεοεισερχόμενοι στον κλάδο φτάνουν σε αυτόν από ανάγκη και όχι από πραγματική γνώση της αγοράς, με αποτέλεσμα συχνά να μην αντέχουν τις απαιτήσεις. «Αν δεν είναι τόσο απλό, δεν κάνει η δουλειά αυτή για τον καθέναν», είπε, εξηγώντας ότι το επάγγελμα απαιτεί αντίληψη, γρήγορα αντανακλαστικά και ικανότητα προσαρμογής.

Συνοψίζοντας, ο πρόεδρος των περιπτέρων περιέγραψε έναν κλάδο που εδώ και πάνω από μία δεκαετία βρίσκεται σε συνεχή πίεση, αλλά εξακολουθεί να επιβιώνει χάρη όσων, όπως είπε, «έχουν δυνατά μυαλά και όρεξη για προκοπή» και καταφέρνουν να προσαρμόζονται σε μια αγορά που αλλάζει διαρκώς.

Ο κ. Μανδάλης επισημαίνει ότι το νέο ψηφιακό σύστημα ελέγχου, μέσω QR code, ενδέχεται να δημιουργήσει επιπλέον γραφειοκρατία σε έναν κλάδο που ήδη, όπως λέει, «έχει επιβαρυνθεί με πολλές διαδικασίες». Προειδοποιεί ότι η νέα διαδικασία μπορεί να επιφέρει καθυστερήσεις και δυσαρέσκεια πελατών, ειδικά αν παρουσιαστούν τεχνικά προβλήματα, όπως π.χ. αστάθεια στο διαδίκτυο. «Δεν μπορούμε τώρα τον κάθε πελάτη να τον περνάμε μέσα από μία διαδικασία», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Αναφορικά με την υποχρεωτική εγγραφή στο νέο Μητρώο alto.gov.gr, ο πρόεδρος σημειώνει ότι για τα σημεία πώλησης καπνικών προϊόντων το μέτρο μοιάζει «ανώφελο», καθώς «όλα τα σημεία έχουν ήδη καταγραφεί από το 2017 και κάθε νέο σημείο υποχρεωτικά εγγράφεται». Αντίθετα, για τα αλκοολούχα ποτά τονίζει ότι τα περίπτερα έχουν ελάχιστο μερίδιο αγοράς, κάτω του 1%, και συνεπώς η επίδραση του μέτρου είναι αμφίβολη.

Ο κ. Μανδάλης εκφράζει επίσης έντονους προβληματισμούς για τα πρόστιμα, επισημαίνοντας την «ανισορροπία ευθύνης» μεταξύ πωλητή και αγοραστή. «Γιατί έχει ευθύνη μόνο αυτός που πουλάει και όχι αυτός που αγοράζει;», διερωτάται, φέρνοντας ως παράδειγμα περιστατικά όπου ανήλικοι απειλούν ή εκβιάζουν περιπτερούχους, υποστηρίζοντας ότι υπάρχει «πλήρης ατιμωρησία» για τους παραβάτες.

Σε ό,τι αφορά την ενημέρωση και το νέο σύστημα Wallet, ο Μανδάλης παραδέχεται ότι είναι ακόμη νωρίς για συμπεράσματα. Αναγνωρίζει ότι ίσως αποδειχθεί εύχρηστο, αλλά αφήνει ανοιχτό και το ενδεχόμενο να δημιουργήσει περαιτέρω δυσκολίες, ειδικά σε περιπτώσεις άμεσης εξυπηρέτησης.

Τέλος, ο πρόεδρος των περιπτέρων κάνει μια σκοτεινή αποτίμηση για την κατάσταση του κλάδου, σημειώνοντας ότι βρίσκεται σε «ελεύθερη πτώση» από το 2005. Με την άνοδο νέων μορφών λιανικής και την επικράτηση μεγαλύτερων αλυσίδων, τα περίπτερα –όπως λέει– «λειτουργούν πλέον υπό τον νόμο της αγοράς, όπου το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό».