Το πολύτεκνο ζευγάρι ζούσε μέχρι πριν από λίγο καιρό στο Χαϊδάρι, αλλά η αγάπη τους για τη φύση καθώς και η ποιότητα ζωής που θέλουν να προσφέρουν στα παιδιά τους ήταν αρκετά για να τους δώσουν τη δύναμη να φύγουν από το αστικό κέντρο και να βρεθούν 27 χιλιόμετρα έξω από την πόλη των Ιωαννίνων, στο γραφικό χωριό της Ζίτσας, που είναι γνωστή για το περίφημο κρασί της. Η μητέρα της οικογένειας, Νάνσυ Τσάμη, μίλησε στον «Ε.Τ.» της Κυριακής για το πώς πήραν με τον σύζυγό της την απόφαση να γίνουν δημότες Ζίτσας αλλά και πώς είναι οι πρώτες ημέρες στο νέο τους σπιτικό.

Ευκαιρία

Πριν από περίπου έξι μήνες είδαν το πρόγραμμα που τρέχουν στη Φουρνά Ευρυτανίας η δασκάλα του χωριού Παναγιώτα Διαμαντή με τον παπά Κωνσταντίνο Ντούσικο μέσω του μη κερδοσκοπικού οργανισμού Νέα Ζωή στο Χωριό.

«Με τον σύζυγό μου μέναμε στην Αθήνα, σε μεγάλο αστικό κέντρο και πάντα θέλαμε να βρούμε την ευκαιρία να έρθουμε σε ένα χωριό, αλλά η ανασφάλεια που νιώθαμε μας εμπόδιζε. Οταν μάθαμε για τη Φουρνά και την πρωτοβουλία της δασκάλας, Γιώτας Διαμαντή, ρωτήσαμε και εκδηλώσαμε ενδιαφέρον. Μας είπε τότε ότι υπάρχει η δυνατότητα για άμεση εγκατάσταση στη Ζίτσα εφόσον θέλαμε να πάμε», θα πει αρχικά στον «Ε.Τ.» της Κυριακής η Νάνσυ Τσάμη και θα προσθέσει: «Κανονίσαμε να έρθουμε να δούμε το μέρος, ρώτησα για φροντιστήριο αγγλικών, για παιδίατρο και για ό,τι ένιωθα ανασφάλεια. Από τη στιγμή, όμως, που εξασφαλίσαμε σπίτι και εργασία, εγώ και ο σύζυγός μου το πήραμε απόφαση και ήρθαμε».

Την περασμένη εβδομάδα η κ. Τσάμη με τα τέσσερα παιδιά της έφτασαν στο χωριό, ενώ ο σύζυγός της, Κωνσταντίνος, έμεινε στην Αθήνα για να τελειώσει κάποια θέματα και αυτή την εβδομάδα αναμένεται και εκείνος στη Ζίτσα. «Δούλευα σε φούρνο στην Αθήνα και ο σύζυγός μου είναι οδηγός. Πιστεύουμε ότι έχουμε πάρει την καλύτερη απόφαση για τα παιδιά μας. Για να μεγαλώσουν στη φύση και να έχουν ποιοτικότερη ζωή απ’ ό,τι αν έμεναν σε μεγάλο αστικό κέντρο».

Ετοιμασίες

Αυτές τις μέρες η Νάνσυ ετοιμάζει το νέο σπίτι της οικογένειας και ο Κωνσταντίνος ολοκληρώνει τις δουλειές του στην Αθήνα για να βρεθεί με τη σύζυγο και τα παιδιά του στη Ζίτσα για τη νέα αρχή στη ζωή τους.

«Νιώθαμε και ανασφάλεια και φόβο για τη μετακόμιση στην επαρχία. Και άνθρωποι που θέλουν να έρθουν στο χωριό φοβούνται γιατί ο κόσμος θέλει ασφάλεια τόσο στο να έχει εργασία όσο και στο να έχει σπίτι, αλλά και ιατρικές παροχές. Γι’ αυτό και οι πρώτες ερωτήσεις που έκανα ήταν για τα σχολεία των παιδιών, τα αγγλικά και για τον παιδίατρο» εξηγεί η κ. Τσάμη.

Οσον αφορά την τοπική κοινωνία και την υποδοχή, η κ. Τσάμη είναι κατηγορηματική: «Οι κάτοικοι είναι πολύ πρόθυμοι να σε βοηθήσουν και πολλοί ζεστοί. Βγαίνεις έξω και σε χαιρετάνε όλοι, κάτι που στο Χαϊδάρι που μέναμε αλλά και γενικά στην Αθήνα δεν υπάρχει. Και αυτή η καλοσύνη των κατοίκων συμβάλλει σημαντικά στην αίσθηση ασφάλειας. Και φυσικά δίπλα μας έχουμε και τη δασκάλα, τη Γιώτα Διαμαντή, η οποία καθημερινά επικοινωνεί μαζί μας για να μας ρωτήσει πώς είναι τα πράγματα. Αυτό που θέλω να τονίσω είναι ότι μπορεί να λείψουν κάποιες ανέσεις της πόλης, αλλά η ποιότητα ζωής που θα αποκτήσουμε εδώ θα είναι καλύτερη για το μέλλον των παιδιών μας».

ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΔΙΑΜΑΝΤΗ: «Μπορούμε να κρατήσουμε ζωντανά τα χωριά μας και ανοιχτά τα σχολεία μας»

Τον περασμένο Αύγουστο η δασκάλα Παναγιώτα Διαμαντή είχε επισκεφθεί τη Ζίτσα προκειμένου να ολοκληρωθεί η «υιοθεσία» από τη Φουρνά και να ενταχθεί στο πρόγραμμα αναζωογόνησης της υπαίθρου. «Η Ζίτσα Ιωαννίνων έγινε το… αδερφάκι της Φουρνάς. Μία πολύ όμορφη συνεργασία ξεκινά, που μας γεμίζει ελπίδα. Γιατί μόνο με συνεργασία μπορούμε να κρατήσουμε ζωντανά τα χωριά μας και ανοιχτά τα σχολεία μας! Ηδη στη Φουρνά μένουν έξι οικογένειες και μέχρι τον Δεκέμβριο αναμένεται άλλη μία, ενώ υπάρχει λίστα αναμονής 50 οικογενειών.

Στη Ζίτσα έχουμε ήδη την πρώτη οικογένεια, ενώ έχουμε περίπου 30 οικογένειες σε αναμονή. Παράλληλα, στόχος μας είναι να υιοθετούμε ένα με δυο χωριά τον χρόνο, αλλά αυτό χρειάζεται αρκετό χρόνο προκειμένου να δημιουργηθούν οι τοπικοί φορείς υποδοχής των οικογενειών. Ολες οι ενέργειες γίνονται εθελοντικά, όπως στη Ζίτσα, όπου εκτός από τον πρόεδρο και τον δήμαρχο έχουμε την πολύτιμη βοήθεια του Κώστα Καραμίχου, που είναι ο φούρναρης του χωριού και βοηθά εθελοντικά στο έργο αυτό. Ετσι ενώ έχουμε κάνει συζητήσεις με κάποιες οικογένειες για να μετοικήσουν στη Ζίτσα τον επόμενο μήνα, η διαδικασία προχωρά αργά για να εξασφαλιστεί η σωστή εγκατάσταση», θα εξηγήσει στον «Ε.Τ.» της Κυριακής η Παναγιώτα Διαμαντή.