Δημοσιογράφοι, πολιτικοί και χρήστες των social media διαφωνούν για το πώς πρέπει να αποκαλείται: «η νέα πρέσβης» ή «η νέα πρέσβειρα»;

Την απάντηση δίνει –ποιος άλλος– ο καθηγητής Γιώργος Μπαμπινιώτης, ο οποίος έβαλε τέλος στη σύγχυση με ανάρτησή του στα κοινωνικά δίκτυα. Με απόλυτη σαφήνεια εξηγεί ότι η σωστή λέξη είναι «πρέσβειρα», καθώς το θηλυκό του «πρέσβης» είναι «πρέσβειρα» και όχι «πρέσβης» που χρησιμοποιείται μόνο για άνδρες.

Ο γνωστός γλωσσολόγος σημείωσε μάλιστα ότι η διάκριση αυτή δεν είναι απλώς θέμα ευγένειας, αλλά δείγμα σεβασμού στη γλώσσα και στην ισότητα των φύλων.

Διαβάστε αναλυτικά την ανάρτηση:

Πώς θα πούμε στα ελληνικά την γυναίκα πρέσβη με θηλυκού γραμματικού γένους όνομα που να δηλώνει το αξίωμα με εύκολο στην χρήση και στην κλίση τρόπο; Θα πούμε η πρέσβειρα (πρβλ. η πρέσβειρα καλής θελήσεως, η πρέσβειρα της UNESCΟ). Η ονομασία πρέσβειρα είναι τίτλος, δεν είναι ανδρωνυμικό (Γιώργης – Γιώργαινα, πρόεδρος – προεδρίνα). Άρα δεν μεταβιβάζεται στην σύζυγο του πρέσβη.

Η σύζυγος του πρέσβη/πρεσβευτή είναι «η σύζυγος του πρέσβη/πρεσβευτή» ή (κατά το πρόεδρος – προεδρίνα «η σύζυγος του προέδρου») ως ανδρωνυμικό στον άτυπο οικείο λόγο μπορεί να λεχθεί «πρεσβευτίνα», όχι και «πρέσβειρα»!
Και επειδή λέμε την Κοινή Νέα Ελληνική ο πρέσβης – του πρέσβη, για την γυναίκα πρέσβη μπορούμε να πούμε η πρέσβης – της πρέσβη; Με τον όρο πρέσβειρα λύνουμε κι αυτό το πρόβλημα.

Από το Λεξικό μου των Δυσκολιών και των Λαθών:

«Σε σχέση με τη γυναίκα που κατέχει το αξίωμα του πρέσβη, μπορεί μεν να χρησιμοποιηθεί ο τύπος του αρσενικού η πρέσβης, αλλά είναι προτιμότερο να χρησιμοποιείται ο όρος πρέσβειρα. Έτσι θα αποφεύγεται η καταχρηστική χρήση του όρου πρέσβειρα, για να δηλώνει τη σύζυγο του πρέσβη (ο τίτλος δεν μεταβιβάζεται), καθώς και η δυσκολία να σχηματιστεί η γενική του πρέσβης ως θηλυκού (όχι: τα καθήκοντα της πρέσβη ή Τα εγκαίνεια έγιναν με την παρουσία της πρέσβη). Μπορεί να σχηματίσει μόνο γενική της πρέσβεως, δηλ. υποχρεωτικά με τον τύπο της λόγιας παράδοσης. Γενικά, ο όρος πρέσβειρα είναι τιμητικός (πβ. πρέσβειρα της UNESCO, πρέσβειρα καλής θελήσεως) και δηλώνει με ιδιαίτερη λέξη τη γυναίκα που ασκεί αυτά τα καθήκοντα».